Κύριε διευθυντά
Η πρόσφατη επίσκεψη του προέδρου της Βενεζουέλας Ν. Μαδούρο στην Τουρκία και στη Ρωσία, μου δίνει την αφορμή να αναφερθώ σ’ έναν περιβόητο δικτάτορα της Βενεζουέλας, στον Χουάν Βιτσέντε Γκόμεζ, τον επονομαζόμενο «Βίσονα», ο οποίος κρατήθηκε στην εξουσία 27 χρόνια, από το 1908 έως το 1935.
Ηταν αναλφάβητος, σκληρός και γραφικός δικτάτωρ, φυσιογνωμικά έμοιαζε κάπως με τον Μαδούρο, ο οποίος, νομίζω, υπήρξε οδηγός φορτηγού αυτοκινήτου, ενώ ο Γκόμεζ βοηθός κρεοπώλου. Πιο πολύ όμως έμοιαζε –φυσιογνωμικά– με τον Ιωσήφ Στάλιν, μέχρι που, μετά τον θάνατό του, κυκλοφορούσε η φήμη ότι ο Στάλιν ήταν νόθος γιος του «Βίσονα», τον οποίον είχε συλλάβει στη νεότητά του με μια Ρωσίδα χορεύτρια, που βρέθηκε στη Βενεζουέλα και επέστρεψε στη Γεωργία του Καυκάσου, όπου γέννησε τον Στάλιν!
Η εξουσία εθνικοποιήθηκε και δημοκρατικοποιήθηκε: περιήλθε ολόκληρη στα χέρια του Γκόμεζ. Οι στρατιώτες ήταν το παν και οι πολίτες το τίποτα. Ο «Βίσων» ήταν άγαμος και είχε πολλές ερωμένες και 94 παιδιά, όλα αναγνωρισμένα. Με την πατριαρχική του εμφάνιση, τα μεγάλα μουστάκια του, τη φαινομενική του αγαθότητα, ο Γκόμεζ κυβερνούσε στην πραγματικότητα με την τρομοκρατία. Οι εχθροί του κατέληγαν στη φυλακή ή φονεύονταν. Μάλλον, θα έλεγα, οι ομοιότητες με το σημερινό απολυταρχικό καθεστώς της Βενεζουέλας δεν είναι λίγες. Αλλά και ο Ιωσήφ Στάλιν θα μπορούσε κάλλιστα να είναι γιος του «Βίσονα».
Αντωνης Ν. Βενετης, Μοναστηράκι Δωρίδος