Προϊδεασμός του ευρωπαϊκού μέλλοντος

Προϊδεασμός του ευρωπαϊκού μέλλοντος

3' 54" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Το προσχέδιο επιστολής του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για το μεταναστευτικό είναι ένα ακόμη προανάκρουσμα της Ευρώπης που θα αναδυθεί μελλοντικά μέσα από την παρούσα κρίση – ανεξαρτήτως αν τελικά η οριστική μορφή της επιστολής είναι ηπιότερη. Ο Ντόναλντ Τουσκ αναγνωρίζει, επί της ουσίας, την αποτυχία της ευρωπαϊκής πολιτικής στο ζήτημα: οι υποχρεωτικές ποσοστώσεις για την εγκατάσταση προσφύγων σε όλες τις χώρες της Ε.Ε. απεδείχθησαν «διχαστικές και αναποτελεσματικές», αποφαίνεται στην επιστολή του και, προφανώς, έχει δίκιο. Το βλέπουμε όλοι άλλωστε – ή κάνω λάθος; Οι ποσοστώσεις είναι υποχρεωτικές μόνον κατ’ όνομα, αφού η Ενωση δεν έχει τα μέσα για να τις επιβάλει. Ακριβέστερα, η Ενωση διαθέτει κάποια μέσα, αλλά, επειδή αυτά είναι ακραία και μπορεί να επιφέρουν ακόμη περισσότερη αναστάτωση, αποφεύγει να τα χρησιμοποιήσει.

Για τη δική μας πονεμένη περίπτωση, καμία εξέλιξη στο πεδίο αυτό δεν θα μπορούσε να ήταν χειρότερη: αν επισήμως η Ενωση εγκαταλείψει τη συγκεκριμένη πολιτική, βρισκόμαστε ξανά στο έλεος του Ερντογάν. Το μέτρο της σοβαρότητας του θέματος μας το δίνει η χθεσινή αντίδραση του Ελληνα επιτρόπου. Είναι αλήθεια ότι, επειδή ακριβώς η ψυχραιμία του επιτρόπου είναι σε μεγάλο βαθμό προϊόν επεξεργασίας και περισυλλογής, γυρίζει εύκολα σε πανικό όταν τα πράγματα γίνονται ξαφνικά σοβαρά. Αυτό ακριβώς συνέβη και τώρα, με αφορμή τη διαρροή, μέσω του βρετανικού Guardian, του προσχεδίου της επιστoλής Τουσκ. Η κατηγορία της «αντιευρωπαϊκής» στάσης, προερχόμενη από έναν επίτροπο και απευθυνόμενη στον πρόεδρο της Επιτροπής, δεν είναι από τις κουβέντες που προσπερνάς.

Από ελληνικής πλευράς, πάντως, είναι δικαιολογημένη η οξεία αντίδραση του Ελληνα επιτρόπου: στην ισχύ της Ευρώπης οφείλεται η συμφωνία με την Τουρκία για τους πρόσφυγες, όχι στα λαμπρά νομικά επιχειρήματα της ελληνικής πλευράς. Οπως θα θυμάστε, δε, από την πρόσφατη επίσκεψη του Ερντογάν στην Αθήνα, το οικονομικό αντάλλαγμα είναι το πρώτιστο κίνητρο της Τουρκίας για τη συνεργασία της με την Ευρώπη στο συγκεκριμένο ζήτημα. Δεδομένου μάλιστα ότι η δική μας διαχείριση έχει αποδειχθεί προβληματική και, το χειρότερο, αναξιόπιστη έναντι των εταίρων μας, δεν βλέπω γιατί η Ευρώπη να συνεχίσει να επωμίζεται το τεράστιο κόστος της χρηματοδότησης της Τουρκίας (συνολικά 3 δισ.) για μια απόπειρα διαχείρισης του προβλήματος, η οποία στην πράξη αποδεικνύεται ανεφάρμοστη.

