Γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Νίσυρο αλλά οι σπουδές του τον ταξίδεψαν στην Αμερική, και συγκεκριμένα στο πανεπιστήμιο Κολούμπια της Νέας Υόρκης, όπου απέκτησε το πτυχίο, το μεταπτυχιακό και το διδακτορικό του στη σχολή χημικών μηχανικών. Εκεί πέρασε τα πιο «όμορφα και δημιουργικά» χρόνια της ζωής του, ως φοιτητής και αργότερα ως καθηγητής, μέχρι το 1998, όταν η νοσταλγία για την πατρίδα και κυρίως για τον τόπο καταγωγής του τον έφερε πίσω στην Ελλάδα. Ο Χριστοφής Κορωναίος είναι σήμερα αναπληρωτής καθηγητής στο πανεπιστήμιο ∆υτικής Μακεδονίας στην έδρα Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας και ∆ιαχείρισης Ενέργειας, διδάσκει το μάθημα Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα «Περιβάλλον και Ανάπτυξη» του ΕΜΠ, και γράφει σε επιστημονικά περιοδικά. Δεν σταματά, όμως, εκεί. Από το 2014 βρίσκεται στο τιμόνι του ∆ήμου Νισύρου, ενός μαγευτικού νησιού που αποτελεί απάγκιο για τους ταξιδιώτες, παρουσιάζει, ωστόσο, πολλαπλές προκλήσεις για έναν δήμαρχο, και δη έναν δήμαρχο με οικολογικές ανησυχίες.
Πώς καταφέρνετε να ισορροπείτε μεταξύ της επιστήμης σας και των υποχρεώσεων που συνεπάγεται η θέση σας;
Έχω συνεργάτες που με βοηθούν, και τους ευγνωμονώ για αυτό. Θεωρώ, όμως, πως η σταθερή ενασχόλησή μου με την επιστήμη μου με κρατά ζωντανό μέσα στα πολλά προβλήματα που πρέπει να αντιμετωπιστούν καθημερινά στον δήμο.
Προβλήματα, όπως;
Τα περισσότερα άπτονται της οικολογικής ανάπτυξης της Νισύρου και της προστασίας του περιβάλλοντός της. Στον ∆ήμο προσπαθούμε, μεταξύ άλλων, για την ολοκλήρωση της εγκατάστασης μονάδας βιολογικού καθαρισμού, που θα παραγάγει νερό για άρδευση από τα υγρά απόβλητα, αλλά και την αλλαγή του δικτύου ύδρευσης του οικισμού του Μανδρακίου για να μπορέσει να υπάρξει συνεχής ροή νερού (κάτι αυτονόητο για τα περισσότερα μέρη της Ελλάδας). Η χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας αποτελεί μεγάλη πρόκληση για την παραγωγή πόσιμου νερού, ώστε να υπάρξει καθαρή ενέργεια με χαμηλό κόστος. Αυτό είναι κάτι που ήδη μελετάμε με το Κέντρο Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, ώστε κάποια στιγμή να μπορούμε να μιλάμε για ένα νησί με μηδενικούς ρύπους.
Θεωρείτε ότι η εμπειρία σας από τη ζωή στο εξωτερικό, σας έχει βοηθήσει στην αντιμετώπιση των παραπάνω προκλήσεων;
Στο εξωτερικό έχω μάθει να δουλεύω οργανωμένα και αυτό με έχει βοηθήσει πολύ. Ταυτόχρονα όμως, επειδή γνωρίζω έναν διαφορετικό τρόπο ζωής, πολλές φορές απογοητεύομαι όταν συνειδητοποιώ πόσο δύσκολο είναι να αλλάξεις νοοτροπίες που έχουν βαθιές ρίζες. Για παράδειγμα, η ανακύκλωση, που θεωρώ ότι αποτελεί τη σημαντικότερη πρακτική για την προστασία του περιβάλλοντος, είναι δύσκολο να γίνει καθημερινό βίωμα για τους κατοίκους. Κάνουμε μεγάλη προσπάθεια, όμως απαιτείται μεγάλος αγώνας για να φτάσουμε στο επιθυμητό αποτέλεσμα, που θα είναι καλό για ολόκληρη την κοινωνία.
Πέραν της οικολογικής ανάπτυξης, αποτελεί και η τουριστική ανάπτυξη ζητούμενο για τον δήμο;
Στον δήμο στοχεύουμε σε μία ήπια τουριστική ανάπτυξη, η οποία είναι αναγκαία για να μπορέσει το νησί να διατηρήσει τον πληθυσμό του, αλλά και για να δοθούν ευκαιρίες στους νέους να παραμείνουν στον τόπο τους. Τον μαζικό τουρισμό δεν τον επιθυμούμε, γιατί έχει καταστροφικά αποτελέσματα, τόσο για το περιβάλλον όσο και για την κοινωνία. Γι’ αυτό και είμαστε επιλεκτικοί στην τουριστική μας προβολή.
H επιμήκυνση της τουριστικής περιόδου σάς ενδιαφέρει;
Σίγουρα μας ενδιαφέρει. Στη Νίσυρο, όμως, αυτή μπορεί να επιτευχθεί μόνο με τον ιαματικό τουρισμό και την έλξη επισκεπτών της τρίτης ηλικίας, που μπορούν να ταξιδέψουν πέραν του καλοκαιριού. Η ανάπτυξη των ιαματικών λουτρών θα αποτελέσει τον καταλύτη για την επιμήκυνση της τουριστικής περιόδου στους δέκα μήνες τον χρόνο.
