Ιδιοκτήτες «ιδεών»

2' 12" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Συνήθως αντλούμε λέξεις και εικόνες από τα του ποδοσφαίρου για να διαβάσουμε και κάπως να ερμηνεύσουμε τα της πολιτικής. Αυτή τη φορά, όμως, την τιμητική του την έχει το μπάσκετ – και δεν είναι καθόλου τιμητική. Η χρωματική σύμπτωση από τη μια (το πράσινο), η ομοιότητα των ονομάτων από την άλλη (ΠΑΣΟΚ και ΠΑΟ), δεν θα έκαναν αναπόφευκτο τον μέχρι ταυτίσεως συσχετισμό, αν τα δύο μεγέθη, κόμμα και ΚΑΕ, δεν τα συνέδεε εκτάκτως ένα τρίτο νήμα, το πιο γερό: το νήμα της ηγεμονικής αυθαιρεσίας ή του ιδιοκτησιακού αυταρχισμού. Τη μια άκρη του νήματος την κρατάει η κ. Φώφη Γεννηματά, την άλλη ο κ. Δημήτρης Γιαννακόπουλος.

Το γεγονός ότι και οι δύο βρέθηκαν κάποια στιγμή με τα ηνία πρωτίστως σαν κληρονόμοι ονόματος, παρά για λόγους αυταξίας και μόνο, όπως θα αποδέχονταν και οι πιο πιστοί φίλοι τους, είναι ένα επιπλέον κοινό στοιχείο, όχι αδιάφορο. Η αίσθηση ότι δεν σου ανέθεσαν τον ρόλο με αποκλειστικό κριτήριο τη δεξιοσύνη σου καλλιεργεί την ανασφάλεια μέσα σου και σε οδηγεί συχνά σε σπασμωδικές κινήσεις αυτοεπιβεβαίωσης: «Τώρα θα τους δείξω εγώ». Μόνο που καταλήγεις να σε δαχτυλοδείχνουν σαν θυμικό, εγωλάτρη ή αυθαιρετούντα.

Μη αντέχοντας την ήττα, μέρος αχώριστο του παιγνίου, ο κ. Γιαννακόπουλος αποφάσισε να πληγώσει με γερό καψώνι τους παίχτες του μπασκετικού Παναθηναϊκού, φερόμενος σαν ιδιοκτήτης της «ιδέας» και συγχρόνως σαν λοχίας. Τους υποχρέωσε (πλην τεσσάρων, που ο αυτοσεβασμός τους δεν το άντεξε) να επιστρέψουν από την Κωνσταντινούπολη στην Αθήνα με λεωφορείο, όχι με αεροπλάνο. Γα να έχουν επαρκή χρόνο αυτοταλανισμού στη διάθεσή τους, όχι για να δουν με τα ίδια τους τα μάτια τα νεόκοπα τούνελ των Τεμπών. Παλιά η διαπόμπευση γινόταν με τους ατιμαζομένους να διασχίζουν το χωριό επί όνου. Τώρα αντί για χωριό έχουμε μιάμιση χώρα, και πούλμαν αντί για γαϊδουράκι. Ελάχιστες μέρες νωρίτερα πάντως, μετά τις γαλλικές εκλογές, ο κ. Γιαννακόπουλος είχε φανερώσει ποια τα ηγετικά του πρότυπα με φιλοσοφημένο τιτίβισμά του, όπου δήλωνε ενθουσιασμένος με τη Μαρίν Λεπέν, αλλά και με τον Ντόναλντ Τραμπ.

Και το ΠΑΣΟΚ, ιδέα είναι. Μια ιδέα διάχυτη σε όλο το κομματικό σύστημα και σε όλο τον κοινωνικό ιστό. Στην αυθεντική του εκδοχή βέβαια ο πασοκισμός σώζεται στο κόμμα του οποίου ηγείται η κ. Γεννηματά. Η οποία, για να πιστοποιήσει την ηγεμονία της, αποφάσισε ό,τι αγαπούν να αποφασίζουν οι κομματικοί αρχηγοί: πως η εσωκομματική δημοκρατία, τα θεσμοθετημένα όργανα κτλ., είναι εξαιρετικά πράγματα, υπό την προϋπόθεση ότι υπάρχουν για να λιβανίζουν την προεδρική αυθεντία. Σε κάθε άλλη περίπτωση τυγχάνουν παρακάμψιμα και καταργητέα. Εξ ου και το έκτακτο συνέδριο. Αρχηγική αυθαιρεσία; Αντιδημοκρατική βία; Τα συνήθη. Εδώ άλλοι κομματικοί αρχηγοί έχουν διαλύσει τη νεολαιίστικη οργάνωση της παράταξής τους, κι άλλοι απαίτησαν να επαναληφθεί μια ψηφοφορία, ώστε να προκύψει ό,τι επιθυμούσαν.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή