Το ξηροκαρπάδικο του Χαρίλαου Λαζαρόπουλου στη Θεσσαλονίκη δεν είναι λουσάτο. Δεν έχει ντιζαϊνάτες προθήκες, μοντέρνα πλακάκια και έπιπλα. Είναι όμως σπάνιο. Μας το πρωτοσύστησε πριν από χρόνια η ερευνήτρια της ελληνικής γαστρονομίας και συγγραφέας Εύη Βουτσινά.
Η επιχείρηση παλιά, από το ’50, δημιούργημα του πατρός του Χαρίλαου. Το 1986 αναλαμβάνει ο ίδιος. Από παιδί στη δουλειά, ξέρει τα πάντα για τους ξηρούς καρπούς και κυνηγά σε όλη τη χώρα την άριστη πραμάτεια: Φιστίκια από τας Σέρρας, κολοκυθόσπορους, ηλιόσπορους και στραγάλια από την Κομοτηνή, αμύγδαλα καβαλιώτικα, καρύδια από άγριες περιοχές γεμάτα αρωματικά έλαια. Αλλά και κεράσια, φράουλες ολόγλυκες, κράνμπερις γλυκά και άγλυκα, ξινά νεκταρίνια, σταφίδες ένα σωρό, δαμάσκηνα Σκοπέλου μεγάλα, μικρά, αζάν, κόκκινα Εδέσσης.
Λάτρης του εκλεκτού, προμηθεύεται ποιοτικά προϊόντα, όχι επειδή είναι της μόδας, αλλά επειδή είναι στο DNA του και ξέρει την αξία τους. Ο ίδιος λέει: «Κάποιοι που έρχονταν παιδάκια κάποτε, τώρα έρχονται με τα παιδιά τους. Δύσκολο πολύ να χάσουμε πελάτη. Στο δρόμο άμα βγούμε, μας χαιρετά πολύς κόσμος». Στο μαγαζί του ακόμα και τις καθημερινές σχηματίζονται ουρές.
