Οι ωκεανοί του πλανήτη μας απορροφούν περισσότερη θερμότητα από ό,τι νόμιζαν έως τώρα οι επιστήμονες, γεγονός που αποτελεί νέα κρυφή δυσκολία για τον έλεγχο της κλιματικής αλλαγής.
Νέα επιστημονική μελέτη βρήκε ότι, κατά την περίοδο 1991-2016, οι θάλασσες κατακρατούσαν κάθε χρόνο περίπου 60% περισσότερη θερμότητα σε σχέση με τις προηγούμενες εκτιμήσεις που έχει κάνει από το 2014 η Διακυβερνητική Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC).
Πρακτικά, σύμφωνα με τους επιστήμονες, αυτό σημαίνει ότι η Γη είναι πιο ευαίσθητη στις εκπομπές των ορυκτών καυσίμων από ό,τι εθεωρείτο μέχρι σήμερα.
Αρα, η ανθρωπότητα ίσως έχει ακόμη μικρότερο χρονικό «παράθυρο ευκαιρίας» για να αποφύγει μια καταστροφική κλιματική αλλαγή.
Μετά τη νέα εκτίμηση για την απορροφητικότητα των θαλασσών (που βασίστηκε σε νέα ακριβέστερη μέθοδο μέτρησης), οι επιστήμονες εκτιμούν ότι –για να μην ξεπεράσει η άνοδος της παγκόσμιας θερμοκρασίας τους δύο βαθμούς Κελσίου σε σχέση με τα προβιομηχανικά επίπεδα– οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, του κύριου αερίου του θερμοκηπίου, θα πρέπει να μειωθούν κατά 25% σε σχέση με τις προηγούμενες εκτιμήσεις.
Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου Πρίνστον και του Ινστιτούτου Ωκεανογραφίας Scripps του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας, με επικεφαλής την επίκουρη καθηγήτρια Γεωεπιστημών Λορ Ρεσπλάντι, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο επιστημονικό περιοδικό Nature, υπολόγισαν ότι κατά την 25ετία 1991-2016 οι ωκεανοί της Γης απορρόφησαν ετησίως πάνω από 13 zettajoules θερμικής ενέργειας (ένα τζάουλ ακολουθούμενο από 21 μηδενικά). Η ενέργεια αυτή είναι 150 φορές μεγαλύτερη από αυτή που παράγουν κάθε χρόνο οι άνθρωποι με τη μορφή ηλεκτρισμού.
Οι επιστήμονες γνωρίζουν ότι οι ωκεανοί απορροφούν περίπου το 90% όλης της έξτρα θερμικής ενέργειας, η οποία παράγεται καθώς η Γη θερμαίνεται εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής που συντελείται στις μέρες μας.
Ωστόσο, τα πράγματα είναι ακόμα πιο πολύπλοκα και ανησυχητικά, όπως επισημαίνουν οι ερευνητές.
Η ανακάλυψη ότι οι θάλασσες απορροφούν ακόμη περισσότερη θερμότητα, εκτός από τις επιπτώσεις που αυτό έχει για την κλιματική αλλαγή, σημαίνει ότι ακόμη λιγότερο οξυγόνο θα υπάρχει στο νερό διαθέσιμο για τους θαλάσσιους οργανισμούς και τα θαλάσσια οικοσυστήματα, ενώ θα σημειωθεί και μεγαλύτερη άνοδος της στάθμης των θαλασσών, καθώς όσο θερμαίνεται το νερό, τόσο «φουσκώνει». Πολλές παράκτιες πόλεις κινδυνέυουν από την άνοδο της στάθμης των θαλασσών που εν μέρει οφείλεται και στην τήξη των θαλάσσιων πάγων, κάτι που είναι πλέον σύνηθες λόγω της αύξησης των μέσων θερμοκρασιών. Πολλά νησιωτικά κράτη, όπως οι Μαλδίβες, έχουν κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου ζητώντας να ληφθούν τα απαραίτητα μέτρα, προκειμένου να μην αφανιστούν εξαιτίας της αύξησης της στάθμης των ωκεανών.