Η ιταλική αναταραχή σβήνει τις ελπίδες της Αθήνας

Η ιταλική αναταραχή σβήνει τις ελπίδες της Αθήνας

2' 57" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Σαν χιονοστιβάδα καταρρέουν μύθοι, ψίθυροι και διαδόσεις, μαζί όμως και ελπίδες των πολλών, καθώς η χώρα μπαίνει στο τελευταίο μνημονιακό «400άρι». Αποδεικνύεται πόσο αντιπαραγωγική υπήρξε η τακτική που επέλεξε το Μαξίμου και πόσο αφιλόξενες είναι οι αγορές, που καθόλου δεν έχουν πειστεί ότι ο κ. Τσίπρας πιστεύει στην «κανονικότητα». Διαπιστώνεται πόσο δίκιο είχε ο κ. Κερέ, μέλος της ανώτατης διοίκησης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας όταν, στο τελευταίο Eurogroup, προειδοποίησε πόσο δυσκολότερες θα είναι, για την κυβέρνηση, οι διαπραγματεύσεις με τις αγορές σε σύγκριση με τις διαπραγματεύσεις με τους τεχνοκράτες των τεσσάρων θεσμών, της μισητής τρόικας, που βρέθηκε για τελευταία(;) φορά στην Αθήνα.

Τις τελευταίες ημέρες, τα σύννεφα μαζεύονται απειλητικά πάνω από το Μαξίμου. Θυμάμαι την έμμεση συγκατάνευση του Κλάους Ρέγκλινγκ, που διαχειρίζεται τα δάνειά μας, όταν, αρχές Μαρτίου, στο Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών διατύπωσα την ακόλουθη σκέψη-απορία: «Υπό κανονικές συνθήκες, η Ελλάδα δεν θα έπρεπε να προκαλεί παρά την ανάμνηση ενός πονοκεφάλου. Οι δύο μεγάλες αλλά άγνωστες μεταβλητές είναι η σταθερότητα της νέας γερμανικής κυβέρνησης και η αστάθεια της ιταλικής κατάστασης. Αν ξεχυθούν φαντάσματα αστάθειας και απειλών για το ευρώ, η ελληνική καθαρή έξοδος, ένα ακόμη όνειρο για την κυβέρνηση, θα γίνει εφιάλτης για τους πολλούς».

Ηρκεσε η αποκάλυψη μικρού μόνον μέρους όσων σκοπεύουν να πράξουν οι αλλοπρόσαλλοι σύμμαχοι στη νέα ιταλική κυβέρνηση, για να εμφανισθεί απειλή παρόμοια με τις πολύ ισχυρές που αντιμετώπισε τα τελευταία χρόνια η Ευρωζώνη, πάνω που κέρδισε μια κάποια ησυχία. Στο Βερολίνο δεν ξεχνούν πόσο δυσάρεστο ήταν όταν (Νοέμβριος 2011) χρειάστηκε να «στρίψουν το χέρι» του ιταλικού κατεστημένου προκειμένου να καθαιρεθεί ο Μπερλουσκόνι και να αναλάβει μια τεχνοκρατική ομάδα υπό τον πρωθυπουργό Μάριο Μόντι (αντίστοιχη της κυβέρνησης Παπαδήμου). Ο κ. Μόντι εφήρμοσε δημοσιονομική λιτότητα, ευελιξία στην αγορά εργασίας, ριζική αναμόρφωση του συνταξιοδοτικού συστήματος, αλλαγές που κατέστησαν την ιταλική οικονομία ικανή να ισορροπήσει και αργότερα να διασώσει το τραπεζικό της σύστημα. Ετσι σώθηκε τότε η παρτίδα για την Ιταλία και το ευρώ. Τώρα όμως;

Η ιταλική αναταραχή έσβησε τις ελπίδες της Αθήνας και επανέφερε στην πειθαρχία του μνημονίου τους υπουργούς που «εξετάζονται» στο Χίλτον. Πληροφορίες αναφέρουν ότι αναβλήθηκαν σχέδια έκδοσης νέων ομολόγων. Εξέλιξη που δημιουργεί κρίσιμη καθυστέρηση στη δημιουργία «μαξιλαριού» ρευστότητας ύψους 20 δισ. ευρώ, το οποίο η κυβέρνηση ήταν σίγουρη ότι θα έχει στη διάθεσή της. Ευκόλως τεκμαίρεται ότι η «προίκα» των 10-12 δισ., που ανυπερθέτως χρειάζεται ο κ. Τσακαλώτος για να εμφανιστεί ο κ. Τσίπρας στο ραντεβού του με την καθαρή έξοδο, δεν είναι πλέον δεδομένη και ο κ. Ρέγκλινγκ θα χρειαστεί ειδική έγκριση από το 97 της Wilhemstrasse, όπου το γραφείο του νέου υπουργού Οικονομικών στο Βερολίνο, προτού εμπιστευθεί τόσα χρήματα στην Αθήνα.

Και ως να μην έφθαναν αυτές οι αναποδιές, στο παρά πέντε της τέταρτης αξιολόγησης, η κυβέρνηση έχει πλήρως αντιληφθεί ότι οι άρχοντες του Ευρωπύργου της ΕΚΤ στη Φρανκφούρτη, θα επιμείνουν στη σκέψη ότι η Ελλάδα χρειάζεται προληπτική γραμμή stand-by δανείου, κυρίως για λόγους άμυνας έναντι απρόβλεπτων ανατροπών που σημειώνονται στις αγορές. Δεν χρειάζεται να έχει κανείς «μαντικές» ικανότητες για να αντιληφθεί πόσο ασταθείς στην κρίση τους αλλά καταστροφικές στις αντιδράσεις τους είναι πλέον οι αγορές, όταν βλέπει ότι το Χρηματιστήριο Αθηνών «σέρνεται», τα ελληνικά ομόλογα «καίγονται» με το παραμικρό, οι προβλέψεις για το ΑΕΠ πάνε από το κακό στο χειρότερο και επιχειρηματικά σχέδια ανατρέπονται σε μια στιγμή. Η πραγματική ελληνική οικονομία παραμένει εύθραυστη, ενώ τίποτε δεν δείχνει ότι η κυβέρνηση θα κερδίσει το μπόνους της «κανονικότητας» στη συνείδηση των πολιτών. Ο κ. Τσίπρας θα καταλάβει ότι είναι διαφορετικό να είσαι μέλος του κλαμπ της καθεστηκυίας ευρωσοσιαλδημοκρατίας και άλλο να «σαλιαρίζεις» με τους αριστερίζοντες ενός υπό διάλυση ευρωσοσιαλισμού για το κέρδος μιας φωτο-οπορτιούνιτι.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή