Οπως όλα δείχνουν, η αύξηση της τουριστικής κίνησης στην Αθήνα θα είναι άνευ προηγουμένου. Παρά τις δυσκολίες, την οικονομική κρίση, την υποβάθμιση του κέντρου (π.χ. η κατάσταση γύρω από την Αθηναϊκή Τριλογία), η Αθήνα επωφελείται από τη γενικότερη προτίμηση που δείχνουν οι τουρίστες στην Ελλάδα και γίνεται, πρώτη φορά στην Ιστορία της, ένας πραγματικά ελκυστικός προορισμός. Το βάρος σηκώνει το κέντρο γύρω από την Ακρόπολη, η πλατεία Συντάγματος, αλλά όχι μόνο. Η Αθήνα είναι μικρή πόλη (σε σχέση με τις μεγάλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες) και εύκολα το ενδιαφέρον του επισκέπτη μπορεί να ξεφύγει από το στενά νοούμενο κέντρο της πόλεως.
Δυστυχώς, ο δεύτερος βράχος –μετά την Ακρόπολη– που δεσπόζει στο κέντρο της Αθήνας είναι ο Λυκαβηττός. Το «δυστυχώς» δεν προσδιορίζει, προφανώς, τον Λυκαβηττό ως λόφο, αλλά εκείνους που έχουν αναλάβει την ευθύνη να τον κρατούν καθαρό, ασφαλή, προσπελάσιμο και, κυρίως, φιλικό προς τον επισκέπτη. Οποιος ζει ή εργάζεται γύρω από τον Λυκαβηττό γνωρίζει πολύ καλά ότι η κατάσταση στους πρόποδές του είναι δραματική. Επειτα από τις καταιγίδες του περασμένου χειμώνα, πέρα από ορισμένες χωματουργικές εργασίες στον Λυκαβηττό δεν έχει γίνει τίποτε άλλο από τον αρμόδιο, αν δεν απατώμαι, Δήμο Αθηναίων. Ξένοι επισκέπτες των Αθηνών που δεν επιθυμούν να ανέβουν από τα σκαλιά ή το τελεφερίκ στο τέλος της οδού Πλουτάρχου και αποτολμήσουν να μπουν από κάποια παράπλευρη είσοδο στο άλσος που περιβάλλει τον Λυκαβηττό, είτε δεν θα τα καταφέρουν –καθώς πολλές ξύλινες γέφυρες έχουν διαλυθεί και δεν έχουν αντικατασταθεί– είτε θα προσπαθήσουν να περάσουν τις τάφρους με ανορθόδοξο τρόπο κινδυνεύοντας να τραυματιστούν. Πριν από λίγες ημέρες αντικαταστάθηκαν χιλιόμετρα καλωδίων, που κατά καιρούς ξηλώνονται από επιτήδειους ώστε να μεταπωληθούν. Ολοι οι κάδοι απορριμμάτων έχουν σκουριάσει και έχουν σαπίσει. Πρακτικά υπάρχουν ελάχιστοι κάδοι και αυτοί είναι αυτοσχέδιοι, χάρις στις προσπάθειες των λίγων και πλέον εμφανώς γερασμένων υπαλλήλων που κάνουν ό,τι μπορούν. Καρφιά, σπασμένα μπουκάλια μπίρας είναι πεταγμένα στους διαδρόμους της πιο πολυσύχναστης βορειοδυτικής πλευράς του Λυκαβηττού. Η καντίνα που άλλοτε λειτουργούσε στους βορειοανατολικούς πρόποδες έχει κλείσει. Το κτίριο που φιλοξενούσε ένα συμπαθητικό καφέ είναι παρατημένο, αφημένο στη δυσοσμία και τις ακαθαρσίες. Είναι πραγματικά κρίμα για την πόλη των Αθηνών και τις προοπτικές της, ο Λυκαβηττός να βρίσκεται σε αυτό το απερίγραπτο χάλι.