Πέντε φίλοι, φοιτητές από τη Σχολή Μηχανολόγων Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, γεννημένοι το 1990, κέρδισαν την πρώτη θέση στον 9ο τελικό Ελλάδας του διαγωνισμού επιχειρηματικής στρατηγικής Global Management Challenge και θα διεκδικήσουν τη νίκη ανάμεσα σε 35 χώρες στον διεθνή τελικό στο Σότσι της Ρωσίας, τον προσεχή Σεπτέμβριο. Το Global Management Challenge τελεί στην Ελλάδα υπό την αιγίδα των υπουργείων Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας και Παιδείας και Θρησκευμάτων, και αποτελεί τον μεγαλύτερο διαγωνισμό επιχειρηματικής στρατηγικής στον κόσμο. Φέτος δόθηκε η ευκαιρία σε 1.165 νέους από 50 εκπαιδευτικά ιδρύματα να δοκιμάσουν τις δυνάμεις τους στην ανάπτυξη και τη διοίκηση «εικονικών» επιχειρήσεων. Η νικήτρια ομάδα, «heROIcs», αποτελείται από τους Χρήστο Ζαχαρόπουλο, Μάριο Θερμό (μεταπτυχιακό φοιτητή Bocconi University), Παναγιώτη Μπαφέρο (μεταπτυχιακό φοιτητή International Finance HEC Paris), Γεώργιο Σεκλιζιώτη και Ανδρέα Δημητρίου.
Τι γυρεύατε σε ένα διαγωνισμό μάνατζμεντ εσείς, ένας φοιτητής του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου;
Σχεδόν όλοι στην ομάδα μας έχουμε μια κλίση προς τα χρηματοοικονομικά. Φυσιολογικά, κάποια στιγμή στη ζωή τους, οι περισσότεροι φεύγουν από τον «πάγκο του εργαστηρίου» και καταλαμβάνουν μια θέση μάνατζμεντ. Οπότε το MBA βρίσκεται στο πίσω μέρος του μυαλού όλων μας σε αυτή την ηλικία.
Αντιμετωπίσατε δηλαδή το παιχνίδι σοβαρά από την αρχή;
Οταν αναλαμβάνουμε ένα πρόγραμμα, προσπαθούμε να το φέρουμε εις πέρας όσο καλύτερα μπορούμε. Αλλωστε είναι ένας διαγωνισμός που δεν αφήνει τίποτα στην τύχη. Οποιος θα έπαιζε τυχαία δεν θα είχε ελπίδες να προχωρήσει.
Είναι τόσο πολύπλοκο να διοικείς μια εικονική επιχείρηση;
Επρεπε να πάρουμε πολλές αποφάσεις: πόσες μηχανές θα λειτουργούσαν και με πόσους εργάτες, σε ποια τιμή θα πουλούσαμε τα προϊόντα μας, εάν θα δίναμε μερίσματα ή θα προχωρούσαμε σε αύξηση μετοχικού κεφαλαίου κ.λπ. Στη συνέχεια ο προσομοιωτής λάμβανε υπόψη του όλες τις αποφάσεις των ομάδων που συμμετείχαν στη συγκεκριμένη αγορά και έβγαζε τα αποτελέσματα για το τρίμηνο και για το ποια ομάδα θα προκρινόταν στον επόμενο γύρο.
Ποια ήταν η κεντρική στρατηγική σας;
Ρισκάραμε! Ο στόχος μας ήταν να αυξάνουμε συνεχώς τα μερίδιά μας στην αγορά. Να πουλάμε φθηνότερα σε σχέση με τον ανταγωνισμό και με πολύ καλύτερη ποιότητα. Αυτό μπορεί να μείωνε το περιθώριο κέρδους ανά μονάδα προϊόντος, αλλά, εφόσον τελικά φαίνεται ότι έτσι παράγεται αξία, ανταμειφθήκαμε από τον προσομοιωτή.
