Σε κάθε ομάδα υπάρχει ο αρχηγός, ο ηγέτης, ο παίκτης που έχει ένα ξεχωριστό δέσιμο με τους φιλάθλους. Είναι αυτός που στα χρόνια του απόλυτου επαγγελματισμού, δίνει την εντύπωση ότι παίζει ακόμη για τη φανέλα. Είναι ο παίκτης – σύμβολο, η «σημαία» της ομάδας. Από φέτος, ο όρος αυτός αποκτά άλλα δεδομένα και χάνει αρκετά την αξία του.
Παίκτες – θρύλοι της γενιάς τους, όπως ο Τσάβι Ερνάντες, ο Ικερ Κασίγιας, ο Στίβεν Τζέραρντ και ο Μπάστιαν Σβαϊνστάιγκερ δεν θα αγωνίζονται με τις ομάδες που τους είχαμε συνηθίσει. Τόνοι μελανιού είχαν χυθεί τα προηγούμενα χρόνια για να αποτυπώσουν μέσω των προαναφερθέντων ποδοσφαιριστών τη διαφορετικότητα ως προς την ταύτιση με μια ομάδα. Το αναμφίβολο γεγονός δηλαδή ότι, στα καλοκαίρια μεγάλων αλλαγών και συνεχών μετακινήσεων, ορισμένοι παίκτες επέλεγαν συνειδητά να συνεχίσουν την πορεία με τις ομάδες όπου ανδρώθηκαν.
Ποιος μπορούσε να φανταστεί τον περασμένο Σεπτέμβριο ότι ο Τσάβι δεν θα φοράει την κυανέρυθρη φανέλα της Μπαρτσελόνα; Ο ποδοσφαιριστής-σύμβολο της ομάδας, που αγωνιζόταν στη Βαρκελώνη από νηπιακή ηλικία, αποφάσισε στη δύση της καριέρας του πως το ηγεμονικό συμβόλαιο που του προσέφερε η Αλ Σαντ ήταν αδύνατο να απορριφθεί. Επαγγελματίας παίκτης από το 1997, με την πρώτη του συμμετοχή στην Μπαρτσελόνα το 1998. Δεκαεπτά ολόκληρα χρόνια μετά, έπειτα από περισσότερα από 700 παιχνίδια με τους «μπλαουγκράνα» και κατακτώντας κάθε τίτλο, ο Τσάβι δεν θα ηγείται της ομάδας που αποτέλεσε το σύμβολο.
Παρόμοια ιστορία είναι και αυτή του πρώην αρχηγού της Ρεάλ Μαδρίτης, Ικερ Κασίγιας. Η τελευταία χρονιά στο Μπερναμπέου τον βρήκε στο στόχαστρο, καθώς πολλοί φίλοι της Ρεάλ τον θεώρησαν υπεύθυνο για διαρροές ειδήσεων από τα αποδυτήρια. Εγινε αποδέκτης αποδοκιμασιών, αλλά ουδείς αμφισβήτησε την επιρροή του Κασίγιας στις επιτυχίες του συλλόγου. Σε μια ομάδα όπου οι αστέρες προσετίθεντο κάθε χρόνο στη φαρέτρα των Μαδριλένων, ο Κασίγιας ήταν η μόνη σταθερά, αλλά πλέον ο «Αγιος Ικερ» θα υπερασπίζεται για την επόμενη διετία την εστία των «δράκων» της Πόρτο.
Λίβερπουλ και Στίβεν Τζέραρντ ήταν ο ορισμός του αλληλένδετου και ο αρχηγός με το νούμερο 8 ήταν εκείνος ο οποίος αρνήθηκε σειρά ελκυστικών προτάσεων τη στιγμή που βρισκόταν στο απόγειο της καριέρας του. Ηταν αμούστακο παιδάκι όταν έκανε το ντεμπούτο του με τη Λίβερπουλ, το 1998, και φεύγει για την Αμερική ως το απόλυτο σύμβολο της Λίβερπουλ. Στο λιμάνι δεν θα τον θυμούνται για κάποιο πρωτάθλημα, αλλά θα αποτελεί πάντα τον ποδοσφαιριστή που «ύψωσε το λάβαρο» της ανατροπής στον θρυλικό τελικό της Κωνσταντινούπολης, χαρίζοντας με τους συμπαίκτες του στη Λίβερπουλ το Τσάμπιονς Λιγκ του 2005.
Στη Γερμανία, ένας από τους κορυφαίους παίκτες της γενιάς του, ο Μπάστιαν Σβαϊνστάιγκερ αποτέλεσε επί 14 χρόνια τον παίκτη συνώνυμο της Μπάγερν Μονάχου. Σε καλή ποδοσφαιρική ηλικία, καθώς είναι 30 ετών, πραγματοποιεί το μεγάλο άλμα και αφήνει την Μπάγερν για τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Η εικόνα του να φοράει άλλη φανέλα από αυτήν των Βαυαρών, θα είναι σίγουρα ένα «δύσκολο» συναίσθημα για τους Γερμανούς.