Μυρτώ Παπαθανασίου: «O Τζεφιρέλι έλεγε ότι οι Έλληνες έχουμε στις φλέβες μας το δράμα»

Μυρτώ Παπαθανασίου: «O Τζεφιρέλι έλεγε ότι οι Έλληνες έχουμε στις φλέβες μας το δράμα»

5' 2" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Οι γονείς της -πατέρας έμπορος και μητέρα νηπιαγωγός- γνωρίστηκαν στην τοπική χορωδία στη Λάρισα, ερωτεύτηκαν και παντρεύτηκαν. Η ίδια συμμετείχε από πέντε ετών στη χορωδία και έπαιζε πιάνο. Μέχρι τα 19 της που στράφηκε στο τραγούδι, στο Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης και κατόπιν στο Μιλάνο. Κάποια χρόνια αργότερα εμφανίστηκε στα μεγαλύτερα λυρικά θέατρα του κόσμου και συνεργάστηκε με σπουδαίους σκηνοθέτες όπως ο Ντέιβιντ Μακ Βίκαρ, ο Ρόμπερτ Κάρσεν και ο Φράνκο Τζεφιρέλι – ο οποίος την είχε ξεχωρίσει. Η ατζέντα της είναι κλεισμένη έως το 2018. Το 2012 τιμήθηκε με το βραβείο «Μαρία Κάλλας» για το αμερικανικό ντεμπούτο της στο Ντάλας με την «Τραβιάτα». Είναι παντρεμένη με τον επίσης μουσικό Δημήτρη Θεοχάρη και έχουν μία μικρή κόρη. Συναντηθήκαμε λίγες ημέρες πριν από την πρεμιέρα της παράστασης «Ετσι κάνουν όλες» στις 24 Οκτωβρίου στην Εθνική Λυρική Σκηνή, σε σκηνοθεσία της Ροδούλας Γαϊτάνου και μουσική διεύθυνση του Μίλτου Λογιάδη.

Δεν είστε πολύ αδύνατη για τραγουδίστρια όπερας;

Δεν υπάρχουν συγκεκριμένα κιλά για να αποδίδεις σωστά φωνητικά.

Αντίθετα, η ωραία εμφάνιση παίζει ρόλο;

Κανένα θέατρο δεν σε θέλει μόνο για την εμφάνισή σου. Είναι κάτι «έξτρα», που συμπληρώνει την ερμηνεία σου.

Ο Φράνκο Τζεφιρέλι λειτούργησε ως μέντοράς σας;

Με έχει συμβουλεύσει σε πολλά πράγματα. Με έχει καλέσει στο σπίτι του, έχουμε φάει, έχουμε πιει, έχουμε συγκινηθεί…

Η καλύτερη συμβουλή που σας έχει δώσει;

Πρόσεξε ποιον θα παντρευτείς! Οχι σαν… τη Μαρία.

Προσέξατε;

Ναι! Η καλή προσωπική ζωή έχει σημασία για έναν καλλιτέχνη. Είναι δυστυχία, νομίζω, να μην έχεις κάποιον να σε περιμένει στο σπίτι.

Ο Τζεφιρέλι «αναπόφευκτα» σας συνέκρινε με τη Μαρία Κάλλας επειδή είστε Ελληνίδα; 

Τον είχα δει πολλές φορές να κουνάει το κεφάλι και να λέει: «Ναι, ναι, εσείς οι Ελληνες το έχετε. Το δράμα ρέει μέσα στις φλέβες σας».

Από πού πηγάζει το δράμα των Ελλήνων;

Από την αρχαία τραγωδία. Και έχουμε περάσει πολλά ως λαός.

Πώς εισπράττετε αυτά που περνάμε τώρα;

Νομίζω ότι τώρα ο Ελληνας περνάει μια ακόμη πιο δύσκολη κατάσταση. Ο κόσμος έχει κουραστεί και ψυχολογικά και δεν έχει καν τη δύναμη να επαναστατήσει. Εχουμε χάσει την ελπίδα μας και αυτό είναι ακόμη πιο θλιβερό.

Εχετε τραγουδήσει ποτέ χωρίς συναίσθημα, αλλά μόνο με τεχνική;

Σε κάποιες παραστάσεις μπορεί να είσαι περισσότερο ή λιγότερο δοτικός. Είναι σαν τη μαγειρική. Δεν μπορεί να σου πετύχει το φαγητό ακριβώς το ίδιο κάθε φορά.

Αλλά χωρίς συναίσθημα;

Οχι!

Εχετε κλάψει πάνω στη σκηνή;

Συχνά. Ακόμη και σε προσωπικό μου ρεσιτάλ. Τελευταία, στη Γαλλία, με τα τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη που είπα στο μπιζάρισμα συγκινήθηκα πάρα πολύ.

Γιατί;

Είναι τα τραγούδια της αυλής μας, όταν όλο το σόι μαζευόμασταν και τραγουδούσαμε. 

Σήμερα νιώθετε ότι επιστρέφετε ως «προφήτης» στον τόπο σας;

Ε, ναι, βέβαια. Διότι δυστυχώς έτσι είναι τα πράγματα στην Ελλάδα. Μόνο όταν έχεις αναγνωριστεί έξω, σου λένε: «Μήπως πρέπει να σου δώσουμε λίγη σημασία;».

Σας έχει πληγώσει η Ελλάδα;

Την Ελλάδα δεν μπορείς να την κακίσεις.

