Στον απόηχο των ζυμώσεων στο «γαλάζιο» εσωτερικό, μετά την ήττα του Ιανουαρίου, πάσες οι γενιές της Ν.Δ. παρέστησαν χθες στην ετήσια εκδήλωση στη μνήμη του ιδρυτή του κόμματος και πρώην Προέδρου της Δημοκρατίας, Κωνσταντίνου Καραμανλή.
Παρόντες ήταν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Πρ. Παυλόπουλος, ο πρόεδρος του κόμματος Αντ. Σαμαράς, ο πρώην πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής, το σύνολο των κορυφαίων του κόμματος (Μπακογιάννη, Μεϊμαράκης, Δένδιας, Μητσοτάκης, Στυλιανίδης, Κεφαλογιάννη), ιστορικά στελέχη όπως οι Μαριέττα Γιαννάκου, Ιω. Βαρβιτσιώτης, Αχ. Καραμανλής, Π. Μολυβιάτης (οι τρεις τελευταίοι βασικά μέλη του Δ.Σ. του Ιδρύματος Κ. Καραμανλής), ο γραμματέας της Ν.Δ. Ανδ. Παπαμιμίκος και ο πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ Σ. Ιωαννίδης, ενώ μετρημένοι στα δάκτυλα των δύο χεριών ήταν οι βουλευτές που δεν έδωσαν το «παρών».
Η εικόνα παραταξιακής σύμπνοιας που εξέπεμψαν οι φωτογραφίες της σύντομης τελετής δεν είναι ικανή να καλύψει το βαρύ κλίμα που επικρατεί στο κόμμα. Ο κ. Σαμαράς είχε χειραψία με πολλούς από τους παρευρισκομένους, και τον Κ. Καραμανλή, ωστόσο το κλίμα ήταν σαφώς πιο παγωμένο σε σχέση με την περσινή εικόνα ενότητας, λίγο πριν από τις ευρωπαϊκές και αυτοδιοικητικές κάλπες. Στα «πηγαδάκια», δε, του Ιδρύματος στη Φιλοθέη, κεντρικό θέμα, μαζί με τους χειρισμούς της κυβέρνησης Τσίπρα στη διαπραγμάτευση με τους εταίρους ήταν και τα εσωκομματικά. Δεν έλειψαν όσοι προέκριναν ως λύση για το κόμμα την επιστροφή του Κώστα Καραμανλή σε ενεργό ρόλο, σε πείσμα της θέσης που ο ίδιος εκφράζει, σταθερά, προς τους συνομιλητές του. Σε, ούτως ή άλλως, «καραμανλική έδρα», πολλά στελέχη δεν απέφυγαν τα δηλητηριώδη σχόλια για την ηγεσία και τους «κατά καθήκον καραμανλικούς», ενώ δεν έλειψαν και οι αιχμές μεταξύ στελεχών που φιλοδοξούν να διαδραματίσουν κεντρικό ρόλο.
Οπως είχε προεξοφληθεί, δεν εμφανίστηκε ο κ. Αλ. Τσίπρας, αν και μέσω κατάλληλων διαύλων είχε εκδηλώσει σχετική διάθεση. Η προχθεσινή του, δε, αναφορά για την αμοιβαία εκτίμηση μεταξύ του ιδίου και του Κ. Καραμανλή σχολιάστηκε ποικιλοτρόπως: από θετική έως μία ακόμη απόδειξη της προσπάθειας του πρωθυπουργού να εκμεταλλευτεί πολιτικά και επικοινωνιακά τον «καραμανλισμό».
