Δεύτερη ημέρα εορτασμών για τη στήλη (έχω κηρύξει τριήμερο· με σημαιοστολισμό στο μπαλκόνι, παρέλαση στο σαλόνι μου κ.λπ.) και ξεκινώ με ένα σχόλιο του Δ. Καμμένου, το οποίο προδίδει αναισθησία και περιφρόνηση προς το γήρας. Εκείνος, είπε, θα το σκεπτόταν να πάει υπουργός στα εβδομήντα του, ειρωνευόμενος έτσι τον νέο αναπληρωτή υπουργό Εθνικής Αμύνης, μπαρμπα-Φώτη Κουβέλη. Οχι μόνο την αυθάδειά του εξέθεσε ο προεδρικός εξάδελφος των ΑΝΕΛ, αλλά και την άγνοιά του· δεν ξέρει ότι ο μπαρμπα-Φώτης γεννήθηκε εβδομήντα ετών! Αρα είναι ακριβώς στην ώρα της τελειότητάς του.
Τα άλλα που εκστόμισε ο αναπληρωματικός Καμμένος εις βάρος του ινδάλματός μου (ότι «θα δείξει πυγμή, θα είναι στην πρώτη γραμμή») δεν καταδέχομαι να τα σχολιάσω. Επισημαίνω μόνον ότι δεν θα αργήσουμε να ακούμε να λένε ότι «θα ορθώσει το ανάστημα ο Φώτης», «θα προτάξει τα στήθη του» και άλλα τέτοια. Το αστείο με την ανάσταση του μπαρμπα-Φώτη είναι τεράστιο. Ο Τσίπρας δεν έχει ακόμη συνειδητοποιήσει το μέγεθός του· και το αστείο αποβαίνει εις βάρος της κυβέρνησης και του ίδιου. Γελάνε και στο εξωτερικό· ώς εκεί γίνεται αντιληπτό. Ο ανασχηματισμός του Κουβέλη είναι μία ακόμη ένδειξη ότι, εδώ και λίγους μήνες, οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ έχουν μπει πια στη φάση όπου τίποτε από όσα κάνουν δεν θα τους βγαίνει όπως θα ήθελαν, με όλο και πιο σοβαρές επιπτώσεις για την κυβέρνησή τους.
Νέο ήθος
Είναι δυσάρεστο να επανέρχομαι στο θέμα, αλλά η αφορμή που έδωσε (ανεπιγνώστως, το πιστεύω) ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Οικονομίας πλέον είναι πολύ σοβαρή. Ολοι γνωρίζουμε ότι αιτία της πτώσης του ζεύγους Αντωνοπούλου ήταν ένα παράπτωμα ηθικής τάξεως. Ο τρόπος με τον οποίο αναφέρεται ο καθένας στο συγκεκριμένο παράπτωμα ποικίλλει αναλόγως των σκοπιμοτήτων του. Οσοι όμως το σχολιάζουν, είτε υπερασπιζόμενοι το ζεύγος είτε κατακρίνοντάς το, γνωρίζουν καλά μέσα τους ότι, για τους πολλούς, το παράπτωμα του ζεύγους ήταν ότι, μολονότι πλούσιοι, τσίμπησαν το βολικότατο επίδομα ενοικίου.
Πολύ σοβαρότερο από τη σχέση πλούτου και επιδόματος είναι το γεγονός ότι η διάταξη που επέτρεψε το ολίσθημα της Ράνιας (ωραίος τίτλος για θεατρικό αυτός…) πέρασε κρυμμένη στο μνημόνιο του ΣΥΡΙΖΑ, εκείνη την αξέχαστη νύχτα του Αυγούστου του 2015. Δυστυχώς, όμως, για τον πολύ κόσμο το ζήτημα είναι το σύμπτωμα (το ολίσθημα της Ράνιας) και όχι η αιτία (η διάταξη). Επομένως, με αυτούς τους όρους αποκτά και την πολιτική σημασία του. Ετσι το αντελήφθη και ο Τσίπρας, γι’ αυτό και τερμάτισε αυτή την ωραία φιλία.
