Την παραμονή ξενύχτησε κυνηγώντας κουνούπια και λέξεις στην υγρή, πλην όμως ζεστή νύχτα του Σεπτεμβρίου. Δίπλα του ακουγόταν η βαριά ανάσα του Αλέκου του Φλαμπουράρη. Είχαν τσιμπήσει κάτι ελαφρύ για να ξυπνήσουν νωρίς και να πάνε στο Μάτι. Ομως ο ηγέτης δεν μπορούσε να ησυχάσει. Αν και μόλις 44 ετών, το βάρος της ευθύνης τον υποχρέωνε να κάμπτει ελαφρώς τη μέση, σαν να θέλει να βουτήξει στα βαθιά της σκέψης του. Οι περιστάσεις απαιτούν εκφράσεις που θα αποδώσουν με ακρίβεια τα αισθήματά του και θα του επιτρέψουν να τα μοιραστεί με τον λαό του. Λέξεις και εκφράσεις πηδούσαν σαν χελιδονόψαρα στην επιφάνεια του μυαλού του και τις πληκτρολογούσε. «Τραγωδία»; «Εκατόμβη ψυχών»; «Φριχτός θάνατος»; «Αισθήματα ενοχής»; «Ανείπωτη καταστροφή»; «Εγκλημα»; «Πόσες offshore έχει η Μαρέβα»; – αυτό το τελευταίο ήταν από άλλη ομιλία, όμως η ώρα ήταν περασμένη και το μυαλό βαρύ. Καμία από τις εκφράσεις δεν απέδιδε με ακρίβεια αυτό που ήθελε να πει. Εκείνη τη στιγμή δονήθηκε διακριτικά το κινητό του Αλέκου. Το κεφάλι του μέντορά του τινάχτηκε από τον ελαφρύ ύπνο και, αφού το κοίταξε με ενδιαφέρον για να βρει τις κατάλληλες τρυπίτσες για τ’ αυτιά –πάντα τις μπερδεύει με τις άλλες για το στόμα– άκουσε με προσοχή τη γυναικεία φωνή που βρισκόταν στην άλλη πλευρά – ο Μαρής θα έγραφε στην άλλη άκρη του σύρματος. Και αμέσως μετά ρώτησε τον πρωθυπουργό της χώρας: «Είναι η Ρένα. Το κοριτσάκι βρέθηκε, ρωτάει όμως τι λουλούδια θέλεις να σου προσφέρει;». «Κι αυτό εγώ πρέπει να το αποφασίσω;» διαμαρτυρήθηκε ο αδιαμφισβήτητος ηγέτης της ριζοσπαστικής Αριστεράς.
Ηταν η εικόνα του κοριτσακίου; Ή μήπως το άρωμα των ανθέων; Πάντως η έμπνευσή του επιτέλους βρήκε τον δρόμο της. Τι ήταν αυτό που συνέβη στο Μάτι με αποτέλεσμα να σκοτωθούν με φριχτό τρόπο 98 άνθρωποι; Μα τι άλλο από «θλιβερή δημοσιότητα»; Ρώτησε τον Αλέκο πώς του φαίνεται. Εκείνος χουρχούρισε ευχαριστημένος σαν γάτος που μυρίστηκε την κονσέρβα του. «Σου φέρνει στο μυαλό τον Πορτοσάλτε με σταγόνες αίμα να τρέχουν από το στόμα του». Ξενύχτησαν κι άλλο, με αποτέλεσμα το πρωί στην τηλεόραση ο ηγέτης να βγαίνει λίγο αγουροξυπνημένος, όμως αυτό δεν έχει σημασία. Σημασία έχει εκείνη η Ελληνίδα που τον ευχαρίστησε γιατί θα τους βοηθήσει. «Πόσο ευχάριστα μπορεί να σε εκπλήξει αυτός ο υπέροχος λαός ακόμη και στις δύσκολες στιγμές;»
Θα μου πείτε μόνο θλιβερή μπορείς να χαρακτηρίσεις μια «δημοσιότητα» η οποία αποκαλύπτει την εγκληματική αμέλεια του κρατικού μηχανισμού που άφησε απροστάτευτους τους πολίτες να αντιμετωπίσουν τις φλόγες και τον φριχτό θάνατο. Ναι, έχει δίκιο ο ηγέτης. Είναι θλιβερό να τα θυμάσαι όλα αυτά, καλύτερα να τα ξεχάσεις με μια ανθοδέσμη.