Είναι νέες, ζουν σε ευρωπαϊκές πόλεις, μιλούν άπταιστα αγγλικά, σερφάρουν στο Iντερνετ, έχουν καλλιτεχνικές ανησυχίες ή φιλοσοφούν για τον έρωτα και… είναι οπαδοί του «Ισλαμικού Κράτους». Στα μπλογκ και τις σελίδες τους στο facebook πορτρέτα χαριτωμένων μωρών και εντυπωσιακά τοπία εναλλάσσονται με ρητά προφητών, φωτογραφίες ένοπλων τζιχαντιστών και κείμενα ενάντια στην «προπαγάνδα» της Δύσης, ενίοτε σε φόντο ροζ.
Η «SolyMuslimah» δηλώνει απερίφραστα ότι οι μουτζαχεντίν του «Ισλαμικού Κράτους» είναι οι ήρωές της. Η «UmmEemarah» από το Βέλγιο αναπαράγει κυρίως αναρτήσεις από άλλες σελίδες – συστάσεις προς παντρεμένα ζευγάρια, καταγγελίες για δολοφονίες αμάχων από το καθεστώς Ασαντ κ.ο.κ. Οπως και η «Striving Jihadeegril!!», που αγαπάει την τζιχάντ, ονειρεύεται να γίνει μάρτυρας και υπόσχεται στις «αδελφές» της ότι «ο ήλιος δεν χάνει την ομορφιά του όταν κρύβεται πίσω από τα σύννεφα, έτσι και η ομορφιά σας δεν ξεθωριάζει όταν φοράτε χιτζάμπ», η «UmmEemarah» είναι βέβαιη πως το Ι.Κ. ουδέποτε διέπραξε σφαγές αθώων.
Οι περισσότερες από τις επίδοξες «τζιχαντίστριες» μοιάζουν ικανοποιημένες να διοχετεύουν τον ενθουσιασμό τους στο διαδικτυακό υπερπέραν. Μόνο μια πολύ μικρή μερίδα θα τολμήσει τελικά το ταξίδι ώς τη Μέση Ανατολή για να ενταχθεί στις τάξεις του Ι.Κ., αφού πρώτα παντρευτεί ένα μέλος του. Ελάχιστες ανάμεσά τους ίσως επιλεγούν για να στελεχώσουν τις ομάδες γυναικών, που εδώ και κάποιους μήνες δραστηριοποιούνται σε περιοχές της Συρίας και του Ιράκ. Στις φωτογραφίες, οι μαντιλοφορεμένες μαχήτριες των ολιγομελών ταξιαρχιών Αl-Khanssaa και Umm Al-Rayan εκτελούν στρατιωτικές ασκήσεις κρατώντας καλάσνικοφ, ενώ μόνο τα μάτια τους διακρίνονται πίσω από το μαύρο ύφασμα. Ηλικίας από 18 έως 25 ετών, αμείβονται με 25.000 λίρες (λιγότερο από 120 ευρώ) τον μήνα και σπάνια μετέχουν σε συγκρούσεις. Επισήμως, οι γυναικείες ταξιαρχίες ιδρύθηκαν για να εκτελούν χρέη συνοριοφυλάκων, εξασφαλίζοντας ότι οι εχθροί του Χαλιφάτου δεν μπορούν να κυκλοφορήσουν μεταμφιεσμένοι σε γυναίκες. Ατυπα, όμως, λειτουργούν ως αστυνομία ηθών, φροντίζοντας για τη συμμόρφωση όσων γυναικών δεν σέβονται τη σαρία και ενίοτε επιβάλλοντας με τη βία τους κανόνες αμφίεσης ή συμπεριφοράς.
