Το χειρότερο από τα συναισθήματα που κατακλύζουν κάθε οικονομικώς ορθολογικό άτομο παρακολουθώντας την ανάβαση Τσίπρα προς τον πρωθυπουργικό θώκο είναι πόσο δεν έχει να προσθέσει τίποτε το καινούργιο σε όσα ήδη γνωρίζουμε.
Κρίμα! Και θα μέναμε σε αυτό το ξινό συναίσθημα, αν δεν μας απασχολούσε μια πολύ πιο επικίνδυνη απογοήτευση που βρίσκεται μπροστά μας. Ο κ. Τσίπρας λέει και ξαναλέει ότι δεν υπόσχεται υπερβολές. Δέκα φορές είπε ότι μιλά «ρεαλιστικά». Οτι αυτά που προσπάθησε να εμφανίσει ως πρόγραμμα είναι «ένα ρεαλιστικό και υλοποιήσιμο σχέδιο ανακούφισης και επανεκκίνησης της οικονομίας».
Κανένας ρεαλισμός δεν υπάρχει σε όσα υπόσχεται η αντιπολίτευση. Λαϊκισμός πολύς υπάρχει, ασάφεια παντού και απόκρυψη στα κρίσιμα. Το χαρακτηριστικότερο σημείο στο οποίο κρίνονται οι θέσεις όταν τις βάλεις πάνω στο «αμόνι της αριστερής ιδεολογίας» είναι ο μύθος πως όσα θα δώσουν στους έχοντες ανάγκην θα «τα πάρουν από τους πλούσιους».
Δύο παρατηρήσεις, για την ώρα. Πρώτον, αποδεικνύεται πως όχι μόνο δεν πρόκειται να «τα» πάρουν από τους «πλούσιους», αλλά μπορεί μάλιστα να τους διευκολύνουν. Υποσχέθηκε λοιπόν ο νεαρός αρχηγός την αλλαγή των τιμών της εφορίας. «Αναπροσαρμόζουμε άμεσα τις αντικειμενικές αξίες τουλάχιστον 30% έως 35%», είπε.
Ομως, είχαμε τη μεγαλύτερη πτώση τιμών στις πιο ακριβές περιοχές. Σύμφωνα με την εφορία, σήμερα, ακίνητα μιας παλιάς αρχοντικής συνοικίας «κοντά στο κέντρο» φορολογούνται με τιμές μεταξύ 4.500 και 7.500 ευρώ. Υποθέτω ότι οι ιδιοκτήτες, ακούγοντας τον «Αλέξη» να υπόσχεται την προσαρμογή που δεν τους έδιναν οι «κακοί της τρόικας», έναν αφρώδη οίνον «Αμύνταιον» (κομμένοι οι γαλλικοί αφρώδεις) θα τον άνοιξαν. Λογικό, αφού ακόμη και η συζήτηση για ενδεχόμενη συναλλαγή ακινήτων στο συγκεκριμένο «καρτιέ» ξεκινά γύρω στις 3.000, για να κλείσει χαμηλότερα.
Τα ίδια (και χειρότερα) ισχύουν σε όλες τις «ακριβές» περιοχές που θα πρέπει να φορολογήσουν οι εφοριακοί του κ. Τσίπρα. Υπήρξε μάλιστα ο κ. πρόεδρος περισσότερο γαλαντόμος από το παράδειγμά μας, αφού, όπως είπε, «δεν μπορεί κάποιος να έχει ένα διαμέρισμα, που κάποτε μπορεί να είχε 100 ευρώ και τώρα έχει 50, και να τον φορολογούμε με αυτό που κάποτε είχε. Η εμπορική του αξία σήμερα είναι 50, και με αυτή την αξία πρέπει να φορολογηθεί».
Συμπέρασμα πρώτο, λοιπόν, τα Τσιπρο-οικονόμικς δεν καταλήγουν σε αύξηση των βαρών για όσους εμπίπτουν στον Φόρο Μεγάλης Ακίνητης Περιουσίας.
Το δεύτερο συμπέρασμα επικυρώνει το πρώτο. Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ επιφυλάχθηκε να αποκαλύψει το όριο πέραν του οποίου θα εφαρμοστεί ο ΦΜΑΠ. Οπως εξήγησε, πρέπει «να υπάρξει προσαρμογή στις πραγματικές αξίες, ώστε η φορολόγηση των πολιτών να είναι δίκαιη». Ο κ. Τσίπρας είναι πραγματιστής: πρώτα θα δούμε τι βγαίνει, πόσα μαζεύει το ταμείο και μετά θα σας πούμε αν είστε «πλούσιος»!