Η Αλίκη Στελλάτου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1974. Είναι απόφοιτη του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου και το 2016 ολοκλήρωσε τις σπουδές της στον Ελληνικό Πολιτισμό στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο. Εχει δημοσιεύσει διηγήματα σε λογοτεχνικά περιοδικά και έχει διακριθεί σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς. Η «Γάτα στον κήπο» είναι το πρώτο της βιβλίο και κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Κίχλη.
Ποια βιβλία έχετε αυτόν τον καιρό στο κομοδίνο σας;
Αυτό το διάστημα δίπλα στο κρεβάτι μου βρίσκονται τα «Γήινα σημεία, ημερολόγια 1917-1920» της Μαρίνας Τσβετάγεβα, και η «Χαμηλή βλάστηση» της Μαρίας Στασινοπούλου.
Ποιος ήρωας/ηρωίδα της λογοτεχνίας θα θέλατε να είστε και γιατί;
Θα ήθελα να είμαι σαν τον Κώτσο της Σοφούλας στο διήγημα «Η φωνή του δράκου» του Παπαδιαμάντη, να μπω στη δρακοσπηλιά, για να ακούσω τι θα έλεγε σ’ εμένα η βοή.
Διοργανώνετε ένα δείπνο. Ποιους συγγραφείς καλείτε, ζώντες και τεθνεώτες;
Θα καλούσα την Εμιλι Ντίκινσον και τους παραλήπτες των επιστολών της, εκείνους που πρωτοδιάβασαν, στοχάστηκαν, συζήτησαν ή ενέπνευσαν αυτά τα κείμενα, ώστε να γίνω μάρτυρας αυτής της συνθήκης.
Ποιο ήταν το πιο ενδιαφέρον στοιχείο που μάθατε πρόσφατα χάρη στην ανάγνωση ενός βιβλίου;
Οτι οι κόκκοι της άμμου έχουν διάμετρο, κατά μέσον όρο, το ένα όγδοο του χιλιοστού και μπορούν διαρκώς έρποντας να εισχωρήσουν παντού «σαν κάτι ζωντανό» και να μετακινήσουν ακίνητες πολιτείες ή να σταματήσουν τον χρόνο. Αυτά στη «Γυναίκα της άμμου» του Κόμπο Αμπέ.
Ποιο κλασικό βιβλίο διαβάσατε πρόσφατα για πρώτη φορά;
Το «Ο θάνατος του Ιβάν Ιλίτς» του Λέοντος Τολστόι.
Ποιο είναι το βιβλίο που έχετε διαβάσει τις περισσότερες φορές;
Το «Από το πουθενά» του Μισέλ Φάις. Οταν το είχα αγοράσει, το είχα διαβάσει πολλές φορές και τώρα βρίσκεται πάντα σε απόσταση μικρότερη ή ίση του μήκους του χεριού μου.
Εχετε Facebook, Twitter κ.τ.λ.; Εάν ναι, εμποδίζουν ή εμπλουτίζουν το γράψιμο και το διάβασμα;
Εχω λογαριασμό στο Facebook, κυρίως για ενημέρωση. Δεν εμποδίζει. Kαταλαμβάνει ελάχιστο από τον χρόνο μου.
Στη νουβέλα σας σημαντική θέση κατέχουν η μνήμη και ο χρόνος. Ποιο ρόλο παίζουν στη ζωή σας;
Τα περισσότερα από τα πρόσωπα που εμφανίζονται στο βιβλίο βασίζονται σε απώλειες τις οποίες κρατώ μέσα μου, χωρίς όμως να τις ανακαλώ, όχι συνειδητά τουλάχιστον· έχουν αφήσει τα ίχνη τους στη μνήμη μου, πολλές φορές τόσο βαθιά, που μοιάζουν με τομές. Με αυτόν τον τρόπο εξασφαλίζεται το συχνά επώδυνο πέρασμα από τον χρόνο πριν στον χρόνο μετά.
Συναντήσατε δυσκολίες κατά τη συγγραφή του βιβλίου; Αν ναι, ποιος σας προέτρεψε να συνεχίσετε;
Λίγο πριν τελειώσει το βιβλίο και γνωρίζοντας ότι τελείωνε, αισθάνθηκα ότι δεν μπορούσα να συνεχίσω. Αλλά η Μάρθα, κεντρική ηρωίδα της ιστορίας, δεν με άφηνε σε ησυχία. Με είχε στοιχειώσει. Ηξερα πως,
αν δεν το τελείωνα, δεν θα ξανακοιμόμουν τα βράδια.