Ιδιότυπη χειραφέτηση
Σε ένα σύστημα αξιών, όπου ο μόνος προβλεπόμενος ρόλος για τη γυναίκα είναι αυτός της υπάκουης συζύγου και αφοσιωμένης μητέρας, τα ένοπλα μέλη της Αl-Khanssaa και της Umm Al-Rayan εκπέμπουν ένα παράξενο μείγμα χειραφέτησης και υποταγής. Δεν είναι τυχαίο που η ιδέα της ένοπλης δράσης ασκεί γοητεία σε νεαρές μουσουλμάνες μπλόγκερ όπως η «Jihadeegril!!»: ευσεβείς και πρόθυμες να ακολουθήσουν τις προσταγές του Μωάμεθ, έχουν εντούτοις γαλουχηθεί με τα «δυτικά» πρότυπα του δυναμισμού και της ανεξαρτησίας. Το όνειρό τους πιθανόν δεν είναι να κλειστούν σε ένα σπίτι και να μεγαλώνουν τα παιδιά ενός τζιχαντιστή – αν και ορισμένες δηλώνουν πρόθυμες να το κάνουν. Οι ευρωπαϊκής καταγωγής μαχήτριες του Ι.Κ. περιγράφουν την εμπειρία της ζωής στο Χαλιφάτο ως μία περιπέτεια και υπόσχονται στις συνομήλικές τους πως η ένταξή τους στον αγώνα θα τους προσφέρει ένα νόημα ζωής, το οποίο δεν θα βρουν ποτέ αν παραμείνουν προσκολλημένες στον δυτικό τρόπο ζωής.
Οδηγίες
Η αντίφαση ανάμεσα στα πρότυπα της ριψοκίνδυνης μαχήτριας και της ταπεινής συζύγου γίνεται ακόμα πιο εμφανής στις «οδηγίες» που η ταξιαρχία Αl-Khanssaa δίνει στις μουσουλμάνες ανά τον κόσμο. Σύμφωνα με το Ιδρυμα Quilliam, που δραστηριοποιείται για την καταπολέμηση του εξτρεμισμού, το γεγονός ότι το εν λόγω «μανιφέστο» κυκλοφόρησε αποκλειστικά στα αραβικά καταδεικνύει πως δεν απευθύνεται στο αγγλόφωνο κοινό, αλλά στις πιο εξοικειωμένες με την ταυτότητα του πολίτη β΄ κατηγορίας γυναίκες αραβόφωνων χωρών, όπως η Σαουδική Αραβία. Τη μετάφραση του πολυσέλιδου κειμένου στα αγγλικά και τη δημοσιοποίησή του υπό τον τίτλο «Γυναίκες του Ισλαμικού Κράτους. Ενα μανιφέστο για τις γυναίκες από την ταξιαρχία Αl-Khanssaa» ανέλαβε το ίδιο το Ιδρυμα Quilliam. «Αυτό το κείμενο, ξεκάθαρα σχεδιασμένο για να προσελκύσει γυναίκες από τις χώρες της περιοχής, και κυρίως του Κόλπου, προβάλλει μία εικόνα πιο κοντινή στην πραγματικότητα της ζωής μιας τζιχαντίστριας» αναφέρεται στον πρόλογο. Μας διδάσκει πως μολονότι «σε ορισμένες περιπτώσεις οι γυναίκες μπορεί να κληθούν στη μάχη, η αστυνόμευση και η σύγκρουση είναι πολύ χαμηλά στη λίστα με τα καθήκοντα των γυναικών».
Εξαιρέσεις
Πράγματι, το «μανιφέστο» τονίζει πως η θέση μιας γυναίκας είναι στο σπίτι, με εξαίρεση τρεις πολύ συγκεκριμένες περιπτώσεις: αν σπουδάζει θεολογία, αν είναι γιατρός ή δασκάλα γυναικών και αν αποφασιστεί ότι είναι απαραίτητη στο πεδίο της μάχης, γιατί οι άντρες δεν επαρκούν, «όπως έκαναν, προς μεγάλη θλίψη τους, οι γυναίκες στο Ιράκ και την Τσετσενία». Θέτοντας ως κατώτατο όριο γάμου τα 9 χρόνια, το κείμενο υπογραμμίζει πως οι πιο αγνές μουσουλμάνες θα πρέπει να έχουν παντρευτεί μέχρι τα 16 ή 17, «όσο είναι ακόμα νέες και δραστήριες». Αν και η μόρφωση για τις γυναίκες του Χαλιφάτου είναι υποχρεωτική, ως «κατάλληλα» γνωστικά πεδία ορίζονται η θρησκεία, η σαρία και τα απαραίτητα για τη φροντίδα του σπιτιού. Φυσικά, η επίσκεψη σε «άντρα αμαρτίας», όπως κομμωτήρια και στούντιο αισθητικής, απαγορεύεται αυστηρά – ο διάβολος «της βγάζει τα ρούχα, με την ελπίδα ότι θα την απομακρύνει από τον παράδεισο της σεμνότητας, και την ενθαρρύνει να ξοδεύει χρήματα για να αλλάξει το δημιούργημα του Θεού».