Είναι φανερό ότι στο πλαίσιο της στρατηγικής του ΣΥΡΙΖΑ το Κίνημα Αλλαγής αποτελεί «αντικείμενο πόθου», με την έννοια του τετραπλού στόχου. Του προσεταιρισμού του ως δυνάμει συμμάχου για μετεκλογική σύμπραξη καθώς η συμβίωση του ΣΥΡΙΖΑ με τους Ανεξάρτητους Ελληνες είναι φανερό πια ότι έφτασε στα όριά της, της απόσπασης ψηφοφόρων από το ποσοστό που τώρα εμφανίζεται δημοσκοπικά, της δημιουργίας ρωγμών στο εσωτερικό του μήπως και διχαστεί, και της ένταξής του σε ένα μέτωπο που θα απομονώνει τη Νέα Δημοκρατία.
Για να πετύχει κάτι από τα παραπάνω ο ΣΥΡΙΖΑ εναλλάσσει «φλερτ», πιέσεις και προκλήσεις. Τη γραμμή τη δίνει πάντα ο Αλ. Τσίπρας και οι υπόλοιποι ακολουθούν, ακόμη και εκείνοι που υποτίθεται ότι ανήκουν στην εσωκομματική αντιπολίτευση, όπως ο Ν. Φίλης. Αυτός κάλεσε πρόσφατα το Κίνημα Αλλαγής να επιλέξει μεταξύ κυβερνήσεων προγραμματικής συνεργασίας «με προοδευτικό ή συντηρητικό προσανατολισμό». Προηγουμένως, μιλώντας ο πρωθυπουργός στην κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματος είχε φροντίσει να εξαπολύσει τα πυρά του κατά ενός «μαύρου μετώπου» στο οποίο συμπεριέλαβε μαζί με τον Κυρ. Μητσοτάκη, τον Ευ. Βενιζέλο (δεν ανέφερε τον Ανδρ. Λοβέρδο, αλλά είναι γνωστό ότι τον συγκαταλέγει στην ίδια κατηγορία), τον Αντ. Σαμαρά και άλλες δυνάμεις… του σκότους. Με την επισήμανση ότι αυτές οι άλλες δυνάμεις έχουν χαρακτηριστικά που χρησιμοποιεί συνεχώς ως εργαλεία ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ!
Στην πραγματικότητα, τίποτα από τα παραπάνω δεν έχει τόση σημασία, αφού για να προκύψει κυβέρνηση μετά τις εκλογές και εφόσον δεν υπάρξει αυτοδυναμία, πρέπει απαραιτήτως να συμμετέχει το πρώτο κόμμα. Δίχως αυτό δεν μπορεί να σχηματισθεί κυβέρνηση λόγω του εκλογικού συστήματος. Επομένως, τότε θα κληθεί το Κίνημα Αλλαγής να πάρει τις αποφάσεις του και επειδή, όπως δείχνουν τα πράγματα σήμερα, η Νέα Δημοκρατία θα είναι το πρώτο κόμμα, μόνον η σύμπραξη μαζί της θα έχει νόημα. Βεβαίως, δεν πρέπει να υπάρχει καμία αμφιβολία, ούτε στους πλέον αφελείς και καλόπιστους, ούτε στους πιο ανόητους, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα δώσει λυσσώδη αγώνα και θα χρησιμοποιήσει όλα τα θεμιτά και αθέμιτα μέσα για να παραμείνει στην εξουσία. Εχουμε να δούμε πολλά ώς τις εκλογές…
Είναι γνωστό ότι το Κίνημα Αλλαγής επιμένει σε αυτή τη φάση σε μία ουδέτερη και αυτόνομη πορεία και σωστά. Δεν θέλει να δείξει προτίμηση ούτε στη Ν.Δ. ούτε στον ΣΥΡΙΖΑ και ίσως να έλεγε «ναι» σε μία οικουμενική κυβέρνηση, που όμως απορρίπτεται από τους άλλους. Ο κίνδυνος γι’ αυτό είναι μήπως χάσει ψηφοφόρους, καθώς η πόλωση θα φτάσει στα άκρα στις εκλογές και η συντριπτική πλειοψηφία της βάσης του είναι πια βαθιά αντι-ΣΥΡΙΖΑ, πρόθυμη να πάει και με τον διάβολο προκειμένου να «φύγουν αυτοί». Και μετά τις εκλογές ασφαλώς το δίλημμά του θα είναι να συμπράξει με τη Ν.Δ. –αν είναι πρώτο κόμμα χωρίς αυτοδυναμία– ή να πάει τη χώρα σε νέες εκλογές με απλή αναλογική και να επέλθει η πλήρης διάλυση του παντός.