Η γελοιότητα των πολιτικών, ειδικώς στις μεταξύ τους διαμάχες, δεν έχει όρια· θλίβει όμως όσους περιμένουν ότι ο τόπος μπορεί, ακόμη, να διασωθεί. Η υπόθεση με τις περίφημες offshore των πολιτικών και άλλων στελεχών της δημόσιας διοίκησης προσφέρει άμεσο υλικό της αναξιοπρέπειας, υποκρισίας και έλλειψης βαρύτητας που καθοδηγεί τις πράξεις των παρατάξεων. Οπως είναι γνωστό, με το άρθρο 178 του Νόμου 4389 (πολυνομοσχέδιο) προσδιορίστηκε με τρόπο κατανοητό και εφαρμόσιμο η απαγόρευση προς πολιτικούς σε ό,τι αφορά τη συμμετοχή τους σε εταιρείες που ιδρύονται και εδρεύουν σε κράτη τα οποία δεν συνεργάζονται σε φορολογικά θέματα με τη χώρα μας.
Σημείωσα ήδη ότι η διάταξη αυτή μοιάζει και είναι λογική και χρήσιμη. Η μόνη επιφύλαξη που οφείλει κανείς να έχει, με οτιδήποτε κάνουν οι πολιτικοί όταν αυτό δεν προκύπτει από ανοιχτό και διαφανή διάλογο, είναι μήπως η ρύθμιση αποτελούσε «φωτογραφική» απαλλαγή κάποιου από τα πρόσωπα που εμπίπτουν στον περιορισμό, για μη εισέτι αποκαλυφθέν «αμάρτημα» συμμετοχής του σε αμαρτωλή εξωχώρια. Κανείς, μέχρι στιγμής, δεν γνωρίζει αν υπάρχει τέτοιο πρόσωπο, και για να το μάθουμε χρειάζεται να αυτοαποκαλυφθεί. Πρέπει δηλαδή να το δηλώσει στο «πόθεν έσχες», και για να συμβεί αυτό, θα πρόκειται για εταιρεία η οποία εδρεύει σε φορολογικώς συνεργάσιμο κράτος. Είναι απολύτως πρόδηλο ότι σε παρόμοια περίπτωση κανείς δεν θα έσπευδε να καταδικάσει τη συμμετοχή αυτή ως ύποπτη.
Μετά τον θόρυβο, τον οποίο εν πολλοίς προκάλεσε και υποστήριξε η αξιωματική αντιπολίτευση βεβιασμένα, ως να εκβιάζεται, και χωρίς επαρκή περίσκεψη, η Βουλή ενέκρινε χθες μια νέα διάταξη. Η κυβέρνηση, την οποία προπηλάκισε η εφημερίδα «Η Αυγή», σε ρόλο θεματοφύλακα των μύθων για τον «κακό καπιταλισμό», έσπευσε πανικόβλητη να ανατρέψει τη ρύθμιση θυμίζοντας σε όλους μας ότι πρόκειται για πολιτικούς ικανούς να ισχυρίζονται ένα πράγμα τη μια στιγμή και ένα εντελώς διαφορετικό την επόμενη. Το σύνολο των ενεργειών, συμπολίτευσης και αντιπολίτευσης, γεμίζει απογοήτευση τους λογικούς ανθρώπους, που διαπιστώνουν πόσο δύσκολο είναι να λειτουργήσει η χώρα με τρόπο διαυγή, ήρεμο και, κυρίως, κοντινό στις διευρωπαϊκές αρχές διακυβέρνησης.
Με τη νέα διάταξη, αποκλείονται από τη συμμετοχή τους στα κοινά πράγματα όσοι έχουν εταιρική δραστηριότητα, ακόμη και έμμεση μετοχική συμμετοχή σε επιχείρηση άλλων. Απουσιάζει ακόμη και η αίσθηση του γελοίου, αφού στην απαγόρευση εμπίπτουν ακόμη και οι «εν διαστάσει σύζυγοι» καθώς και οι «πρώτου βαθμού συγγενείς των», δηλαδή τα παιδιά, ο/η σύζυγος, ακόμη και τα πεθερικά, αν δεν κάνω λάθος! Ακόμη κι αν είναι ανώτατα στελέχη των τραπεζών και εξελέγησαν στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Ακόμη κι αν έχουν τοποθετήσει την αποταμίευσή τους σε αμοιβαία κεφάλαια! Μην αμφιβάλλετε ούτε στιγμή: η ανοησία θα βουλιάξει τη χώρα.