Κύριε διευθυντά
Στη δημοσιευθείσα επιστολή (4/10) του κ. Δημήτρη Γεωργαντά, όπου σχολιάζεται ένα σημείο επιφυλλίδας του κ. Γιανναρά, αναγράφονται και τα εξής:
«Τέλος ο κ. Γιανναράς ξεχνά και τη συμφωνία του Βουκουρεστίου του 1913. Τότε η γεωγραφική Μακεδονία μοιράστηκε σε τέσσερις χώρες. Η Ελλάδα πήρε 51%, η Γιουγκοσλαβία το 38% (;), η Βουλγαρία 10% και 1% η Αλβανία. Αρα καμιά Ευρώπη δεν έδωσε τη Μακεδονία στους αργοφτασμένους Σκοπιανούς».
Η ομότιμη καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων Μαρία Νυσταζοπούλου-Πελεκίδου, ιστορικός με σημαντική επιστημονική προσφορά, αποκλείει την ταύτιση αρχαίας Μακεδονίας και ιστορικά ρευστής «γεωγραφικής Μακεδονίας» (αφού στους Βυζαντινούς χρόνους ακόμα και η Θράκη ονομαζόταν Μακεδονία). Πουθενά στη Συνθήκη του Βουκουρεστίου, δεν γίνεται διανομή «γεωγραφικής Μακεδονίας». Αυτό που διανεμήθηκε ήταν τα τουρκοκρατούμενα εδάφη της δυτικής Βαλκανικής Χερσονήσου και συγκεκριμένα τα Βιλαέτια της Θεσσαλονίκης και του Μοναστηρίου. Τα ποσοστά 51% κ.λπ. αναφέρονται σε αυτά τα εδάφη. Η πραγματική αντιστοιχία σε εδάφη της αρχαίας Μακεδονίας είναι πάνω από 70% για την Ελλάδα, 15%-17% για τα Σκόπια (ήδη το ποσοστό αυτό έχει κατοχυρώσει τη διεθνή του παράσταση ως κρατικής οντότητας με το όνομα «Βόρεια Μακεδονία». Η Ελληνική Μακεδονία, χωρισμένη σε τρεις περιφέρειες, αποτελεί διοικητικό σχήμα εσωτερικού δικαίου), 7% για τη Βουλγαρία και 1% για την Αλβανία. Νομίζω ότι θα ήταν σωστό να γίνει ευρύτερα γνωστή διά της «Κ» και η άποψη της κ. Νυσταζοπούλου-Πελεκίδου.
Γερασιμος Μιχαηλ Δωσσας, Θεσσαλονίκη