Τα μηνύματα που φθάνουν από την Ευρώπη για το προσφυγικό και μας αφορούν είναι ανησυχητικά. Η Μέρκελ χάνει τις εκλογικές μάχες τη μία μετά την άλλη, με το ξενοφοβικό κόμμα να εκτινάσσεται και να εισέρχεται στα κοινοβούλια των κρατιδίων και τους αναλυτές να θεωρούν βέβαιη την παρουσία τους στη νέα ομοσπονδιακή βουλή.
Η πίεση για τη Γερμανίδα καγκελάριο από την Ακροδεξιά είναι μεγάλη και αποφέρει ήδη αποτελέσματα, με την αλλαγή πολιτικής και τη λήψη, αθόρυβα επί του παρόντος, σκληρών μέτρων για τους πρόσφυγες και τους μετανάστες. Στην Αυστρία, ελκυστική δεξαμενή υποδοχής και αυτή, η Ακροδεξιά καλπάζει προς εκλογή προέδρου της Δημοκρατίας εξάπτοντας ξενοφοβικά σύνδρομα με σημαία το προσφυγικό, ενώ η Ουγγαρία, πύλη εξόδου του βαλκανικού διαδρόμου, οδεύει σε δημοψήφισμα για το εάν οι πολίτες θέλουν τους πρόσφυγες, με το «όχι» να εμφανίζει στις δημοσκοπήσεις… μπρεζνιεφικά ποσοστά. Την ίδια ώρα, οι χώρες του Βίσεγκραντ εκτός του ότι επιμένουν να αρνούνται τις αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής της Ε.Ε. περί διασποράς, να δεχθούν πρόσφυγες και μετανάστες στα εδάφη τους, προωθούν «σχέδιο Β» για τη συγκράτηση ενδεχόμενων νέων ροών στην Ελλάδα και, πλέον, και τη Βουλγαρία.
Οι συζητήσεις περί δίκαιης κατανομής στα κράτη-μέλη έχουν πάψει, ο ανθρωπισμός υποχωρεί μπροστά στο πολιτικό κόστος και στην επέλαση της Ακροδεξιάς και όλοι δείχνουν την Ελλάδα σε ρόλο υποδοχέα και μόνιμου «οικοδεσπότη», όσων, λίγων ή πολλών, θα καταφθάνουν από τα παράλια της Μικράς Ασίας και όπως προειδοποιούν ήδη διεθνείς οργανώσεις και από την Αίγυπτο, η οποία θα αποτελέσει τον νέο μεγάλο διάδρομο προς την Ευρώπη. Κυκλοφορούν ιδέες που πρέπει να μας σοκάρουν, όπως για παράδειγμα η μετατροπή νησιών του Ανατολικού Αιγαίου σε «Ellis Island», του νησιού, δηλαδή, στον κόλπο της Νέας Υόρκης απ’ όπου πέρασαν (1892-1954) δώδεκα εκατομμύρια μετανάστες· και πάντως όλες οι λύσεις και τα σενάρια που μπαινοβγαίνουν στα συρτάρια έχουν ως επίκεντρο την Ελλάδα –τώρα μιλάνε και για τη Βουλγαρία– ως χώρα μόνιμης εγκατάστασης ενδεχόμενων νέων προσφυγικών κυμάτων.
Τα γκρίζα σύννεφα της ξενοφοβίας και του εθνολαϊκισμού που πυροδότησε η προσφυγική/μεταναστευτική κρίση στην Ευρώπη κινούνται νοτιοανατολικά και είναι θέμα χρόνου να σκεπάσουν και τον ελληνικό ουρανό. Οι αντιδράσεις των τοπικών κοινωνιών στην παρατεταμένη παραμονή των προσφύγων και μεταναστών στα κέντρα φιλοξενίας, δείχνουν ότι το ηφαίστειο βράζει. Ο αλτρουισμός και η αλληλεγγύη των πρώτων μηνών της έλευσης των ροών υποχώρησαν και, πλέον, κυριαρχεί σε μεγάλο μέρος του πληθυσμού αίσθημα ανασφάλειας, το οποίο επιχειρούν να εκμεταλλευτούν ακραίοι κύκλοι, όπως και στην Ευρώπη. Ενδεχόμενη επιλογή των ισχυρών Ευρωπαίων να εγκλωβίσουν, όπως όλα δείχνουν ότι σκέφτονται, στην Ελλάδα και άλλους πρόσφυγες, θα προκαλέσει έκρηξη…