Δεν παρεξηγώ – βλέπω τη θέση τους και καταλαβαίνω. Ομως, το επιχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και του Τσίπρα προσωπικώς, ότι ο Μητσοτάκης αρνείται «ντιμπέι» μαζί του, επειδή φοβάται, είναι επιεικώς γελοίο και αντάξιο μόνο του αμφιθεάτρου. Η ανδρεία ως υπέρτατη αξία υφίσταται μόνο στον κόσμο των ομηρικών ηρώων, ο οποίος –ας το παραδεχθούμε, παρά το σέβας προς τον βάρδο– είναι τελείως πρωτόγονος, ώστε να αντλούμε πρότυπα. (Ο Μέγας Αλέξανδρος έκανε αυτό το σφάλμα και είδατε τι συμφορά συνέβη στον κόσμο: πλημμύρισε από Ελληνες…)
Δεν είναι, λοιπόν, ότι λείπει από τον Μητσοτάκη η γενναιότητα, ώστε να αντιμετωπίσει τον Τσίπρα ημίγυμνος και πασαλειμμένος με λάδι. Είναι ότι δεν έχει κανέναν σοβαρό λόγο να το κάνει. Επομένως, γιατί να πετάξει τον χρόνο του; Εν αντιθέσει με τον Τσίπρα, ο οποίος είναι φανερό ότι χαράμισε τη ζωή του στον χαβαλέ μέχρι να γίνει πρωθυπουργός, ο Μητσοτάκης αξιοποίησε τον χρόνο του ώστε να φθάσει εκεί όπου βρίσκεται σήμερα. Γενναιότητα χωρίς μυαλό, τις περισσότερες φορές, σημαίνει ηλιθιότητα. Στην πολιτική, όπως και στον πόλεμο, επιλέγεις πού, πότε και πώς θα δώσεις τη μάχη. Αν πάλι, πραγματικά του λείπει τόσο πολύ του Τσίπρα ο Κυριάκος, τι να πω; Υπομονή μέχρι τις 17 Ιουλίου, οπότε θα συνέλθει η Βουλή που θα προκύψει από τις εκλογές…
Η κακιά αγελάδα
«Δύο είναι τα τινά. Η μία είναι να μας πετάξουν έξω, η άλλη είναι να μη μας πετάξουν. Και στις δύο περιπτώσεις θα είμαστε καλύτερα απ’ ό,τι είμαστε σήμερα». Προσοχή. Δεν είναι ο Βαρουφάκης του 2015, αλλά ο Βαρουφάκης του 2019, σε προχθεσινή συνέντευξή του. Εννοείται, δε, πως όταν λέει να μας πετάξουν έξω εννοεί από την Ευρώπη. Και συνεχίζει ακόμη πιο γλαφυρά: «Οσον αφορά την Ευρώπη, εμείς είμαστε το μοναδικό ευρωπαϊκό κόμμα, δηλαδή όλες μας οι αποφάσεις, το πρόγραμμά μας, οι υποψήφιοι βουλευτές, εγκρίνονται από τα 135.000 μέλη, εκ των οποίων μόνο οι 10.000 είναι Ελληνες. Οι άλλοι 125.000 είναι μη Ελληνες. Δεν βλέπουμε την Ευρώπη σαν μια αγελάδα, την οποία θέλουμε να αρμέξουμε. Η οποία είναι κακιά αγελάδα και δεν μας δίνει γάλα για να πιουν τα παιδιά μας». Ούτε για να προσθέσουμε στο φρέντο μας –συμπληρώνω εγώ– για να το κάνουμε φρέντο καπουτσίνο! Αυτό πού το πας;
«Τρούπωσε»
Προχθές ανακοινώθηκε ότι τελικά βρέθηκε μια θεσούλα στο ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ στον νότιο τομέα Αθηνών, για να «τρουπώσει» η καραμανλική και καζαντζακική συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή η Κατερίνα Παπακώστα. Χθες, κατόπιν εορτής, συνεδρίασε η Διοικούσα Επιτροπή του κόμματος της κ. Παπακώστα και ενέκρινε την προσχώρηση στο σχήμα της «Προοδευτικής Συμμαχίας» υπό τον ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή μαζί με Μπίστηδες, Θεοχαρόπουλους, Ραγκούσηδες, Μαριλίζες κ.λπ. Ετσι εξηγείται, λοιπόν, η ανοίκεια και μάλλον κωμική εμφάνιση της κ. Παπακώστα στην ομιλία του Τσίπρα στο Θησείο (παραπέμπω στη χθεσινή φωτογραφία της στήλης). Ηταν ένας τρόπος για να την προσέξει ο Τσίπρας και την πρόσεξε.