Εφόσον λοιπόν συμφωνείτε με τα παραπάνω, δεν βρίσκετε και εσείς, όπως και εγώ, ότι η επίμονη αναφορά του Γ. Δραγασάκη στο «νέο ήθος», που εκόμισε ο Δ. Παπαδημητρίου στην πολιτική, ήταν φοβερά ειρωνική –μην πω σαρκαστική– εις βάρος του αποχωρήσαντος; «Νέο ήθος», την ώρα που οι περισσότεροι στη χώρα σκέπτονται αμέσως «επίδομα ενοικίου και εισόδημα 500.000 τον χρόνο» όταν ακούν το όνομα του ατυχήσαντος υπουργού; Μάλλον ο αντιπρόεδρος (θεωρείται, να ξέρετε, ο «σοφός» εκεί μέσα) πίστευε ότι εξαίροντας το «νέο ήθος»* του προκατόχου του τον τιμούσε. Ξέχασε όμως –ή, απλώς, δεν σκέφθηκε καθόλου– το ευρύτερο ακροατήριο, για το οποίο το «νέο ήθος» ήταν κοροϊδία προς πάσα κατεύθυνση. Διότι, αφού ήταν το «νέο ήθος», τότε γιατί δεν τον υπερασπίστηκαν;
*: Θα μπορούσε, τώρα που το σκέπτομαι, να εξάρει ο αντιπρόεδρος το «νέο στυλ» του Δ. Παπαδημητρίου! Δεν θα έπεφτε και πολύ έξω…
Φάνηκε
Η νέα υφυπουργός Παιδείας, κ. Μερόπη Τζούφη, δήλωσε ευθέως ότι συγκινήθηκε με τον διορισμό της· δεν το περίμενε η γυναίκα και της ήλθε κάπως απότομα η ευτυχία. Πολύ λογικό να την κατέκλυσε η συγκίνηση, δεδομένου ότι αναλαμβάνει τη βαρύνουσα αρμοδιότητα των ελληνικών σχολείων του εξωτερικού* και, επίσης διαδέχεται έναν Κ. Ζουράρι! Φάνηκε, πάντως, πόσο ξεχωριστή ήταν η χθεσινή ημέρα για την κ. Μερόπη από τις υπέροχες, νεανικές μπούκλες, που με τόση επιμέλεια είχε ετοιμάσει πρωί πρωί η κομμώτρια στο σπίτι, για να πλαισιώνουν το πρόσωπο της κ. Μερόπης στην πιο σημαντική μέρα της πολιτικού βίου της: την υφυπουργοποίησή της. (Μια λέξη ανατριχιαστική και πράγματι αντάξια αυτού που της συνέβη…)
*: Δεν είναι τυχαίο ότι υπάρχει κοτζάμ υφυπουργός μόνο για τον αστείο αριθμό των ελληνικών σχολείων του εξωτερικού• είναι η πιο δύσκολη δουλειά στο υπουργείο!
Το μπατσάκι
Αυτή είναι η κατάλληλη λέξη για να περιγράψεις το χτύπημα με την παλάμη στο μαγουλάκι του νέου υφυπουργού Εργασίας, Αθ. Ηλιόπουλου, που του έδωσε ο πρωθυπουργός εις ένδειξη τρυφερότητας. Μπατσάκι, διότι παραπέμπει και στην ιταλική λέξη «bacio» (φιλί) – «un bacio ancora», που τραγουδά ο Οθέλλος του Βέρντι όταν πεθαίνει. Είναι ένας τρόπος αρεστός στους ανωτέρους, όταν θέλουν να εκδηλώσουν ευαρέσκεια προς κατωτέρους, το μπατσάκι στο μάγουλο. Δείχνει τρυφερότητα, αλλά υπαινίσσεται και σκληρότητα. Εκφράζει την ικανοποίηση εκείνου που το δίνει, αλλά επιβεβαιώνει και την ιεραρχική ανωτερότητα από εκείνον που το δέχεται. Γι’ αυτούς τους λόγους, θα ήταν πιο ταιριαστό και, νομίζω, όλοι θα το χαιρόμασταν και θα το εκτιμούσαμε, αν ο πρωθυπουργός έδινε το μπατσάκι της ευαρέσκειας στον κυρ Φώτη. Θα του έκανε τόσο καλό! Γιατί διαισθάνομαι ότι έχει κάπως κλονιστεί η αυτοπεποίθησή του…