Η επιχείρησή σας κινδύνευσε κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού;
Το πρόβλημα παρουσιάστηκε την περίοδο παγκόσμιας κρίσης, όταν βρεθήκαμε με το ταμείο μείον – παρότι πουλούσαμε σε σχετικά καλές τιμές και με χαμηλότερο κόστος. Σε κάποιο από τα σενάρια είχαμε πρόβλημα ρευστότητας.
Και τι κάνατε;
Ο προσομοιωτής έχει ενσωματωμένο ένα τραπεζικό σύστημα το οποίο χρηματοδοτεί με δάνεια όταν υπάρχει μεγάλη ανάγκη και, ευτυχώς, δεν ξεπεράσαμε τα όρια που έθεταν οι τράπεζες. Αλλά φτάσαμε κοντά στο να ξεμείνουμε από λεφτά.
Παίξατε δηλαδή όλα ή τίποτα;
Ηταν τέτοια η δομή του διαγωνισμού μόνο ο πρώτος προχωράει στον επόμενο γύρο. Το να βρίσκεσαι στη μέση είναι το ίδιο κακό με το να είσαι τελευταίος.
Οπότε η στρατηγική σας δεν συνιστάται στον πραγματικό κόσμο;
Δεν ξέρω εάν θα ήταν εύκολο να αναλάβεις αντίστοιχο ρίσκο σε μια πραγματική επιχείρηση. Ομως, για να πετύχεις παραγωγή μέγιστης αξίας, προφανώς χρειάζεται επιχειρηματικό ρίσκο – ιδίως μέσα στην κρίση.
Εργαζομένους απολύσατε;
Γενικότερα το παιχνίδι ήταν έτσι δομημένο, ώστε χρειαζόταν να απολύουμε ανειδίκευτους και να προσλαμβάνουμε ειδικευμένους εργάτες.
«Σκοτώνατε» δηλαδή ανθρωπάκια στον υπολογιστή;
Ε, δεν νομίζω ότι πέθαιναν τα ανθρωπάκια. Πιστεύω ότι θα έβρισκαν πολύ εύκολα δουλειά. Δεν λειτουργούσαμε στην Ελλάδα του 2014.
Μαλώνατε μεταξύ σας στη λήψη κρίσιμων αποφάσεων;
Οχι. Το πιο δύσκολο ήταν να βρούμε χρόνο για να συνεννοηθούμε, μέσω Skype, αργά το βράδυ.
Βοήθησε το ότι ήσαστε ήδη μια παρέα;
Μάλλον. Με τον Μάριο γνωριζόμαστε από τη Λεόντειο. Ο Ανδρέας και ο Γιώργος ήταν μαζί στο Αρσάκειο. Ο Παναγιώτης πήγε στην Ελληνογερμανική.
Μια «κλίκα» παιδιών ιδιωτικών σχολείων στο ΕΜΠ;
Δυστυχώς, βλέπω μια πλειονότητα φοιτητών από ιδιωτικά σχολεία στη σχολή μου όπως και σε άλλες σχολές με υψηλά μόρια. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν κάναμε παράλληλα όλοι και φροντιστήριο.
Αξιζε το ΕΜΠ το κόστος του φροντιστηρίου και των διδάκτρων;
Κατά τη γνώμη μου, το ΕΜΠ προσφέρει πολύ καλό αναλυτικό υπόβαθρο και σπουδαία θεωρητική κατάρτιση – σε σύγκριση ακόμη και με πανεπιστήμια του εξωτερικού. Αλλά, από την άλλη, ένας Ελληνας φοιτητής 23 ετών, όπως εγώ, δεν έχει «ζυμωθεί» όπως οι συνομήλικοί του φοιτητές στην Ευρώπη και στην Αμερική.
