Ο Γιώργος Πετράκης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1981. Κατάγεται από την Επισκοπή Ρεθύμνου. Σπούδασε χημικός μηχανικός, εφαρμοσμένα μαθηματικά και διοίκηση επιχειρήσεων. Η συλλογή διηγημάτων του «Ολα τα κακά σκορπά» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Γαβριηλίδης.
Ποια βιβλία έχετε αυτόν τον καιρό πλάι στο κρεβάτι σας;
Το τελευταίο τεύχος του περιοδικού AGNI, το «Venus Drive» του Σαμ Λίπσιτ και το κλασικό θεατρικό «Οργισμένα νιάτα» του Τζον Οζμπορν.
Ποιος ήρωας/ηρωίδα λογοτεχνίας θα θέλατε να είστε και γιατί;
O (αξεπέραστος) Γκάτσμπι που κατάφερε να γίνει κάτι άλλο από αυτό που γεννήθηκε. Που μπέρδεψε την ταυτότητά του. Που κάθε βράδυ βγαίνει στη βεράντα του και κοιτάζει στην απέναντι πλευρά του κόλπου Mανχάσετ αν άναψαν τα φώτα στο σπίτι της αγαπημένης του.
Διοργανώνετε ένα δείπνο. Ποιους ποιητές ή συγγραφείς καλείτε, ζώντες και τεθνεώτες;
Το καλοκαίρι στο Λ.Α. θα βάζω στοιχήματα στο μποξ με τον Τζέιμς Ελρόι και ο Τζορτζ Σόντερς θα βγάζει τις μπίρες από το ψυγείο. Και όταν βραδιάζει ο Τάσος Λειβαδίτης θα ανάβει τα κεριά και ο Ζαν Ζενέ θα κάθεται στο πιάνο.
Ποιο ήταν το πιο ενδιαφέρον στοιχείο που μάθατε πρόσφατα χάρη στην ανάγνωση ενός βιβλίου;
«Revès στα ισπανικά είναι η ανάποδη πλευρά ενός πράγματος, η αντιστροφή του. Rêves στα γαλλικά είναι τα όνειρα» σε σημείωμα του μεταφραστή από «Το Παιχνίδι της Αντιστροφής» του Aντόνιο Ταμπούκι. Οι δύο αυτοί ορισμοί σε μία λέξη συνοψίζουν τις προθέσεις μου στη γραφή, και μάλλον στη ζωή.
Ποιο κλασικό βιβλίο διαβάσατε πρόσφατα για πρώτη φορά;
Τα θεατρικά έργα του Τ. Σ. Ελιοτ.
Και ποιο είναι το βιβλίο που έχετε διαβάσει τις περισσότερες φορές;
Το «Love me tender» της Κάθριν Τεξιέ.
Ποιο είναι αυτό που «όλα τα κακά σκορπά»; Κρύβεται μέσα στις ιστορίες;
Είναι η βαθύτατη πεποίθηση ότι σε αυτή την πόλη, σε αυτή τη χώρα και σε αυτόν τον κόσμο θα επικρατήσουν κάποτε οι καλοί, οι λίγοι και οι καλοί.
Υπάρχει κάποιο κοινό νήμα που να ενώνει αυτές τις δεκαπέντε ιστορίες και αν ναι, ποιο είναι αυτό;
Στις ιστορίες αυτές οι ήρωες παίρνουν τη μοίρα στα χέρια τους και δημιουργούν μια δεύτερη πραγματικότητα στην οποία κινούνται. Ο φανταστικός τους κόσμος είναι το ίδιο ισχυρός όσο η πραγματικότητά τους, κι έτσι οι ιστορίες που βιώνουν κινούνται ταυτόχρονα σε πολλαπλές διαστάσεις. Παρόν και παρελθόν μπερδεύονται και οι ήρωες ανταλλάσσουν θέσεις με τον υπερήρωα εαυτό που θα ήθελαν να είναι, με το αντικείμενο του πόθου τους ή ακόμα και με τον θύτη τους.