Η «πυξίδα» των δύο εκπροσώπων του ελληνικού πρωταθλήματος, Παναθηναϊκού ΟΠΑΠ και Ολυμπιακού, θα δείχνει στη φετινή Ευρωλίγκα μόνο την κατεύθυνση πρόκρισης και συμμετοχής στο φάιναλ φορ του 2018, στη Βιτόρια. Οι «αιώνιοι» αντίπαλοι αποτελούν τους «μαθουσάλες» της διοργάνωσης, που διανύει τον 19ο χρόνο λειτουργίας της (το πρώτο τζάμπολ θα γίνει την ερχόμενη Πέμπτη), και ο στόχος της πρόκρισης είναι… αδιαπραγμάτευτος.
Μπορεί οι διοικήσεις του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού ΟΠΑΠ να μη διαθέτουν τις επενδύσεις των 25 και 30 εκατομμυρίων ευρώ που υπήρχαν προ της κρίσης στην ελληνική οικονομία, αλλά εφόσον τα χρήματα δεν παίζουν μπάσκετ, με διαχρονικό αρνητικό παράδειγμα την πανάκριβη ΤΣΣΚΑ, καταφέρνουν να διατηρήσουν υψηλό βαθμό ανταγωνιστικότητας και δύσκολες έδρες για κάθε φιλοξενούμενο, ενώ σε καμία περίπτωση δεν είναι οι «φτωχοί συγγενείς» των ακριβότερων ευρωπαϊκών εταίρων τους στην Ευρωλίγκα.
Iδίαιτερα για τον Παναθηναϊκό ΟΠΑΠ, η μη συμμετοχή του σε φάιναλ φορ, ύστερα από την τελευταία παρουσία του το 2012, έχει αυξήσει κατακόρυφα το κίνητρο προκειμένου να φτάσει στην πατρίδα των Βάσκων, τον επόμενο Mάιο.
Για τον Ολυμπιακό, που έχει παίξει σε 6 τελικούς φάιναλ φορ σε διάστημα 7 χρόνων (2010-2017) και ήταν… θεατής μόνο τριών, υπάρχει μεγαλύτερη νοσταλγία από την τελευταία κατάκτηση του 2013, αλλά και δεδομένη επιθυμία να κατοχυρώσει τη θέση του στις τέσσερις κορυφαίες ομάδες της Ευρωλίγκας για την προσεχή περίοδο που θα αρχίσει την ερχόμενη εβδομάδα (ΠΑΟ-Μακάμπι 11/10, Χίμκι-Ολυμπιακός 12/10).
Στην τρίτη χρονιά εφαρμογής του μαραθώνιου συστήματος της Ευρωλίγκας, με τη διεξαγωγή των 30 αγωνιστικών σε 7 μήνες, το κύριο συμπέρασμα που έχει βγει από την πλειονότητα των δυνατότερων ομάδων και φαβορί είναι η συντηρητική πορεία, τουλάχιστον για τον πρώτο γύρο των 15 αγώνων, και η κορύφωσή της στον δεύτερο για το καλύτερο δυνατό πλασάρισμα. Η συγκομιδή 17 έως 19 νικών έχει αποδείξει ότι προσφέρει θέση στην πρώτη τετράδα και πλεονέκτημα έδρας, αλλά μεγαλύτερη σημασία έχει ο δρόμος που θα διανύσουν οι διεκδικήτριες ομάδες και οι φάσεις που θα περάσουν σχετικά με τη φόρμα τους.
Είναι σχεδόν ακατόρθωτο, όπως έδειξαν οι διοργανώσεις των δύο προηγούμενων χρόνων, ότι καμία από τις 16 ομάδες δεν μπορεί να δικαιολογήσει τον χαρακτηρισμό του «τρένου», ώστε να γνωρίσει ήττες μονοψήφιου αριθμού και ειδικά να αρχίσει και να τελειώσει την πρώτη φάση με τις «μηχανές» της στις υψηλότερες στροφές απόδοσης. Καθοριστικός παράγων στην πορεία των ομάδων θα είναι οι πιθανοί τραυματισμοί βασικών παικτών (αντιπροσωπευτικό παράδειγμα ο Ολυμπιακός και η Μπαρτσελόνα πέρυσι), το διάστημα της απουσίας τους, η καλύτερη δυνατή αναπλήρωσή τους ή ακόμα και η ισάξια ή όχι αντικατάστασή τους, μεσούσης της περιόδου και με περιορισμένες επιλογές στην αγορά του ευρωπαϊκού και του αμερικανικού μπάσκετ. Οι ομάδες που διατήρησαν τον «κορμό» των ομάδων τους από πέρυσι θα έχουν καλύτερες προδιαγραφές στην εκκίνηση της Ευρωλίγκας, χωρίς αυτό να κατοχυρώνει και την ανάλογη συνέχεια, η οποία θα κριθεί σε μεγάλο ποσοστό από τις αντοχές τους στα συνεχόμενα παιχνίδια, στις εβδομάδες των διπλών αναμετρήσεων και στο… βάθος των πάγκων τους. Πριν από την επικείμενη έναρξη της Ευρωλίγκας, συγκρίσεις για τη δυναμικότητα όλων των ομάδων μπορεί να γίνoυν μόνο με γνώμονα τα ρόστερ τους και τους παίκτες που διέθεταν και απέκτησαν. Η εμπειρία των ομάδων του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού, από τους παίκτες που συμμετέχουν κάθε χρόνο στην Ευρωλίγκα, θα είναι ισχυρό πλεονέκτημα στην πορεία τους, ενώ αμφότεροι θα πρέπει να διατηρήσουν ακέραια την αυτοπεποίθησή τους και να «κλείσουν τα αυτιά» τους σε οποιαδήποτε κριτική αν η ομαδική απόδοσή τους έχει αυξομειώσεις, τουλάχιστον στους δύο πρώτους μήνες, και η βαθμολογική θέση τους βρίσκεται εκτός τετράδας, αλλά πάντα κοντά στα… σύνορά της.
Τον «πυρήνα» της ελίτ και στη φετινή Ευρωλίγκα συγκροτούν, μαζί με τις δύο ελληνικές ομάδες, η ΤΣΣΚΑ, η πρωταθλήτρια 2018 Ρεάλ, η Φενέρμπαχτσε, η Μπαρτσελόνα –παρά την πτωτική πορεία των δύο τελευταίων χρόνων–, η Μακάμπι και η Ζαλγκίρις.
Δίπλα στις 11 γνώριμες ομάδες που έχουν το δεκαετές συμβόλαιο συμμετοχής, πρωτοεμφανιζόμενες θα είναι η σερβική Μπούντουτσνοστ, η ισπανική Γκραν Κανάρια και η γερμανική Μπάγερν, ενώ επέστρεψε η τουρκική Νταρουσάφακα. Ο στόχος και των τεσσάρων ομάδων δεν είναι η απλή συμμετοχή, αλλά και η διεκδίκηση εισόδου στα πλέι οφ.