Με ευθύνη του πανεπιστημίου ή του ίδιου του φοιτητή;
Το ελληνικό πανεπιστήμιο αποθαρρύνει τη σύνδεση με την αγορά. Για παράδειγμα, δεν μπόρεσα να κάνω πρακτική σε μεγάλη εταιρεία κατά τη διάρκεια των σπουδών μου, διότι το αρμόδιο γραφείο στο Πολυτεχνείο είχε… καταργηθεί. Και ενώ στο εξωτερικό σχεδόν όλα τα παιδιά εργάζονται κάθε καλοκαίρι, εμείς εδώ έχουμε εξετάσεις έως τέλος Ιουλίου!
Οπότε μάλλον θα… χάσετε στον διεθνή διαγωνισμό στο Σότσι;
Ο διαγωνισμός είναι θεωρητικό παιχνίδι, βασισμένο σε μοντέλα. Πρωταρχικό ρόλο θα διαδραματίσει η αναλυτική μας σκέψη.
Η Ελλάδα μπορεί να αλλάξει από μυαλά σαν τα δικά σας – όπως είπαν οι «επίσημοι» κατά τη διάρκεια της βράβευσής σας;
Απ’ ό,τι βλέπω, τα καλύτερα μυαλά της γενιάς μου αυτήν τη στιγμή ψάχνουν να φύγουν από την Ελλάδα και όχι να την αλλάξουν.
Μήπως αυτή η αντίληψη έχει καταντήσει κλισέ;
Τι θέλετε να σας πω; Το βλέπω στις παρέες μου. Φίλοι μου γιατροί, κορυφαίοι στο έτος τους, ψάχνουν την τύχη τους στο εξωτερικό. Η γενιά μου προσπαθεί να φύγει. Με οποιονδήποτε τρόπο. Οσο πιο γρήγορα γίνεται.
Τόσο πολύ σας έχει επηρεάσει η κρίση;
Από πού να αρχίσω; Από το οικογενειακό εισόδημα που έχει «διαιρεθεί»; Ή από τη σχολή, όπου παρατηρούμε μείωση βιβλίων και εργαστηριακών μαθημάτων, απολύσεις και διαθεσιμότητα προσωπικού και την έρευνα να εκμηδενίζεται;
Τα δικά σας σχέδια;
Θα ήθελα να κάνω μεταπτυχιακό στα χρηματοοικονομικά. Αλλά δεν έχω αποφασίσει ακόμα, γιατί χρειάζονται και πολλά χρήματα. Αυτήν τη στιγμή έχω δουλειά -ως μηχανολόγος σε ναυτιλιακή εταιρεία-, την οποία δεν είναι τόσο εύκολο να αφήσω για να σπουδάσω.
Με την επιχειρηματικότητα θα ασχοληθείτε;
Τέσσερις από τους πέντε μας -διότι ο Δημητρίου θα φύγει για μάστερ του χρόνου- προσπαθούμε να φτιάξουμε τη δική μας start up στον τομέα των χρηματοοικονομικών υπηρεσιών. Μια ηλεκτρονική αγορά, στην οποία επιχειρήσεις που έχουν προβλήματα ρευστότητας να μπορούν να χρηματοδοτηθούν μεταβιβάζοντας κάποιο κομμάτι μεταχρονολογημένων εισπράξεων σε επενδυτές.
Στην Ελλάδα, ιστορία γράφουν ακόμα οι παρέες;
Λειτουργούμε ως παρέα και ως συνάδελφοι.
Αναγνωρίσατε τον στίχο του Σαββόπουλου;
Οχι, δεν ακούω Σαββόπουλο.
Πρέπει πάντως να είσαι λίγο ήρωας για να επιβιώσεις, όπως η ομάδα σας, οι heROIcs!
Το ROI είναι τα αρχικά του «return on investment»: απόδοση της επένδυσης. Είναι ένα ωραίο λογοπαίγνιο.
> Περισσότερα για το διαγωνισμό στο worldgmc.com/greece
