Μπορούμε, άραγε, να γίνουμε μια κανονική ευρωπαϊκή χώρα; Αυτός πρέπει να είναι ο στόχος μας για τα επόμενα χρόνια. Οι μεταρρυθμίσεις που θα έλθουν σύντομα στη Βουλή κινούνται προς αυτήν την κατεύθυνση και πρέπει να υποστηριχθούν από όλες τις πολιτικές δυνάμεις. Ποιος μπορεί, επιτέλους, να διαφωνεί με την απελευθέρωση σε κλάδους που θα φέρουν μείωση των τιμών για τον καταναλωτή; Ποιος μπορεί να διαφωνεί με ένα νέο καθεστώς ελέγχου της χρηματοδότησης των κομμάτων, ώστε να μην καταλήγουν οι κρατικές επιχορηγήσεις στις τσέπες κάποιων χωρίς να δίνεται λογαριασμός;
Ο πρωθυπουργός έχει μια μεγάλη ευκαιρία. Να απευθυνθεί στην κοινωνία και να εξηγήσει με καθαρούς όρους γιατί αυτές οι αλλαγές δεν είναι ένα πικρό φάρμακο που πρέπει να πιει, αλλά πράγματα που θα έπρεπε να είχαν υλοποιηθεί εδώ και δεκαετίες. Τέλος, όποιος σκέφτεται να ρίξει μια κυβέρνηση για το… γάλα ή επειδή αντιτίθεται στη διαφάνεια της πολιτικής ζωής θα βρεθεί υπόλογος έναντι της Ιστορίας, γιατί θα υπονομεύσει με τον πιο θεαματικό τρόπο την προσπάθεια και τις θυσίες που έχει κάνει ο ελληνικός λαός τα χρόνια της κρίσης.