Επισήμως, το Μαξίμου είναι αφοσιωμένο στη διαπραγμάτευση με την Ευρωζώνη και το ΔΝΤ για την «επόμενη ημέρα» του ελληνικού προγράμματος και όχι στην προεδρική εκλογή. «Οταν αναζητείς 25 βουλευτές είναι αστείο να μιλάει κανείς για προσωπικές επαφές» είναι η απάντηση που έδωσε κορυφαίος κυβερνητικός στο ερώτημα για το εάν έχουν αρχίσει οι ζυμώσεις προς αναζήτηση του μαγικού αριθμού των 180 που εκλέγει Πρόεδρο Δημοκρατίας.
Εύλογη απάντηση, που όμως απέχει από την πραγματικότητα. Διότι, άρρηκτα συνδεδεμένη με τις εξελίξεις στην οικονομία, η επικείμενη προεδρική εκλογή του προσεχούς Φεβρουαρίου και η, εξ αυτής, δυνατότητα της κυβέρνησης να εξαντλήσει τη συνταγματικά προβλεπόμενη 4ετή της θητεία συνιστά κεντρικό θέμα συζήτησης σε πολιτικούς και όχι μόνο κύκλους, στις ξένες πρωτεύουσες και τις πρεσβείες τους στην Ελλάδα. Επί της ουσίας, ένα τέτοιο ορόσημο, όπως η προεδρική εκλογή, από το οποίο κρίνεται η μακροημέρευση της κυβέρνησης (σ.σ. ειδικά αν συνυπολογιστεί η δυσμενής εικόνα από τις δημοσκοπήσεις) δεν θα μπορούσε να αφεθεί στην τύχη από τον κ. Αντώνη Σαμαρά. Αλλωστε, η λίστα των 23 ανεξαρτήτων καθώς και των βουλευτών που, καίτοι μέλη κομμάτων, δεν έχουν αποκλείσει να ψηφίσουν για Πρόεδρο είναι γνωστή.
Η συζήτηση για την προεδρική εκλογή συνδέεται, εμμέσως, και με τα σενάρια περιορισμένου εύρους ανασχηματισμού στην κυβέρνηση, με αφορμή την αντικατάσταση του κ. Δημ. Αβραμόπουλου, ο οποίος και αναμένεται να παραιτηθεί από το υπ. Αμυνας την προσεχή Παρασκευή. Στο Μαξίμου υπάρχουν αντικρουόμενες εισηγήσεις, με τον κ. Σαμαρά να μην έχει καταλήξει. Η πρώτη θεωρεί ότι μία τέτοια πρωτοβουλία απλώς θα ενίσχυε την εσωστρέφεια, ενώ η δεύτερη ότι οι αλλαγές θα μπορούσαν να δώσουν ορμή στην κυβέρνηση, η οποία δεν αποκλείεται να είναι και εκλογική.
Το έργο της διερεύνησης των διαθέσεων των βουλευτών έχει ανατεθεί σε τρεις ανθρώπους. Το Μαξίμου, βέβαια, διαψεύδει τις σχετικές πληροφορίες, ωστόσο πρόκειται για τους κ. Δημ. Σταμάτη, Χρ. Λαζαρίδη και Μ. Βορίδη. Οι δύο πρώτοι, προφανώς, κινούνται με το δεδομένο ότι αποτελούν τους στενότερους συνεργάτες του πρωθυπουργού και, υπό την έννοια αυτή, αποτελούν απευθείας και αξιόπιστο δίαυλο με το Μαξίμου. Ο υπουργός Υγείας έχει οικοδομήσει γραμμές επικοινωνίας με πολλά στελέχη, διακομματικά και διατηρεί στενή σχέση με τον πρωθυπουργό, μήνυμα που ενισχύθηκε και από την επιλογή του κ. Σαμαρά στο πρόσωπό του για το άνοιγμα της συζήτησης περί της ψήφου εμπιστοσύνης.
