Ο Μάρτιος πλησιάζει. Αν η κυβέρνηση δεν κλείσει την πληγή που άνοιξε με τη δεύτερη αξιολόγηση, η οικονομία θα καταβυθιστεί στη δυστυχία που φέρνει η απογοήτευση όταν όλα έδειχναν ότι θα τα είχαμε καταφέρει καλύτερα. Αν πάμε προς τα πίσω, θα δείτε γιατί φοβάμαι το φάντασμα του πάντοτε καταστροφικού Μαρτίου.
Τον Μάρτιο 2008, η κρίση είχε ήδη ξεκινήσει να πλήττει τον κόσμο και την Ελλάδα. Το πετρέλαιο ήταν στα 112 δολάρια και οι κεντρικές τράπεζες ΗΠΑ, Ευρωζώνης, Ελβετίας, Βρετανίας και Καναδά έριχναν τρομακτικές ποσότητες φρέσκου χρήματος για να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη στις αγορές. Εμείς όμως κοιτούσαμε αλλού: η ΓΣΕΕ καταδίκαζε την ασφαλιστική μεταρρύθμιση, μια απλοϊκή συγχώνευση πάντοτε αυτόνομων ταμείων, ο ΣΥΡΙΖΑ ζητούσε από τον τότε Πρόεδρο της Δημοκρατίας να αναπέμψει το σχέδιο νόμου ή να κηρύξει δημοψήφισμα, ενώ το Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο καταργούσε το ανώτατο όριο στο εφάπαξ των δημοσίων υπαλλήλων και των ΔΕΚΟ, που είχε θέσει ο νόμος Σιούφα του 1992!
Μάρτιο 2009 ο Καραμανλής ζητούσε από τους αρχηγούς να μαζέψουν για λίγο τον κομματικό τους στρατό για να πάρει κάνα μέτρο προτού σκάσει το δημόσιο χρέος, για να εισπράξει την περιφρόνησή τους. Ενα Μάρτιο αργότερα, το 2010, ο πρωθυπουργός Παπανδρέου επέβαλε βαρύτατη λιτότητα χωρίς να μπορεί να σταματήσει την κατρακύλα, που μας οδηγούσε εκτός αγοράς κεφαλαίων και εντός μνημονίου.
Μάρτιο 2011 ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου ζητούσε συζήτηση με τα κόμματα επί του Μεσοπρόθεσμου, που περιέγραφε όσα πρέπει να γίνουν πέραν του ήδη εφαρμοζόμενου πρώτου μνημονίου, για να εισπράξει την πλήρη άρνηση των κομμάτων, πρωτοστατούσης της Ν.Δ. του κ. Σαμαρά. Μάρτιο 2012 είχαμε κυβέρνηση συνεργασίας υπό τον Λουκά Παπαδήμο, που πέτυχε τη μεγαλύτερη «κουρά» χρέους στην ιστορία του καπιταλισμού με ταυτόχρονη έγκριση του δεύτερου μνημονίου χάρις στο οποίο πήραμε νέα κεφάλαια για να ορθοποδήσουν οι τράπεζες, να πληρωθούν τα ελλείμματα και να συνεχίσουμε, με ηπιότερο ρυθμό, τη λιτότητα.
Μάρτιο 2013 τοποθετήθηκαν νέοι επόπτες στις διασωθείσες τράπεζες και το Συμβούλιο Επικρατείας απέρριπτε αίτημα πολιτών για την κατάργηση του ορίου των 1.500 ευρώ πέραν του οποίου οι συναλλαγές γίνονται μόνον με «πλαστικό χρήμα». Μάρτιο 2014 έκλεισε ο Στουρνάρας την τελευταία αξιολόγηση: μεσολάβησαν τέσσερις εκλογές μέχρι να κλείσει η επόμενη το 2016. Μάρτιο 2015 ο κ. Τσίπρας είχε ανά χείρας πολύτιμη συμφωνία συμβιβασμού και χρηματοδότησης, την οποία εγκατέλειψε. Μάρτιο 2016 δεχθήκαμε μέτρα 5,4 δισ. και νέα αύξηση στα καύσιμα για να πουν οι δανειστές ότι κλείνει το δημοσιονομικό κενό και ο νέος επικεφαλής οικονομολόγος του ΔΝΤ ζητούσε από τους Ευρωπαίους να πιέσουν την Ελλάδα για περισσότερες διαρθρωτικές αλλαγές με ταυτόχρονη ελάφρυνση του χρέους της.