Μπορεί δηλαδή η Νίσυρος να οραματίζεται ένα μέλλον ως ιαματικός προορισμός;
Ως δημιούργημα του ηφαιστείου, η Νίσυρος είναι προικισμένη με ιαματικές πηγές, οπότε έχει, καταρχήν, τις γεωλογικές προδιαγραφές για να γίνει ιαματικός προορισμός. Αυτό που μένει είναι να δημιουργηθούν και οι κατάλληλες υποδομές. Το δημοτικό υδροθεραπευτήριο στο Μανδράκι, για παράδειγμα, μπορεί να κλείνει σχεδόν έναν αιώνα λειτουργίας, είναι όμως μόνο στοιχειωδώς εξοπλισμένο. Επίσης, μόλις πέρυσι, καταφέραμε, μετά από δύο χρόνια συστηματικών προσπαθειών μας, την επίσημη αναγνώριση του φυσικού πόρου του Μανδρακίου ως ιαματικού. Και αυτό ήταν ένα καλό πρώτο βήμα. Αυτή τη στιγμή, βρισκόμαστε στο τελικό στάδιο ενός διεθνούς διαγωνισμού που διενεργείται στο πλαίσιο Σ∆ΙΤ (Σύμπραξη ∆ημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα), προκειμένου να βρεθεί ο ιδιωτικός φορέας ή ο επιχειρηματίας που θα αναλάβει την επισκευή της μονάδας και τη δημιουργία ξενοδοχειακών υποδομών. Κάτι που θα έχει τεράστιο αντίκτυπο στην κοινωνία με τη δημιουργία δεκάδων θέσεων εργασίας. Επίσης, εκτός από τα δημοτικά λουτρά, υπάρχουν και τα Λουτρά Παντελίδη στους Πάλους. Εάν γίνει ανάπτυξη και των δύο μονάδων, τότε θα αλλάξει ο τουριστικός χάρτης της Νισύρου.
Σκοπεύετε να εκμεταλλευτείτε τη γεωθερμία του νησιού και με άλλους τρόπους;
Αν και η γεωθερμία είναι μια εναλλακτική πηγή ενέργειας άκρως ελκυστική, εμείς επιδιώκουμε την εκμετάλλευση μόνο των πεδίων χαμηλής ενθαλπίας, όπως είναι τα ιαματικά λουτρά, και όχι την εκμετάλλευση του γεωθερμικού πεδίου υψηλής ενθαλπίας (που χρησιμοποιείται μόνο για παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας). Αυτή θα οδηγούσε με μαθηματική ακρίβεια στην καταστροφή του περιβάλλοντος και δεν θα την επιτρέψουμε ποτέ.
Εκτός του ιαματικού τουρισμού, ποιες άλλες εναλλακτικές μορφές τουρισμού υποστηρίζει το νησί;
Οι ημερήσιοι επισκέπτες έρχονται κατ’ αποκλειστικότητα για να επισκεφτούν τον «Στέφανο», τον υδροθερμικό κρατήρα που αποτελεί μοναδικότητα σε όλο τον κόσμο. Οπότε, ο ηφαιστειακός τουρισμός είναι ιδιαίτερα αναπτυγμένος. Αρκετά διαδεδομένος είναι επίσης και ο θρησκευτικός τουρισμός, καθώς έχουμε σπουδαία μοναστήρια και ξωκλήσια. Παράλληλα, θα μπορούσε να αναπτυχθεί και ο περιπατητικός τουρισμός, μιας και η Νίσυρος διαθέτει μονοπάτια πολλών χιλιομέτρων. Τα πρόβλημα με αυτά, ωστόσο, είναι η συντήρησή τους γιατί αρκετά έχουν υποστεί ζημιές από ανεπιτήρητα ζώα. Απαιτείται η δημιουργία δύο ή τριών μόνιμων θέσεων εργασίας, που στόχο θα έχουν αποκλειστικά τον καθαρισμό και την επισκευή των μονοπατιών. Εύχομαι με το τέλος των μνημονίων να μπορέσει ο δήμος μας να διαθέσει χρήματα από ιδίους πόρους για να προχωρήσει σε αυτή τη δράση.
Το μοναστήρι της Παναγίας της Σπηλιανής στον λόφο πάνω από το Μανδράκι. (Φωτογραφία: © Shutterstock)
Ποια είναι μερικά αγαπημένα σας σημεία στο νησί;
Επισκέπτομαι διάφορα στέκια στο Μανδράκι, στους Πάλους, στον Εμπορειό και στα Νικιά για καλό φαγητό και καφέ. Επειδή ο ελεύθερος χρόνος μου είναι περιορισμένος, προσπαθώ να τον κατανέμω δίκαια μεταξύ των οικισμών. Η αγαπημένη μου παραλία πάντως είναι οι Χοχλάκοι στο Μανδράκι.
Έναν φίλο που έρχεται πρώτη φορά στο νησί, πού θα τον πηγαίνατε;
Για μια επίσκεψη στο ηφαίστειο και σε όλους τους οικισμούς για βόλτα και για φαγητό. Επίσης σε ένα σημείο που θεωρώ ότι είναι μοναδικό, το εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία στα Νικιά, με θέα 360°, όπου μπορεί κανείς να αγναντέψει το ηφαίστειο, τη θάλασσα, τη μοναδική φύση της Νισύρου, τα γύρω νησιά. Ενδιαφέρον έχουν επίσης τα πανηγύρια μας, όπως αυτά που γίνονται τον ∆εκαπενταύγουστο, αλλά και την Παρασκευή του Πάσχα, όταν η πομπή με την εικόνα της Παναγίας της Σπηλιανής γυρνάει όλους τους οικισμούς του νησιού.