Μεταξύ καφέ και μεζέδων
Η επικείμενη προεδρική εκλογή είναι από τα κυρίαρχα ζητήματα στις συζητήσεις εντός και εκτός Κοινοβουλίου, με ένα ακόμη πρόσωπο, τον πρόεδρο του Σώματος κ. Ευ. Μεϊμαράκη, να αποτελεί, και εκ της θέσης του, βασικό αποδέκτη των σκέψεων των βουλευτών. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι ο κύκλος κλείνει εδώ, καθώς ζητείται συνδρομή και όσων, κατά περίπτωση, διαθέτουν διαύλους επαφής με τους ανεξάρτητους, είτε αυτοί είναι γαλάζιοι βουλευτές, είτε ακόμη και τοπικά στελέχη. Οι συζητήσεις βρίσκονται, προφανώς, σε άτυπο και χαλαρό επίπεδο ζύμωσης και διάγνωσης προθέσεων. Και σε αντίθεση με τα θρυλούμενα, διεξάγονται από το καφενείο και το εντευκτήριο της Βουλής μέχρι και σε κεντρικά εστιατόρια, όπως αυτό στο οποίο προ ημερών εθεάθη ο υπουργός Επικρατείας με τη γραμματέα της Κ.Ο. των ΑΝΕΛ, και πρώην γαλάζια βουλευτή, Ελενα Κουντουρά. Μπορεί να είναι αλήθεια αλλά οι περισσότεροι άκουσαν με επιφύλαξη την εξήγηση Κουντουρά ότι η συνάντηση αφορούσε τις δράσεις πρόληψης του καρκίνου.
Η στρατηγική και ο Σαμαράς
Η επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ να… ποινικοποιήσει την υπερψήφιση Προέδρου Δημοκρατίας «φωτογραφίζοντας» ως αργυρώνητους όσους βουλευτές το πράξουν, έθεσε ένα δύσκολο πρόβλημα αλλά, παράλληλα, προσέφερε και υπηρεσία στην κυβέρνηση. Η υπηρεσία αφορά την… οργή πολλών ανεξαρτήτων, μεταξύ αυτών και αρκετοί που θεωρούνταν έτοιμοι για προσχώρηση στο ΣΥΡΙΖΑ. Το δύσκολο είναι να μην εμφανιστεί η κυβέρνηση με στάση αναλόγως υποτιμητική, αποδίδοντας στους ανεξάρτητους ρόλο «μαξιλαριού» ή προεξοφλώντας τη στάση τους με μόνο κριτήριο τον, πραγματικό, κίνδυνο μη επανεκλογής τους.
Το Μαξίμου παρακολουθεί με προσοχή τις εξελίξεις στην Κεντροαριστερά, τόσο με τη δυναμική του «Ποταμιού» όσο και με τις κινήσεις του κ. Σπ. Λυκούδη, ενώ παράλληλα κοιτάζει τα του κεντροδεξιού οίκου του. Στο γραφείο του κ. Σαμαρά έχουν υποβληθεί εισηγήσεις οι όποιες συζητήσεις, εφόσον προφανώς ωριμάσουν, να αποκτήσουν και θεσμικό μανδύα. Αυτό μπορεί να συμβεί είτε μέσω επίσημων συναντήσεων του πρωθυπουργού με τους ανεξάρτητους, είτε μέσω της διαμόρφωσης ενός ευρύτερου πλαισίου που θα μπορούσε να αποτελέσει «ομπρέλα» για την προσχώρηση στελεχών που είναι σήμερα εκτός των τειχών της Ν.Δ.
Αν και πολλοί θεωρούν λάθος να επιχειρηθεί η «νομιμοποίηση» της κυβερνητικής πολιτικής μέσω της προεδρικής εκλογής, εκ των πραγμάτων τα όσα θα έχει επιτύχει η κυβέρνηση στο μέτωπο της τρόικας και του μνημονίου θα καθορίσουν και τις δυνατότητες των κ. Σαμαρά και Βενιζέλου να προσεγγίσουν τον πήχυ των 180.