Αλλά σας έχει διώξει;

Στην Ελλάδα δεν έχεις πολλές επιλογές. Ενώ στην Ιταλία και τη Γερμανία έχουν μια κουλτούρα βασισμένη στην όπερα και σε κάθε πόλη υπάρχει ένα θέατρο.

Είναι οικονομικό το θέμα ή ήταν πάντα έτσι;

Τώρα είναι χειρότερα. Κόβονται παραστάσεις, μειώνονται παραγωγές. Δεν βλέπετε τι έχει γίνει στο Μέγαρο;

Στους Ελληνες αρέσει η όπερα;

Η όπερα αρέσει ακόμη και σε ανθρώπους που βλέπουν μια παράσταση για πρώτη φορά. Ξέρω ανθρώπους από τη Λάρισα, από την πόλη μου, που έχουν φύγει μαγεμένοι. Αλλά, επειδή δεν είναι ένα εύπεπτο είδος μουσικής, έχει σημασία να είναι η όπερα σωστά δοσμένη από πολύ καλούς ερμηνευτές. Διαφορετικά, το απαίδευτο κοινό δεν θα πειστεί και δεν θα ξαναέρθει. Εχω ακούσει να παραπονιούνται ότι στην όπερα ουρλιάζουν.

Δεν είναι λίγο αφελείς οι ιστορίες της όπερας για τη σημερινή εποχή;

Οχι. Τότε και τώρα διαπραγματευόμαστε τα ίδια πράγματα: τον έρωτα, την προδοσία, το χρήμα, την εξουσία…

Εσείς πότε αγαπήσατε την κλασική μουσική;

Μα εμείς ακούγαμε πάρα πολλή μουσική μέσα στο σπίτι! Πήγαινα μόνη μου στο σαλόνι, στην Γ΄ Δημοτικού, και άκουγα Βραδεμβούργια κοντσέρτα του Μπαχ. Αντί για «πρόσωπο, ζώο ή πράγμα», εμείς στην οικογένεια βάζαμε έργα του Βέρντι για να μαντέψουμε.

Θα τραγουδούσατε σήμερα στο δρόμο με τη Λυρική Σκηνή, για να φέρετε τον κόσμο πιο κοντά στην όπερα;

Είναι πολύ ωραίο να προσφέρεις έτσι ελεύθερα τα ακούσματα. Πολλοί ίσως δεν έχουν ακούσει όπερα ούτε καν στο ραδιόφωνο. Ομως θεωρώ ότι η όπερα θέλει το χώρο της και μια ησυχία.

Μια ντίβα δεν βγαίνει στο δρόμο;

Με βλέπετε ντίβα; Προσωπικά αισθάνομαι πολύ «νορμάλ». Από την άλλη, όταν είσαι στη σκηνή, δεν χωράνε ανασφάλειες και σεμνότητες, διότι το κοινό πρέπει να λάβει αυτό που πρέπει να λάβει.

Η Μαρία Κάλλας είναι πράγματι αξεπέραστη ή την περιτυλίγει ο μύθος;

Για μένα πραγματικά είναι αξεπέραστη. Εχει ένα χρώμα η φωνή της μοναδικό, που καθηλώνει, και οι ερμηνείες της είναι συγκλονιστικές. Στην Κάλλας λατρεύουμε και αυτό που δεν ήταν τέλειο πάνω της.

Την έχετε μελετήσει;

Την έχω… ονειρευτεί κιόλας. Είναι πολύ περίεργο. Ηταν τώρα τελευταία και μου είπε να μην ανησυχώ.

Ανησυχείτε πολύ;

Δεν είναι και απλή η ζωή μας. Εχω ανασφάλειες, στρες και εκνευρισμό πριν από τις παραστάσεις. Οσες φορές κι αν έχεις βγει πάνω στη σκηνή, πρέπει να μάθεις να ζεις με αυτά που σε φοβίζουν.

Για διασκέδαση τι ακούτε;

Για να χαλαρώσω, ακούω τζαζ. Λατρεύω την Amy Winehouse. Οι συνθέσεις των Queen είναι σχεδόν κλασικές. Από ελληνικά μού αρέσει πολύ η φωνή της Βιτάλη. Αγαπώ πολύ τη Φλέρυ Νταντωνάκη.

Αλλο είδος μουσικής θα τραγουδούσατε;

Οχι. Φυσικά σε κοντσέρτα έχω πει και τραγούδια του Χατζιδάκι. Οταν θέλεις να προβάλεις τη χώρα σου και το δικό σου  «προϊόν», γιατί να μην τραγουδήσεις το «Χάρτινο το φεγγαράκι»;

Επόμενοι στόχοι;

Με είχαν ζητήσει στη Σκάλα του Μιλάνου, αλλά δεν τα βρήκαμε στο πρόγραμμα.

Μικρή είχατε φανταστεί την εξέλιξή σας;

Θα ήταν μεγάλο λάθος. Οπου σε πάει, σε πάει.

Αλλά κινήσατε τα νήματα;

Βέβαια. Κάνεις τον αγώνα σου και είναι μαραθώνιος.

Σας έχουν απορρίψει σε οντισιόν;

Φυσικά. Η πορεία μου ήταν σκαλοπάτι-σκαλοπάτι. Δεν μπορείς να τραγουδήσεις ξαφνικά στη Μετροπόλιταν Οπερα από το πουθενά!

Από τον Φράνκο Τζεφιρέλι στη Ροδούλα Γαϊτάνου σήμερα;

Είναι μια φρέσκια σκηνοθετική απόδοση. Ποτέ δεν εξέτασα τη φήμη κάποιου με το τι αξία έχει.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή