Μπορεί να καταλαβαίνουμε την πολιτικάντικη ανάγκη που έχουν οι άνθρωποι του ΣΥΡΙΖΑ να δείξουν πως «όλα επιτρέπονται» μετά τη λήξη της δανειακής σύμβασης. Δυστυχώς, το μόνο που μοιάζει δύσκολο να εμποδιστεί είναι η επανάληψη εκείνων των λαθών που έδειξαν πόσο γυμνή ήταν η χώρα όταν μας χτύπησε η χρηματοοικονομική κρίση. Σε αυτή τη γραμμή, η υπουργός Εργασίας αποδεικνύει ότι δεν διαθέτει ούτε τις γνώσεις ούτε την πολιτική εμπειρία για να χειριστεί περίπλοκους μηχανισμούς της οικονομίας. Η απογοήτευση οφείλεται στο ότι η κυρία Αχτσιόγλου επιβεβαιώνει πολύ συχνά πόσο παλαιομοδίτικες, ξεπερασμένες και αντιεπιστημονικές είναι οι απόψεις και οι ενέργειες των οποίων γίνεται ένθερμος φορέας.
Προπαγανδίζει το υπουργείο, δηλώνει ο πρωθυπουργός, ζητωκραυγάζει «Η Αυγή» ότι με μία μόνον υπογραφή Αχτσιόγλου η κυβέρνηση επανέφερε τις συλλογικές συμβάσεις ώστε μερικές δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι να δουν μεγάλη αύξηση των αμοιβών τους. Η αλήθεια είναι εντελώς διαφορετική. Παράδειγμα οι τράπεζες. Η επέκταση Αχτσιόγλου αφορά, σύμφωνα με τα στοιχεία της ΟΤΟΕ, μόνον 15 υπαλλήλους μιας μικρής, «οικογενειακή» αυτοχαρακτηρίζεται, τράπεζας που διαθέτει 3 καταστήματα στη Θεσσαλονίκη! Ολες οι άλλες τράπεζες εφαρμόζουν όσα συμφωνήθηκαν με την τριετή σύμβαση που είχε διαπραγματευθεί η ΟΤΟΕ για την περίοδο 2016-2018. Στον ξενοδοχειακό κλάδο υπάρχει επίσης παλαιότερη συμφωνία. Η συλλογική σύμβαση ανανεώθηκε τον Μάρτιο και περιείχε μισθολογικές αυξήσεις γύρω στο 1,5% ύστερα από μικρότερες θετικές προσαρμογές που είχαν γίνει τα αμέσως προηγούμενα χρόνια. Βεβαίως δεν καλύφθηκε η μεγάλη μείωση (γύρω στο 15%) που προκάλεσε η κρίση. Αλλά με οδηγό τις επιχειρήσεις που πρώτες βελτιώνουν τη θέση τους, οι αμοιβές στον κλάδο βελτιώνονται, σε αντανάκλαση των σημαντικών επιτυχιών του ελληνικού τουρισμού.
Εκ των παλαιών ισχυρών επιχειρηματιών στην ηγεσία του τουρισμού μού εξηγούσε γιατί πιστεύει ότι ο κλάδος θα πρέπει να ικανοποιήσει καλύτερα τη φιλοδοξία των ανθρώπων που δουλεύουν έξυπνα και αποτελεσματικά για να κερδίσει το ελληνικό τουριστικό προϊόν την υψηλή θέση που ανταποκρίνεται στα προσόντα και στις επενδύσεις των καλών επιχειρήσεων του κλάδου.
Σωστά ο κ. Θεόδωρος Φέσσας, πρόεδρος του Συνδέσμου Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών (ΣΕΒ), σημείωνε προχθές ότι δεν πρέπει η ορθή διαδικασία των συλλογικών συμβάσεων να μετατραπεί σε ταφόπλακα όσων επιχειρήσεων μπορούν να διασωθούν με τη συμπαράταξη των εργαζομένων τους, όπως φαίνεται να εννοεί η κυρία Αχτσιόγλου το δικό της «δικαίωμα υπογραφής».