Η απόσταση μεταξύ ανοικτής δημοκρατίας και κυβερνητικού αυταρχισμού είναι πολύ μικρότερη από αυτή που πιστεύουν πολλοί μεταξύ μας. Εύκολα συνηθίζεις στη θαλπωρή που προσφέρουν οι πολιτικές ελευθερίες. Δύσκολα προσαρμόζεσαι στην απώλειά τους. Η Αριστερά ξέρει πολλά περισσότερα, απ’ όσο δείχνει η παρούσα συμπεριφορά της, για το πόσο σημαντική είναι αυτή η διαφορά. Ισως, όμως, η βαθεία αυτή γνώση να μην αποτελεί κτήμα όλων, στη σημερινή Αριστερά, ιδίως μάλιστα στην κυβερνώσα.
Η επί δεκαετίες πολυδιάσπαση της Αριστεράς, τα θεωρητικά μπερδέματα με ιδεολόγους της μικροαστικής προτίμησης στον αυταρχικό σοσιαλισμό, κάνουν πολλά νεοφώτιστα στελέχη του κυβερνητικού κόμματος να συμπεριφέρονται χωρίς να πολυνοιάζονται για τις βασικές ελευθερίες επί των οποίων στηρίζεται η κοινωνία μας.
Εκπληξη, στους περισσότερους από εμάς, προκάλεσε η συμπεριφορά του υπουργού-καθηγητή Πανούση. Τον είχαμε για άνθρωπο μετρημένο και μετριοπαθή. Σημαντικό στις παρεμβάσεις του κόντρα στη βία, είτε αυτή εκδηλώνεται στο γήπεδο, είτε στις διαδηλώσεις, είτε στους συνανθρώπους μας. Συντεταγμένου με την ηπιότητα του μέχρι πρόσφατα αδερφικού και κομματικού «φίλου» Φώτη Κουβέλη.
Μόλις, όμως, συγκρούσθηκε με τις δυσκολίες της κυβερνητικής πραγματικότητας, παρεκτράπη ζητώντας τη μερική αναστολή της ελευθερίας της ενημέρωσης. Ο κ. Πανούσης, σε ρόλο αρχισυντάκτη δελτίου ειδήσεων, όρισε τους κανόνες που ταιριάζουν στη νέα εξουσία.
Με λίγες ώρες διαφορά, μια ακόμη εκδήλωση αυταρχισμού και κατάπνιξης της ελευθεροτυπίας ήρθε από άλλο μέλος της κυβέρνησης. Συνοδεύτηκε χαρακτηριστικά από επαγγελματική υποτίμηση προς τον επαγγελματία της ενημέρωσης. Ανεπίτρεπτη συμπεριφορά κατά το Savoir Vivre.
Κανείς, σίγουρα όχι εγώ, δεν περίμενε από τον Γιάνη Βαρουφάκη να απαγορεύει στον ανταποκριτή του πρακτορείου Bloomberg να διατυπώσει την ερώτησή του, στη διάρκεια μιας συνέντευξης Τύπου, λέγοντας μάλιστα: «μην είσαι ανάγωγος»!
Οι πολιτικοί που σήμερα βρίσκονται ανεβασμένοι στο κάρο της εξουσίας πρέπει να θυμηθούν ότι δεν βρίσκονται στην αντιπολίτευση. Η εξουσία είναι πάντοτε απειλητική. Ο,τι κι αν πιστεύει η ίδια για τον εαυτό της. Εξάλλου, ο Τύπος, με την έννοια του άρθρου 14 του Συντάγματος αλλά και των διεθνών συμβάσεων, είναι ελεύθερος επειδή ακριβώς ενεργεί αυτοβούλως.
Με δυο λόγια, όσο λιγότερο τα μέσα ενημέρωσης ανέχονται την απευθείας επαφή τους με τους εκπροσώπους των εξουσιών τόσο θα βελτιώνονται. Αν οι πολίτες χάνουν την εμπιστοσύνη τους στα μίντια, είναι γιατί οι δημοσιογράφοι υποκύπτουν συχνά στις απειλές των πολιτικών. Γι’ αυτό εκτρέπονται, τόσο εύκολα, προς τον αυταρχισμό.