Θρυαλλίδα που απειλεί να τινάξει την όποια κυβερνητική ισορροπία υπάρχει, στον αέρα, θεωρείται η έναρξη διαλόγου για τα εργασιακά, με αιχμή τις ομαδικές απολύσεις και τον συνδικαλιστικό νόμο. Για τον λόγο αυτό, το υπουργείο Εργασίας επιδιώκει αφενός τη συμμετοχή της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (ILO) ως «διαιτητή» μεταξύ της ελληνικής πλευράς και των πιστωτών, αφετέρου την ευρύτερη δυνατή συναίνεση μεταξύ των κοινωνικών εταίρων. Αυτό επιδιώχθηκε και κατά τη χθεσινή συνάντηση του γενικού διευθυντή της ILO Γκάι Ράιντερ, με μέλη της κυβέρνησης (τον υπουργό Εργασίας Γ. Κατρούγκαλο και τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Γ. Δραγασάκη) αλλά και τους εκπροσώπους των εργοδοτικών φορέων και της ΓΣΕΕ.
Το ότι η Ελλάδα θα έχει ένα σύμμαχο στη σκληρή διαπραγμάτευση που αναμένεται να ξεκινήσει από τις αρχές κιόλας του 2016, φάνηκε και από τη δήλωση του κ. Ράιντερ ότι είναι στην πρόθεση της ΔΟΕ να βοηθήσει για την προώθηση των συλλογικών διαπραγματεύσεων και του κοινωνικού διαλόγου, με πλήρη σεβασμό των Διεθνών Συμβάσεων Εργασίας. Φάνηκε βέβαια και από το γεγονός ότι οι εκπρόσωποι των πιστωτών έχουν εκφράσει ξεκάθαρη θέση ενάντια στη συμμετοχή της ILO στη διαδικασία διαβούλευσης, που αναμένεται να ξεκινήσει, με όλη την καυτή ατζέντα ανοικτή: ομαδικές απολύσεις, αλλαγή συνδικαλιστικού νόμου και περαιτέρω ευελιξία στην αγορά εργασίας. Ηδη, έχει συμφωνηθεί η δημιουργία μιας 9μελούς επιτροπής, χωρίς όμως ακόμη να έχουν οριστικοποιηθεί τα πρόσωπα που θα συμμετέχουν (4 από κάθε πλευρά) και ποιος θα είναι πρόεδρος (έχει προταθεί ο Χρ. Πισσαρίδης).
Ελληνική κυβέρνηση και ILO συμφώνησαν επίσης, στην περαιτέρω παροχή τεχνικής βοήθειας στο πλαίσιο των μεταρρυθμίσεων που περιγράφονται στο μνημόνιο, κυρίως στους τομείς του εργατικού δικαίου, των εργασιακών σχέσεων αλλά και του ασφαλιστικού. Σύμφωνα με τον κ. Ράιντερ, δύο σημαντικοί τομείς της συνεργασίας είναι η ενίσχυση των ενεργητικών πολιτικών απασχόλησης και της κοινωνικής οικονομίας. Ο γενικός διευθυντής της ΔΟΕ συμμετείχε επίσης, σε τριμερή συζήτηση με τους κοινωνικούς εταίρους, όπου όλες οι πλευρές συμφώνησαν στην αναγκαιότητα λήψης μέτρων μείωσης της εφιαλτικής ανεργίας, πάταξης της ανασφάλιστης και αδήλωτης εργασίας, επαναφοράς της καθολικής ισχύος της Εθνικής Γενικής ΣΣΕ, καθώς και αποκατάστασης του κλαδικού επιπέδου διαπραγμάτευσης και της επεκτασιμότητας των συμβάσεων.