Ηταν γνωστός στο Ιντερνετ ως ο «πιο άτυχος άνθρωπος της Πομπηίας», αλλά όπως δείχνουν τα πρόσφατα ευρήματα, η περίπτωση του θανάτου του μπορεί να μην είχε αποδοθεί σωστά.
Τον Μάιο, αρχαιολόγοι ανακάλυψαν τα αρχαία υπόλοιπα ενός άνδρα ο οποίος είχε καταπλακωθεί από ογκόλιθο ενώ προσπαθούσε να διασωθεί από την έκρηξη του Βεζούβιου, το 79 μ.Χ. Μόνο τα σκελετωμένα πόδια του και ο κορμός του ξεπρόβαλλαν κάτω από τη βάρους τριακοσίων κιλών πέτρα. Τότε η ομάδα είχε αναφέρει ότι το ηφαιστειακό νέφος είχε πετάξει μια λίθινη πόρτα προς τον άνδρα αποκεφαλίζοντάς τον. Ο παράξενος όσο και εντυπωσιακός θάνατός του τον έκαναν μια άμεση διασημότητα περίπου δύο χιλιάδες χρόνια μετά την τελευταία του στιγμή.
Ωστόσο, περαιτέρω ανασκαφές ανακάλυψαν το άθικτο κρανίο του άνδρα με ολάνοιχτο το στόμα του (το οποίο ήταν γεμάτο δόντια), γεγονός που μαρτυρεί ότι ο άνδρας δεν βρήκε τον θάνατο χτυπημένος από την πέτρα. Το κρανίο και ο ανώτερος κορμός του άνδρα όπως εξάλλου και τα άνω άκρα του βρέθηκαν περίπου τρία μέτρα κάτω από το υπόλοιπο σώμα του και από τη γιγαντιαία πέτρα.
Η ερευνητική ομάδα δήλωσε ότι γνώριζε πως τα οστά ανήκαν στο ίδιο άτομο εξαιτίας της εγγύτητάς τους και επειδή τα δύο μισά ταίριαζαν. Οι αρχαιολόγοι του Αρχαιολογικού Πάρκου της Πομπηίας ανακοίνωσαν τα τελευταία συμπεράσματά τους την Πέμπτη.
«Ο θάνατος του ατόμου επήλθε όχι εξαιτίας του πλήγματος της πέτρας στο κρανίο», εξηγεί ο Μάσιμο Οζάνα, επικεφαλής του αρχαιολογικού πάρκου της Πομπηίας. «Η νέα υπόθεσή μας είναι ότι πέθανε από ασφυξία εξαιτίας του ηφαιστειακού νέφους». Η ερευνητική ομάδα είχε καταλήξει ότι ο άνδρας, ο οποίος φαίνεται να είναι περίπου 35 ετών, είχε κάποια συγγενή ανωμαλία που τον έκανε να κουτσαίνει. Είναι πιθανόν αυτό να τον καθυστέρησε και να τον έκανε πιο ευάλωτο στα τοξικά αέρια και στην τέφρα. Ηταν ένας από τα δύο χιλιάδες γνωστά θύματα της έκρηξης. Οι περισσότεροι άνθρωποι χάθηκαν εξαιτίας θερμοπληξίας από τη λάβα ή πέθαναν εξαιτίας ασφυξίας.
Επίσης διαπιστώθηκε πως ο άνδρας διέθετε μια μικρή σακούλα με ένα σιδερένιο κλειδί, περίπου είκοσι ασημένια και δύο χάλκινα νομίσματα.
Η ερευνητική ομάδα πιστεύει ότι ο ανώτερος κορμός του άνδρα ξεχώρισε από τον κάτω κορμό του κάποια στιγμή μεταξύ 1748 και 1815, όταν η Νάπολη βρισκόταν υπό την κυριαρχία των Βουρβόνων. Εκείνη την εποχή οι αρχαιολόγοι έσκαβαν τούνελ μέσα στην τέφρα. Ο δρ Οζάνα και η ομάδα του πιστεύουν ότι οι αρχαιολόγοι μπορεί να άνοιξαν ένα τούνελ κάτω από τον σκελετό, ο οποίος τελικά κατέρρευσε με αποτέλεσμα το κρανίο και ο ανώτερος κορμός να πέσουν.