Οι κεραμικές φόρμες της Ιωσηφίνας Κοσμά παρουσιάζονται ως μία σπορά κοίλων και κυρτών σωμάτων, ως έλικες και κοχλίες, τύμπανα και σπείρες. Ανάμεσα στα γλυπτά της, άλλα ψημένα με γυαλί σε ένα χρώμα υπόλευκο και άλλα με πατίνα σε πιο σκούρο καστανό χρώμα, αισθάνεσαι να περιδιαβαίνεις σε ένα δάσος με μορφές σε σύσπαση, ή στον βυθό ενός ωκεανού με άχρονα όστρακα. Η Ιωσηφίνα Κοσμά, με σπουδές αρχιτεκτονικής και κεραμικής, είναι ένας άνθρωπος υψηλής αισθητικής. Αυτό που παρουσιάζει ως επιλογή από την παραγωγή της τελευταίας περιόδου είναι μία αποκρυσταλλωμένη «αίσθηση πληρότητας, ισορροπίας, αρμονίας», όπως λέει η ίδια. Παρόλο που η αίσθηση της αρμονίας είναι σαφής μέσα από τις οργανικές φόρμες, συνυπάρχει επίσης και η αίσθηση μιας αδιόρατης παρουσίας του απείρου.
Τα έργα της έκθεσης, που είναι παραγωγή της Genesis Gallery του Γιώργου Τζάνερη, με επιμέλεια Ιριδος Κρητικού, θα βρίσκονται την Παρασκευή το πρωί στην ΑΣΚΤ αλλά το απόγευμα και αύριο Σάββατο θα έχουν επιστρέψει στον χώρο της γκαλερί στη Χάρητος 35, για να κάνουν ένα κομψό finissage. Το ενδιαφέρον με τα γλυπτά της Ιωσηφίνας Κοσμά είναι ότι καθώς μετακινείσαι στον χώρο αλλάζοντας οπτική γωνία, αυτά μεταμορφώνονται προσφέροντας νέες αναγνώσεις. Η διαρκής ροή, όπως υπονοεί ο τίτλος, ορίζεται από αυτήν τη φιλοσοφική παλινδρόμηση ανάμεσα στο κοίλον και στο κυρτόν. Είναι ένας στοχασμός πάνω στον χρόνο και στην ύλη.