Ενας Ελληνας αρχιτέκτων να γράφει βιβλίο για την πολεοδομική ανασυγκρότηση του Λονδίνου μετά τον πόλεμο δεν είναι παράδοξο. Είναι, όμως, αξιοσημείωτο όταν το βιβλίο εκδίδεται στην αγγλική γλώσσα από τον οίκο Springer και περνάει, έτσι, ένα θέμα σύνθετο και διαρκώς επίκαιρο, στη διεθνή βιβλιογραφία.
Ο αρχιτέκτων καθηγητής Μανόλης Μαρμαράς έχει καταγράψει το ενδιαφέρον του για την πολεοδομική ιστορία σε σειρά μελετών, αλλά η υπόθεση του μεταπολεμικού Λονδίνου τον απασχολεί από το 1986. Πρόσφατα κυκλοφόρησε η μελέτη του «Planning London for the PostWar Era, 1945-1960» (Springer). «Η ενασχόληση ενός μη γηγενούς με τη μητρόπολη της Βρετανίας ξενίζει», σχολιάζει ο Μανόλης Μαρμαράς, «όμως είχε το πλεονέκτημα της εξωτερικής και ενδεχομένως πιο αντικειμενικής θεώρησης».
Ο Mανόλης Μαρμαράς (Emmanuel V. Marmaras στη βιβλιογραφία) είχε αυτό το θέμα στη διδακτορική διατριβή του (Πανεπιστήμιο του Λέστερ, 1993) αλλά το βιβλίο εμπλουτίζεται με νέα στοιχεία. Πρόκειται για μια καινούργια εργασία. «Το βιβλίο επιλαμβάνεται του θέματος της βρετανικής πολεοδομικής εμπειρίας όπως αυτή αναπτύχθηκε κυρίως στη δεκαετία του 1940 και δημιούργησε τεράστια επίδραση στη σύγχρονη πολεοδομική σκέψη», λέει. «Επρόκειτο για μια εποχή συσσωρευμένων καινοτομιών στην ιστορία της πόλης και της πολεοδομίας, που όμως συνοδευόταν από γνήσιες ηθικές αξίες. Λειτούργησε ως ένα ιδανικό πρότυπο που καθοδήγησε για αρκετά χρόνια εκείνους που πίστευαν στον μεταρρυθμιστικό χαρακτήρα του πολεοδομικού σχεδιασμού και στη δύναμή του να αλλάξει προς το καλύτερο τις ζωές των πολιτών σε εκείνες τις κοινωνίες που προέρχονταν από τις δοκιμασίες του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου».
Το βρετανικό παράδειγμα είχε τεράστια επίδραση παγκοσμίως και όπως λέει ο Μανόλης Μαρμαράς «επηρέασε σε μεγάλο βαθμό και τη δική μας χώρα». Για όλες τις χώρες που είχαν εμπλακεί στον πόλεμο, το ζήτημα της πολεοδομικής ανασυγκρότησης ήταν μείζον. Η έρευνα του Μανόλη Μαρμαρά για τη Βρετανία αρχίζει από την προπολεμική περίοδο και προεκτείνεται σε όλη τη διάρκεια του πολέμου και της πρώτης μεταπολεμικής περιόδου, εστιάζοντας στην επανοικοδόμηση του Σίτι και άλλων περιοχών του Λονδίνου που είχαν πληγεί. «Ηταν μια θαυμαστή εποχή», λέει ο Μανόλης Μαρμαράς, «όταν οι άνθρωποι οραματίζονταν τη νέα τους ζωή».