Οι νέοι άνθρωποι έχουν γίνει πολύ πιο ανοιχτόμυαλοι σχετικά με τους ρόλους των φύλων, όπως προκύπτει από τη στάση τους απέναντι στην πολιτική ή στον αθλητισμό. Σε έναν τομέα όμως η αλλαγή είναι αμελητέα: παραμένουν προσκολλημένοι στην άποψή τους για το νοικοκυριό. Νέα έρευνα του πρακτορείου Γκάλοπ διαπίστωσε ότι μεταξύ των ζευγαριών διαφορετικού φύλου, εκείνα που ανήκουν στις ηλικίες 18-34 ετών είναι πιο πιθανό να μοιράζονται τις δουλειές του σπιτιού. Πρόσφατη κοινωνιολογική μελέτη εξάλλου κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι τελειόφοιτοι γυμνασίου όταν ερωτώνται για την ιδανική διευθέτηση μιας οικογένειας με παιδιά, σχεδόν σε ποσοστό 25% απαντούν ότι ο άνδρας οφείλει να έχει θέση εργασίας πλήρους απασχόλησης και η γυναίκα να μένει σπίτι. Αυτή μάλιστα είναι η επικρατέστερη επιθυμητή συνθήκη στη συγκεκριμένη ηλικιακή ομάδα.
Το γεγονός ότι η οικογενειακή ζωή δεν διαφέρει πολύ από αυτήν πριν από μισό αιώνα εκπλήσσει τους ερευνητές, ειδικά με δεδομένο ότι οι συμπεριφορές για τους ρόλους των φύλων έχουν μετασχηματιστεί σημαντικά. Αυτή τη στιγμή υπάρχει σχεδόν οικουμενική υποστήριξη στη φιλοδοξία των γυναικών να ακολουθούν επαγγελματική σταδιοδρομία και να καταλαμβάνουν πολιτικά αξιώματα. Οι γυναίκες αποκτούν ευρύτερη παιδεία από ό,τι οι άνδρες. Και οι νέοι άνθρωποι αποδέχονται πολύ περισσότερο πλέον όσους δεν αυτοπροσδιορίζονται ούτε ως άνδρες ούτε ως γυναίκες. Αμφότερες οι νέες μελέτες βασίζονται σε έρευνες που έχουν επαναληφθεί στη διάρκεια του χρόνου και δείχνουν ότι οι γυναίκες αναλαμβάνουν μικρότερο ποσοστό της φροντίδας των παιδιών και του νοικοκυριού και πως οι άνδρες κάνουν κάπως περισσότερες δουλειές στο σπίτι. Παραμένει όμως ένα σημαντικό χάσμα, αφού οι γυναίκες περνούν μία ώρα παραπάνω σε οικιακές εργασίες και μία ώρα παραπάνω στη φροντίδα των παιδιών. Η διαφορά αυτή επηρεάζει άλλες πτυχές της ισότητας των δύο φύλων. Ο πρόσθετος αυτός χρόνος στο σπίτι είναι η κυρίαρχη αιτία για τις μισθολογικές διαφορές και τις προαγωγές εις βάρος των γυναικών. «Αν νέοι άνθρωποι δεν μπορούν να οραματιστούν ένα μοντέλο, πώς θα μπορούσαν να βοηθούν στο σπίτι οι άνδρες, αυτή είναι η απόδειξη ότι οι πεποιθήσεις μας για τα δύο φύλα είναι ιδιαίτερα ανθεκτικές», εξηγεί η Τζοάνα Πέπιν, κοινωνιολόγος στο Πανεπιστήμιο του Τέξας στο Οστιν. «Αυτό είναι ένα ακόμη ζήτημα που εμποδίζει την κοινωνική αλλαγή», καταλήγει.