Πριν από λίγες ημέρες η Ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία ανακοίνωσε τα στοιχεία για το κρατικό έλλειμμα και το χρέος των κρατών-μελών της Ενωσης. Η ανακοίνωση δεν προκάλεσε κανένα ενδιαφέρον στα καθ’ ημάς. Λογικό, αφού τα ελληνικά στοιχεία τα γνωρίζαμε ήδη από σχετική ανακοίνωση της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛΣΤΑΤ), τους υπολογισμούς της οποίας κανείς πλέον δεν αμφισβητεί. Κυρίως μάλιστα η Eurostat, που αποδέχεται τα ελληνικά στοιχεία χωρίς επιφυλάξεις.
Ο διασυρμός με τις «ελληνικές στατιστικές» υπήρξε ένας από τους κύριους λόγους που έριξαν τη χώρα στα μυτερά βράχια της κρίσης κρατικού χρέους. Υπάρχουν ακόμη κάποιοι που καμώνονται πως δεν κατανοούν την απλή αυτή αλήθεια. Μερικοί από δαύτους βρίσκονται στην πλευρά αυτών που προκάλεσαν την αρχική βλάβη, επειδή απέκρυπταν τη στατιστική εκτροπή, ώστε να μη λάβουν τα οδυνηρά μέτρα λιτότητας στον κατάλληλο χρόνο, δηλαδή την άνοιξη του 2009.
Οι υπόλοιποι είναι εκείνοι που μεγάλωσαν την πληγή, κυρίως με τις δηλώσεις τους για την αφερεγγυότητα της χώρας, ενόσω ήσαν ήδη υπόλογοι χωρίς να επιχειρούν την απαραίτητη προσαρμογή. Είναι πολύ δύσκολο να αποτιμηθεί σε ευρώ η ζημία, που προκλήθηκε στη χώρα και σε καθένα νοικοκυριό ξεχωριστά, από την ανυποληψία των στατιστικών στοιχείων. Εξίσου δύσκολη είναι η εκτίμηση της ωφέλειας που εξασφάλισε για τη χώρα η ίδρυση και λειτουργία της ΕΛΣΤΑΤ. Τα στοιχεία που επεξεργάζεται και δημοσιεύει δεν έχουν δεχτεί καμία αμφισβήτηση, γεγονός που συμβάλλει αποτελεσματικά στην ανάκτηση της εμπιστοσύνης για την ελληνική οικονομία, εξέλιξη-κλειδί για την επιστροφή στις αγορές και την ανάπτυξη.
Παρά ταύτα, πολιτικές και δικαστικές μεθοδεύσεις έχουν καταφέρει να κρατούν το θέμα της μέτρησης ελλείμματος και χρέους κατά το έτος 2009 ανοικτό. Τη μεθόδευση συντονίζει πρώην υπουργός, εμπνεόμενος προφανώς από την πιο αποκρουστική παράδοση ενός Κωλέττη, με τη συμμετοχή επιλεγμένων βουλευτών της Ν.Δ., του ΣΥΡΙΖΑ, των ΑΝΕΛ ακόμη και της Χ.Α. Στο στόχαστρο έχουν τεθεί όσοι δούλεψαν για να ξεκαθαρίσει η στατιστική κόπρος του Αυγεία, μια ασταθής στους υπολογισμούς της Κυρία, ένας υπόδικος λαθραναγνώστης προσωπικής αλληλογραφίας, αλλά και ανώτατα στελέχη της Eurostat, που με πολύ δυσκολία κρατούν ιδιωτική την αγανάκτησή τους με όλους όσοι εμπλέκονται στην υπόθεση. Για εμάς τους πολλούς αρκούν τρία ερωτήματα. Τι άλλαξε στη ζωή μας, από την κατά 2 μονάδες ανακαταμέτρηση του ελλείμματος, που έγινε τον Νοέμβριο 2010, αφού είχαμε ήδη μπει στο Μνημόνιο από τον Απρίλιο 2010, όταν το έλλειμμα είχε υπολογιστεί σε 13 και κάτι εκατοστιαίες μονάδες; Γιατί «μαγείρεψαν» μόνον το έλλειμμα του 2009 και όχι του 2008 ή του 2010; Αν το έλλειμμα του 2009 δεν υπήρχε πραγματικά, πού πήγαν τα δεκάδες δισ. που δανειστήκαμε; Ας ελπίσουμε ότι η Δικαιοσύνη θα αναγνωρίσει την πρόδηλη πλεκτάνη που εξυφαίνουν φαύλοι πολιτικοί και θα τελειώσει το παρατεινόμενο ρεζιλίκι της χώρας μας.