Si vis pacem, para bellum, λέγει το γνωστό «Αν θέλεις ειρήνη, ετοιμάσου για πόλεμο». Ποια είναι, όμως, η εφαρμογή του στην παρούσα κατάσταση; Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών αυτής της χώρας επιθυμεί να σταματήσει αυτή η αφόρητη πίεση με τους φόρους, τις περικοπές των μισθών, την εξαφάνιση των ευκαιριών απασχόλησης και την απραξία της αγοράς.
Υπό την ανωτέρω έννοια, ο ελληνικός λαός «θέλει την ειρήνη». Γιατί τότε η κυβέρνηση που διόρισαν οι εκλεγμένοι βουλευτές «ετοιμάζεται για πόλεμο»; Είναι σωστό υπουργοί να συζητούν ως ισότιμοι Ευρωπαίοι ως να δίνουν «μάχες», η έκβαση των οποίων εξαρτάται από υπέροχες τακτικές που κατατροπώνουν τους αντιπάλους; Είναι οι εταίροι «πολιτικοί αντίπαλοι» της Ελλάδας;
Μπορείς να δικαιολογήσεις τους συμπολίτες μας επειδή «τους τρέλανε η λιτότητα». Δεν μπορείς, όμως, να δέχεσαι όσα λένε τα μέχρι ψες αντιπολιτευόμενα στελέχη, απλώς και μόνον επειδή κέρδισαν τις τελευταίες εκλογές! Ιδού ένα παράδειγμα:
Εχω την καλύτερη (προσωπική) γνώμη για την προσωπικότητα της Νάντιας Βαλαβάνη. Γνωρίζω πόσο νοιάζεται τα κοινά πράγματα. Είναι όμως λογικό να απευθύνεται «και σε όλους όσοι δεν μπορούν» (προφανώς επειδή τα οικονομικά τους έχουν καταρρεύσει), ζητώντας να πληρώσουν τις δύο δόσεις του ΕΝΦΙΑ! Οι σχεδιαστές του μισητού αυτού φόρου υπελόγισαν, στον σχεδιασμό του, πως δύο στους δέκα πολίτες δεν θα πληρώσουν τελικά τον φόρο. Γνώριζαν, δηλαδή, πως το κράτος θα εισπράξει λιγότερα χρήματα από όσα έγραφε στον προϋπολογισμό του και αυτός ήταν ένας από τους λόγους που όρισαν τελικά ένα υψηλότερο ποσοστό επιβάρυνσης.
Αντιλαμβάνομαι, επίσης, ότι η αναπληρώτρια υπουργός επί του Κρατικού Ταμείου είναι άνθρωπος υπεύθυνος και γνωρίζει ότι μια έκπτωση στην πλευρά των εσόδων αναπόδραστα θα οδηγήσει σε περιστολή δαπανών.
Η χθεσινή ανακοίνωση για την πορεία εκτέλεσης του προϋπολογισμού επιβεβαίωσε τους φόβους της κυρίας Βαλαβάνη. Το κρατικό ταμείο ξεκίνησε τη χρονιά με σημαντικό έλλειμμα. Η «τρύπα» μετράει ήδη 1 δισ. ευρώ περίπου. Αν η απόκλιση αυτή δεν ανατραπεί στις αμέσως επόμενες εβδομάδες, το πρόβλημα χρηματοδότησης του κράτους θα μετατραπεί σε τεράστιο βαρίδι για την εξάμηνη διαπραγμάτευση που επιθυμεί να διεξαγάγει η νέα κυβέρνηση.
Φοβούμαι ότι οι πολίτες, βλέποντας την τροπή που παίρνουν τα πράγματα, ετοιμάζονται για… πόλεμο. Είναι λογικό. Δεν είναι καθόλου τίμιο να ζητείς από τους συνεπείς φορολογουμένους να πληρώνουν ως να μη συμβαίνει τίποτε και ταυτοχρόνως να υπόσχεσαι σε όσους δεν πλήρωσαν τα τελευταία χρόνια ότι θα τους χαρίσεις δόσεις και άλλες ευκολίες πληρωμών.
Σε τελευταία ανάλυση, κανείς πολίτης δεν έχει κίνητρο εκπλήρωσης των φορολογικών του υποχρεώσεων προς ένα κράτος που κινδυνεύει να διαλυθεί.
