Το άρθρο του Αλέξη Τσίπρα στο αγαπημένο του «Ντοκουμέντο» εντάσσεται στο σχέδιο «εισοδισμού» στους χώρους της Κεντροαριστεράς, αλλά και της Νέας Δημοκρατίας που επιχειρεί φανερά να υλοποιήσει τις τελευταίες εβδομάδες. Η προσπάθεια για «εισοδισμό» στον νεοδημοκρατικό χώρο συνδέεται με τη ρητορική περί επενδύσεων, ενίσχυσης μικρών εταιρειών υψηλής τεχνολογίας ή εξαγγελιών ψηφιακού εκσυγχρονισμού του Δημοσίου. Η προσπάθεια άλωσης του χώρου της Κεντροαριστεράς, όμως, δεν είναι νέα. Ο πρωθυπουργός «φλέρταρε» με τον χώρο από καιρό –με τη βοήθεια και την προτροπή Ευρωπαίων σοσιαλιστών, για να είμαστε δίκαιοι–, ήθελε να πείσει ότι ο σημερινός ΣΥΡΙΖΑ εξέφραζε υπό την ηγεσία του τη συνέχεια του ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου κατά κάποιο τρόπο και απλά με το τελευταίο άρθρο του έγινε πιο επιθετικός.
Το ίδιο το άρθρο δεν είναι κάτι το εξαιρετικό. Είναι συνηθισμένο στην πολιτική το κάθε κόμμα να προσπαθεί να απλωθεί στον χώρο άλλου, όμορου τις περισσότερες φορές, κόμματος. Σε παλαιότερες εποχές η Αριστερά, και κυρίως το ΚΚΕ, κατηγορούσε διαρκώς το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου ότι με τα συνθήματά του «έκλεβε» τους οπαδούς της (του), εννοώντας τους εαμογενείς, και αυτός ήταν ένας βασικός λόγος των εξελίξεων του 1989, σύμφωνα με ομολογίες στελεχών της Αριστεράς αργότερα. Υπό αυτήν την έννοια το άρθρο με την υπογραφή του σημερινού πρωθυπουργού μπορεί να χαρακτηριστεί ταυτόχρονα επιθετικό και αμυντικό.
Από τη μία πλευρά γράφτηκε για να πείσει όσους πολίτες προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ και παρακολουθούν με ενδιαφέρον όσα γίνονται στον χώρο της Κεντροαριστεράς και του Κέντρου ότι ο ΣΥΡΙΖΑ με τον Αλ. Τσίπρα είναι πλέον αυτός που τους εκφράζει. Από την άλλη πλευρά και πάντως με το ίδιο σκεφτικό γράφτηκε για να συγκρατήσει τους ψηφοφόρους του, που οι περισσότεροι ψήφιζαν κάποτε το ΠΑΣΟΚ και μετακινήθηκαν στον ΣΥΡΙΖΑ, να μην επιστρέψουν. Φυσικά, το γεγονός ότι το άρθρο δημοσιεύτηκε την 3η του Σεπτέμβρη, επέτειο της ίδρυσης του ΠΑΣΟΚ και ενώ ήταν γνωστό ότι το συγκεκριμένο κόμμα είχε οργανώσει εκδήλωση στο Ζάππειο με ομιλήτρια τη Φώφη Γεννηματά, δείχνει την πολιτική κουλτούρα του Αλ. Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ. Ηθελε να ενοχλήσει και να προκαλέσει μια μόχλευση δημόσιου διαλόγου για αντιπερισπασμό, κατά τη συνήθειά του.
Επί της ουσίας, άγνωστο πόσοι από τους πρώην ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ που μετακινήθηκαν στον ΣΥΡΙΖΑ, θεωρώντας ότι θα τους ξαναγυρίσει στην προ κρίσης εποχή ή ότι θα τους διασφαλίσει τον τότε τρόπο ζωής και τις αποδοχές τους, σκέπτονται να επιστρέψουν στον φορέα που θα προκύψει από τις διεργασίες στον κεντρώο χώρο. Το απόλυτα βέβαιο είναι ότι κανείς από τους πολίτες που βλέπουν με ενδιαφέρον και προσδοκία την προσπάθεια ανασυγκρότησης που γίνεται, δεν πρόκειται να μετακινηθούν προς τον ΣΥΡΙΖΑ επειδή ο Αλ. Τσίπρας υποδύεται τον Ανδρέα Παπανδρέου.