Η λέξη «κωλοτούμπα» μπήκε για πρώτη φορά στο πολιτικό λεξιλόγιο σε τούτες τις εκλογές. Στο λεξικό του Ιδρύματος Τριανταφυλλίδη (Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης) ως «κωλοτούμπα» ορίζεται «ακροβατική άσκηση κατά την οποία αφού στηριχθεί κάποιος με τα χέρια στο έδαφος φέρνει το κεφάλι και τα πόδια ψηλά και στη συνέχεια με κατάλληλη στροφή του σώματος γυρίζει στην όρθια στάση».
Οι επικριτές του κ. Αλέξη Τσίπρα τη χρησιμοποίησαν για να πλήξουν την αξιοπιστία του προεξοφλώντας τη μετεκλογική προσγείωσή του στην οδυνηρή πραγματικότητα.
Οι του ΣΥΡΙΖΑ, ειδικά τις τελευταίες μέρες και ώρες την άφησαν εντέχνως να διαχέεται δίχως να τους ενοχλεί, αν δεν την καλλιέργησαν κιόλας όταν απευθύνονταν σε εκλογείς, οι οποίοι ήθελαν να ψηφίσουν αντισυστημικά προσδοκώντας ταυτόχρονα σε μια «ρεαλιστική στροφή» του κ. Τσίπρα.
Και τώρα το ερώτημα είναι αν ο κ. Τσίπρας θα θελήσει ή θα αναγκαστεί να βάλει νερό στο κρασί του για να μην πάει το πλοίο στα βράχια. Ο κ. Αντώνης Σαμαράς έκανε τη δική του «κωλοτούμπα», με το Μνημόνιο πριν από τις εκλογές του 2012, στο όνομα της σωτηρίας της Ελλάδας, την οποία πέτυχε μεν προσωρινά, πλήρωσε όμως με συντριβή στη χθεσινή ψηφοφορία.
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, αν θέλει να είναι συνακόλουθος των διακηρύξεών του θα πρέπει να «σκίσει τα μνημόνια» να διώξει την τρόικα, να αρνηθεί να ξεπληρώσει το χρέος με ό,τι σημαίνει για τη συνέχεια μια κάθετα αρνητική στάση των δανειστών και των εταίρων μας στην Ευρωπαϊκή Ενωση, να δώσει «της Παναγιάς τα μάτια»… Θα μου πείτε, μπορεί να πει οκέι, να αλλάξει «χαβά» και να προχωρήσει σε συμβιβασμούς υποχωρώντας βήμα βήμα. Σωστά, έτσι πρέπει να γίνει, αυτό επιθυμεί ο κάθε καλοπροαίρετος άνθρωπος, ασχέτως του εάν ψήφισε ή όχι τον κ. Τσίπρα.
Πώς θα πείσει όμως ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ όλους αυτούς στους οποίους υποσχέθηκε τα πάντα και χθες στην κάλπη του έψαλλαν «ωσαννά» και «ευλογημένος ο ερχόμενος», για την «κωλοτούμπα, ή όπως αλλιώς τη βαφτίσει; Φοβάμαι ότι οι περισσότεροι εξ αυτών θα πηδήξουν στην απέναντι όχθη, κραυγάζοντας «άρον άρον σταύρωσον αυτόν» και εκεί θα τους περιμένει με ανοιχτή αγκαλιά, μια φασιστική λαϊκίστικη δεξιά τύπου Λεπέν.