Γιατί, όμως, τέτοια σπουδή εκ μέρους των μελλοθανάτων; Μελλοθάνατοι, με την έννοια ότι δεν υπάρχει περίπτωση να εκλεγούν περιπτώσεις όπως της κ. Παπακώστα ή του Τέρενς Κουίκ και άλλων. (Η Ελ. Κουντουρά ήταν εξαίρεση: την έσωσε η πανελλαδική εκλογική περιφέρεια, που ευνοεί τους «αναγνωρίσιμους», καθώς η μάζα των ψηφοφόρων λειτουργούν σαν αγράμματοι, παρότι το μορφωτικό επίπεδο υποτίθεται ότι βελτιώνεται σταθερά, αφότου κάθε κωμόπολη απέκτησε το πανεπιστήμιό της και κάθε χωριό το ΤΕΙ του…) Επανέρχομαι: Τι μπορεί να δικαιολογεί την προθυμία των συνοδοιπόρων του ΣΥΡΙΖΑ να εκτεθούν ως συριζαίοι στην κρίση των ψηφοφόρων και, φυσικά, να μαυριστούν;
Απαντώ: Αυτό που οι γονείς παλαιότερων εποχών –που ευτυχώς δεν επιστρέφουν– ονόμαζαν «αποκατάσταση». Διότι, εντάξει, ο Τσίπρας («σαν άντρας που είναι», όπως θα έλεγε ο κλασικός Ελληνάρας) έκανε το κέφι του με την Κατερίνα, τον Τέρενς, τον Θανάση. Τουλάχιστον, όμως, ας τους αποκαταστήσει! Διότι, στα μάτια της κοινωνίας, που είναι σεμνότυφη πολύ και συσχετίζει κουτά (συγγνώμη από τον Καβάφη, που παραφράζω), άλλο να είσαι η τέως κυρία του τάδε κι άλλο η αποπλανημένη νεάνις που δεν κατάλαβε…
Εξαιρείται
Από όσα υποστηρίζω παραπάνω, οφείλω να επισημάνω ότι εξαιρείται ο κατά δήλωσή του καραμανλικός Τέρενς Κουίκ, που όμως δεν νομίζω να είναι και καζαντζακικός. Αυτός, πραγματικά, δεν δίνει τον μάταιο αγώνα απλώς για να σώσει τα προσχήματα. Αυτός δίνει τον αγώνα επειδή δεν έχει καταλάβει.
«Στήριξα σε δύσκολες στιγμές το να μην γκρεμιστεί η κυβέρνηση Τσίπρα», είπε σε συνέντευξη που παραχώρησε στο κρατικό πρακτορείο ειδήσεων. (Για τα θαυμάσια ελληνικά του, θυμίζω ότι ο Τέρενς διέπρεψε ως δημοσιογράφος…) «Πιστεύω», εξήγησε, «ότι ο Αλέξης Τσίπρας είναι το “χρυσό χαρτί” αυτή τη στιγμή για την Ελλάδα και ο άνθρωπος ο οποίος μέσα σε όλα έχει κερδίσει και την αξιοπιστία των εταίρων μας σε όλα τα επίπεδα, αλλά έχει ανεβάσει και πολύ υψηλά και την αξιοπιστία της Ελλάδας μετά από αυτά τα οποία έχει κάνει σαν πρωθυπουργός». Θυμίζω ότι ο Τέρενς έλειπε για πολύ καιρό από την Ελλάδα…
Πάντως, μετά το πέρας της συνέντευξης και την αποχώρηση του Τέρενς, φαντάζομαι ότι στον χώρο θα τοποθετήθηκε η γνωστή κίτρινη προειδοποιητική επιγραφή, με το μαύρο ανθρωπάκι που γλιστράει, επειδή το πάτωμα είναι υγρό. Better safe than sorry, που λένε…