Δύο τινά μπορεί να συμβαίνουν. Είτε ο κ. Χρήστος Σπίρτζης συγγράφει μόνος τα δελτία Τύπου που εκδίδονται από το υπουργείο του είτε οι συνεργάτες του τον γνωρίζουν τόσο καλά, που ο εκφραστικός οίστρος και η ένταση που χαρακτηρίζουν τις δημόσιες παρεμβάσεις του καταγράφονται και στο χαρτί. Αυτό συνέβη και χθες όταν από το υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών εκδόθηκε ένα λυρικό και πλήρες ειρωνείας δελτίο Τύπου ως απάντηση στα δημοσιεύματα για τις ουρές χιλιομέτρων στην Ιόνια Οδό τη Δευτέρα του Πάσχα και την ανάλογη κριτική της αντιπολίτευσης, μείζονος και ελάσσονος.
«Μην πιστεύετε τα μάτια σας… Μην σκέφτεστε την αλήθεια… Μην μετράτε τον χρόνο που ταξιδεύετε με ασφάλεια… Ποιος νοιάζεται ότι δεν είχαμε ούτε ένα θανητοφόρο ατύχημα στην Ιόνια Οδό, στην Ολυμπία Οδό, στον Μορέα, στα Τέμπη. Συμπαραστεκόμαστε στον πανικό της Ν.Δ., της Δημοκρατικής Συμπαράταξης (ΠΑΣΟΚ) και των ΜΜΕ τους… Καταγγέλλουμε όλοι τον Πρωθυπουργό, την Κυβέρνηση, τον Υπουργό Χρήστο Σπίρτζη για την ολοκλήρωση των έργων και το “φιάσκο” των εγκαινίων», αναφέρεται εισαγωγικά στο δελτίο Τύπου του υπ. Μεταφορών και είναι σαν να βλέπω ή να ακούω τον κ. Σπίρτζη να δίνει τη μάχη των ερτζιανών. Στο ίδιο δελτίο, αφού καταγγέλλεται η αντιπολίτευση (εννοείται) και τα ΜΜΕ (προφανώς), καταγράφονται σειρά περιστατικών κυκλοφοριακής συμφόρησης τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, με πολύωρες καθυστερήσεις. Και η αλήθεια είναι με το μέρος του υπουργού.
Μπορεί να ξενίζει, αλλά ο κ. Σπίρτζης έχει δίκιο. Προσωπικά έχει τύχει να συναντήσω ατελείωτες ουρές αυτοκινήτων και στην καρδιά της Ευρώπης, τις Βρυξέλλες, και στην Ιταλία, για να μην πω για τη μονίμως σε κυκλοφοριακή συμφόρηση Κωνσταντινούπολη. Και, προφανώς, οι πολύωρες καθυστερήσεις και η ταλαιπωρία των οδηγών δεν μπορούν να αποτελούν λόγο κομματικής αντιπαράθεσης.
Από την άλλη πλευρά, όμως, η πολύωρη ταλαιπωρία των εκδρομέων ήρθε ελάχιστα μόνον 24ωρα μετά την ομιλία του ίδιου του υπουργού στα εγκαίνια της σήραγγας της Κλόκοβας. Μία σήραγγα που το ίδιο το υπουργείο σημειώνει ότι επρόκειτο να παραδοθεί τον Αύγουστο και, σύμφωνα με τα ρεπορτάζ, ασκήθηκε πίεση από το υπουργείο ώστε να παραδοθεί πριν από το Πάσχα. Ακόμη κι έτσι, η σήραγγα θα μπορούσε, χωρίς τυμπανοκρουσίες, να δοθεί στην κυκλοφορία προκειμένου να εξυπηρετήσει τους εκδρομείς και τα «εγκαίνια» να πραγματοποιηθούν σε δεύτερο χρόνο. Ομως, η κυβέρνηση επέλεξε να διοργανώσει μία δημόσια εκδήλωση για να εξασφαλίσει την «καλή» δημοσιότητα. Ε, το μποτιλιάρισμα που ακολούθησε έφερε και την, αναμενόμενη, αρνητική δημοσιότητα.
Μπορεί, συνεπώς, ο υπουργός Υποδομών να έχει δίκιο ότι ουρές χιλιομέτρων θα καταγράφονται παντού και πάντα (διότι πρακτικώς ουδείς δρόμος σχεδιάζεται με τη λογική να ικανοποιήσει τη μαζική έξοδο 1-2 ημερών ανά έτος), ωστόσο αδίκως διαμαρτύρεται αφού γνωρίζει πολύ καλά ότι το νόμισμα της δημοσιότητας έχει δύο όψεις. Κυρίως, όμως, γνωρίζει ότι δεν επικαλείσαι ως μέτρο επιτυχίας το ότι δεν υπήρξε (ευτυχώς!) θανατηφόρο περιστατικό στις εθνικές οδούς το Πάσχα. Αν το πράξεις, στο επόμενο θανατηφόρο (που είναι μαθηματικώς βέβαιο ότι θα υπάρξει) θα πρέπει να είσαι έτοιμος να το εκλάβεις ως απόδειξη αποτυχίας και να αναλάβεις την πολιτική ευθύνη γι’ αυτό.