Δεν πρόκειται για καινούργια υπόθεση. Τα τραγικά περιστατικά από τη ζωή της Βίκυς Σταμάτη ξεκινήσαμε να τα μαθαίνουμε από την πρώτη μέρα του εγκλεισμού της στις φυλακές, τον Μάιο του 2012. Ο δικηγόρος της, που τότε ήταν ο Βασίλης Χειρδάρης, έλεγε πως η εντολέας του «κλαίει συνέχεια, βρίσκεται σε δραματική κατάσταση και έχει ξεκινήσει απεργία πείνας». Μέχρι τον Ιούλιο, η Βίκυ Σταμάτη, σύμφωνα με την έκθεση που επικαλέστηκε ο δικηγόρος της, έπασχε από «ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή» και υπήρχε πια ενδεχόμενο «να βάλει σε κίνδυνο τη ζωή της».
Οσο παράξενο κι αν ακούγεται, εκείνος δεν είναι ο ίδιος δικηγόρος που τώρα κατηγορεί τις νοσηλεύτριες στο Δρομοκαΐτειο πως χτυπούν, βρίζουν και προσπαθούν να εξευτελίσουν τη Βίκυ Σταμάτη. Το 2012, δικηγόρος της ήταν ο Βασίλης Χειρδάρης, τώρα είναι ο Φραγκίσκος Ραγκούσης, ενώ στο ενδιάμεσο την είχε αναλάβει και ο Αλέξης Κούγιας. Παρά τις αλλαγές, όμως, η υπερασπιστική γραμμή παρέμεινε ίδια: περνάει από τα κανάλια και τις εφημερίδες και καταλήγει διά της τεθλασμένης στις αίθουσες των δικαστηρίων.
Γι’ αυτό, άλλωστε, οι δικαστές απέρριψαν και τα πρώτα αιτήματα αποφυλάκισης της κ. Σταμάτη. Το σκεπτικό τους ήταν πως δεν συντρέχουν λόγοι ψυχικής υγείας, αφού στις συνεντεύξεις η κρατούμενη μοιάζει να έχει πολύ καλή αίσθηση της πραγματικότητας. Το μήνυμά τους, όμως, η κ. Σταμάτη δεν το έλαβε ποτέ.
Λίγες μέρες μετά την απόρριψη του αιτήματος, ο δικηγόρος της έστειλε επιστολή στη διευθύντρια της φυλακής (πάντα με κοινοποίηση σε κανάλια, εφημερίδες κ.λπ.) λέγοντας πως «έλαβα σήμερα τηλεφώνημα από την πελάτισσά μου» που έχει «λιποθυμικές τάσεις» και χρειάζεται «επείγουσα ψυχιατρική εκτίμηση».
Κάπου εκεί κόπηκε η λεπτή γραμμή της λογικής: ο Βασίλης Χειρδάρης ένα μήνα μετά εγκατέλειψε την κ. Σταμάτη λέγοντας πως πλέον δεν συμφωνούν στην υπερασπιστική της γραμμή και η κ. Σταμάτη ξεκίνησε τον Γολγοθά της στα ψυχιατρεία και τα νοσοκομεία. Αυτή τη φορά, υπό την επίβλεψη του νέου συνηγόρου της, Αλέξη Κούγια. Ο οποίος πρώτα εμφανίστηκε στο Star να πει πως «η Βίκυ δεν είναι Αντουανέττα, πλένει μόνη της τα σεντόνια της», ύστερα προμοτάρισε τις σπαραξικάρδιες ζωγραφιές του 6χρονου γιου της στα κανάλια και στο τέλος συναίνεσε στο να στείλει η κ. Σταμάτη επιστολές όλο απελπισία στον Πατριάρχη και στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Οταν τελικά η πελάτισσά του έφτασε να κάνει απόπειρα αυτοκτονίας παίρνοντας υπνωτικά χάπια για να μην την πάνε από τον Κορυδαλλό στη Θήβα, ο Αλέξης Κούγιας θεώρησε πως είναι η ευκαιρία να κάνει ολόσωμη φωτογράφιση σε ένα εβδομαδιαίο περιοδικό και να μιλήσει για την τραγωδία που ζει η Βίκυ Σταμάτη.
Κανείς δεν μπορεί να ξέρει αν αυτό ήταν που οδήγησε στην απομάκρυνσή του δύο μέρες μετά. Πάντως, από τον Φραγκίσκο Ραγκούση, που ανέλαβε στη θέση του, θα περίμενε κανείς διαφορετική προσέγγιση. Αλλά παρά τις όποιες προσδοκίες, ο νέος δικηγόρος της κ. Σταμάτη φρόντισε να μάθουμε αναλυτικά πώς μεταφέρθηκε στο Δαφνί τον Δεκέμβριο του 2013 και τι της έλεγαν «οι φωνές που άκουγε» τον Μάρτιο του 2014.
Αλληλοκατηγορίες
Τελευταία «ενημέρωση» ήταν αυτή που λάβαμε προ εβδομάδος: «Η νυκτερινή φρουρά τη βρήκε πλημμυρισμένη στο αίμα», έγραψε ο κ. Ραγκούσης στην ανακοίνωσή του, περιγράφοντας πώς γλίστρησε στο μπάνιο η κ. Σταμάτη. Και μετά, ξέσπασε η διαμάχη των τελευταίων ημερών με τις νοσοκόμες στα κανάλια: ο δικηγόρος να τις κατηγορεί πως χτυπούν και εξευτελίζουν την πελάτισσά του, εκείνες να λένε πως αυτή τις βασανίζει και τις καθυβρίζει.
Ποιος έχει δίκιο κανείς δεν μπορεί να ξέρει, αλλά το σίγουρο είναι πως αν όλ’ αυτά γίνονται για την υποστήριξη της Βίκυς Σταμάτη, τότε κάτι δεν πάει καλά με την υπερασπιστική τακτική. Οποιον επικοινωνιολόγο κι αν ρωτήσετε, θα σας πει ότι μπορεί οι τραγικές ειδήσεις να «πουλάνε», αλλά οι πρωταγωνιστές τους, πέρα από αναγνωρισιμότητα, δεν κερδίζουν τίποτε άλλο.
Η Βίκυ Σταμάτη, χωρίς να το θέλει, βρέθηκε να υπηρετεί το πιο μισητό στερεότυπο: εκείνο της ξιπασμένης γυναίκας που ταπεινώνεται. Ο δικηγόρος της θα έπρεπε να ξέρει πως όταν βρεθείς να ενσαρκώνεις τον ρόλο της Τασσώς Καββαδία στην πραγματική ζωή, η καλύτερη επιλογή είναι η σιωπή. Γιατί όσο κι αν διεκτραγωδήσεις αυτά που περνάς, κανείς δεν σε λυπάται. Και σίγουρα όχι οι δικαστές.