Η αξία του περιστατικού αυτού (ατόπημα θα το πουν ορισμένοι) είναι ότι μας προϊδεάζει για το μέλλον της Ευρώπης. Εμείς σωστά επικαλούμαστε την αρχή της αλληλεγγύης – το έκανε και χθες ο Ελληνας επίτροπος. Ομως οι νομικισμοί δεν μπορούν να μας προστατέψουν για πολύ από τη δυσάρεστη πραγματικότητα. Το είδαμε πολύ πρόσφατα αυτό να συμβαίνει στα ελληνοτουρκικά. Θα το δούμε και στα ευρωπαϊκά. Ας προετοιμαζόμαστε, λοιπόν, γιατί η πτώση από τα σύννεφα έχει καταντήσει πια άκρως βαρετή διαδικασία.

Ολόκληρος ο κόσμος το έχει καταλάβει, ασφαλώς και η ίδια, ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση πρέπει να βελτιώσει τη δομή και τη λειτουργία της εάν πρόκειται να ανταποκριθεί στις προκλήσεις της νέας εποχής και να παραμείνει μια διεθνώς υπολογίσιμη δύναμη. Η εμμονή στην αρχή της αλληλεγγύης κρατάει την Ευρώπη στο τέλμα· διότι η αλληλεγγύη προϋποθέτει ότι ο καθένας στην Ενωση κάνει αυτό ακριβώς που του έχει ανατεθεί με αυταπάρνηση και ανιδιοτέλεια – και τέτοια πράματα συμβαίνουν, ενδεχομένως, μόνο σε ένα ιδεατό σύμπαν που κατοικείται από αθώα προσκοπάκια. Από την άλλη, υπάρχει και ένα μάθημα, για όλους στην Ευρώπη, από την εξέλιξη της υπόθεσης του Brexit. Η τροπή που έχει πάρει, οι διαλυτικές επιπτώσεις που ήδη έχει επιφέρει στην πολιτική ζωή της Βρετανίας, καθώς και το οικονομικό κόστος που συνεπάγεται η έξοδος, σημαίνουν ότι η αποχώρηση από την Ενωση δεν είναι λύση· είναι η αρχή ενός μεγαλύτερου προβλήματος. Τι μένει; Η Ευρώπη των πολλών ταχυτήτων ή της μεταβλητής γεωμετρίας. Η Ευρώπη των προθύμων και ικανών.

Φυσικό δεν είναι;

«Σαρανταεννεάχρονος», όπως τον είπε η εκφωνήτρια της είδησης, «γνώριμος των Αρχών για τη συμμετοχή του στον αντιεξουσιαστικό χώρο», συνελήφθη για καμιά δεκαριά ληστείες τραπεζών. Και τι να έκανε, στα 49 του, μήπως να πιάσει δουλειά σε καφετέρια; Το έγκλημα αυτού του τύπου είναι η φυσική εξέλιξη του αντιεξουσιαστή, εφόσον παραμείνει στον χώρο περισσότερο από όσο μπορεί να τον τρέφει η οικογένειά του. Εξάλλου, για ορισμένους, ληστής τραπεζών είναι ένα αξιοπρεπές επάγγελμα όπως τα άλλα: του δημοσιογράφου, του δικηγόρου, του μάγειρα κ.λπ. Κοιτάξτε τη λίστα των χρήσιμων επαγγελμάτων για το κόμμα, την οποία παραθέτει η Πλεύση Ελευθερίας στην ιστοσελίδα της και θα το διαπιστώσετε…

Βελτίωση συνθηκών

Καλά νέα για τον αγώνα! Η κυβέρνηση εξετάζει την τέλεση μόνον ηλεκτρονικών πλειστηριασμών, αφού δεν γίνεται αλλιώς. Αν αυτό εφαρμοσθεί σύντομα, θα επιφέρει εντυπωσιακή βελτίωση των συνθηκών για τον συμπαθή Παναγιώτη και την παρέα του. Δεν θα χρειάζεται να στήνονται έξω από τα δικαστήρια μέσα στο αγιάζι και να ξελαρυγγιάζονται ασκόπως. Θα ξελαρυγγιάζονται εξίσου ασκόπως μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή, μέσα στη θαλπωρή ενός διαμερίσματος, με καφέ, τσάι και ό,τι αγαπά ο καθένας – δεν γνωρίζω αν επιτρέπονται αλκοολούχα την ώρα του αγώνα…

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή