Ο μύθος των «δεξιών»

2' 8" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Η Νέα Δημοκρατία υπήρξε από συστάσεώς της κόμμα πολυσυλλεκτικό. Ασκούσε έλξη και σε ψηφοφόρους χαλαρών ιδεολογικών τοποθετήσεων, με την προσδοκία ότι θα εξασφάλιζαν τα αναμενόμενα πελατειακά οφέλη. Το ίδιο ίσχυε για το ΠΑΣΟΚ, σε μεγαλύτερο βαθμό, στο παρελθόν βεβαίως.

Αλλά η πολυσυλλεκτική σύνθεση των δύο αυτών κομμάτων δεν κατοχύρωνε ποτέ ταυτόχρονα δικαίωμα πολυφωνίας. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, πολύ περισσότερο, και ο Ανδρέας Παπανδρέου ήσαν «παλαιοί», προέρχονταν από το προδικτατορικό καθεστώς. Οι άλλοι απλώς ανέμεναν να αποκτήσουν έρμα πολιτικό, μόνον υπό τη σκιά των δύο ηγετών. Τους διαφωνούντες της Δημοκρατικής Αμυνας ο Παπανδρέου καρατόμησε στην πρώτη ευκαιρία.

Οσο ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ηγείτο του κόμματος της Ν.Δ. έως το 1980, οπότε εξελέγη Πρόεδρος της Δημοκρατίας, οι «ανεξάρτητες» φωνές ήσαν ελάχιστες και δεν υψώθηκαν ποτέ από τα προβεβλημένα και ιστορικά στελέχη της Κεντροδεξιάς. Το ίδιο ίσχυσε και με τον Ανδρέα Παπανδρέου, για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, αλλά όχι πάντα.

Οι εμφύλιες αναμετρήσεις ξεκίνησαν επί των επιγόνων των ιδρυτών των δύο κομμάτων και από μιαν άποψη παρουσιάζουν ενδιαφέρον μεγαλύτερο από ό,τι η άσκηση της εξουσίας αυτή καθεαυτήν. Ο κάθε νέος ηγέτης θα έπρεπε κατά κανόνα «να βάψει τα χέρια του στο αίμα» των εσωκομματικών του αντιπάλων. Τη βάσανο αυτή υπέστη και ο κ. Αλέξης Τσίπρας, μετά την πλήρη αναθεώρηση της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ το καλοκαίρι του 2015. Η αδελφοκτονία είναι νόμος της πολιτικής και όχι εξαίρεση.

Ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης, ο σημερινός πρόεδρος της Ν.Δ., δεν αμφισβητείται από κανέναν. Ο βασικός αντίπαλός του στον αγώνα διαδοχής, ο κ. Βαγγέλης Μεϊμαράκης, δεν έχει καμία πρόθεση να του δημιουργήσει πρόβλημα. Ούτε φυσικά ο κ. Κώστας Καραμανλής. Υπάρχουν κάποιοι μάλιστα που δυσανασχετούν για την «αδράνειά» τους στα εσωτερικώς τεκταινόμενα της Ν.Δ. Από τους πρώην ηγέτες του κόμματος, μόνον ο κ. Αντώνης Σαμαράς χαρακτηρίζεται από κινητικότητα. Ηταν και ο μόνος που εστήριξε απροσχημάτιστα τον σημερινό πρόεδρο της Ν.Δ. στον δεύτερο γύρο των εσωκομματικών εκλογών.

Ουδείς βουλευτής αμφισβήτησε ποτέ τον σημερινό πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας. Αιτία τριβών είναι ο εισπηδήσας από τον ΛΑΟΣ κ. Αδωνις Γεωργιάδης, που υποτίθεται ότι είναι η «φωνή» της Δεξιάς, ωσάν όλοι οι υπόλοιποι να είναι δυνάμει υποστηρικτές του ΣΥΡΙΖΑ ή των ΑΝΕΛ. Η αλήθεια όμως είναι ότι η Δεξιά έχει ήδη αποσπασθεί από τη Νέα Δημοκρατία. Ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης εκφράζει το σύνολο της παρατάξεως. Ουδείς από τους «εκφραστές» της εσωκομματικής «Δεξιάς» έχει ελπίδα επιβιώσεως εκτός της Ν.Δ.

Η Νέα Δεξιά στην Ευρώπη δεν συγκροτείται από φωνασκούντες ή αντικομμουνιστές, γενικώς και αορίστως. Είναι πρωτίστως και βαθύτατα ευρωσκεπτικιστική και ακραία εθνικιστική. Οι υπέρμαχοι των μνημονίων, οι θαυμαστές της τρόικας, δεν εκπροσωπούν τη «Δεξιά» στη Ν.Δ. Είναι απλώς πολιτικά νευρόσπαστα. Αυτά για να διασκεδάζονται οι μύθοι.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή