Γερά νεύρα απαιτούσε η παρακολούθηση του ντοκιμαντέρ του Σωτήρη Δανέζη «Κυνηγώντας ανθρώπους» (Εμπόλεμη ζώνη, Mega) που αποκάλυπτε μια ανατριχιαστική σχέση ανάμεσα στο έγκλημα, τις μπίζνες και τη δικαιοσύνη.
Εδώ περιγράφεται μια πρακτική που εφαρμόζεται μόνο στις ΗΠΑ και στις Φιλιππίνες και η οποία αποτελεί μέρος του αμερικανικού δικαστικού συστήματος. Ενας κατηγορούμενος μπορεί να αποφύγει την προφυλάκιση αν πληρώσει εγγύηση και/ή δεχτεί κάποιους περιοριστικούς όρους μέχρι την ημερομηνία της δίκης του. Αν δεν διαθέτει τα απαραίτητα χρήματα, μπορεί να απευθυνθεί σε μια από τις πολυάριθμες εταιρείες παροχής εγγυήσεων (Bail Bond Agencies), που εγγυάται στις αρχές ότι ο πελάτης θα εμφανιστεί κανονικά στο δικαστήριο. Η προμήθεια της εταιρείας είναι το 10% της εγγύησης.
Αν ο πελάτης φυγοδικήσει, η εταιρεία υποχρεώνεται να καταβάλει η ίδια όλο το ποσό της εγύησης. Αν εκείνος εξαφανιστεί έχει δικαίωμα να τον καταδιώξει, είτε με το δικό της προσωπικό είτε προσλαμβάνοντας έμπειρους «κυνηγούς κεφαλών». Και εδώ αρχίζει το πανηγύρι, εδώ επιστρέφουμε στην Αγρια Δύση.
Οι ανθρωποκυνηγοί, που καμαρώνουν μπροστά στην κάμερα για τον βαρύ οπλισμό και τα χάι τεκ γκατζετάκια τους, είναι ένα είδος αστυνομικού υπερκράτους, με περισσότερα δικαιώματα από ό, τι η κανονική αστυνομία: εισβάλλουν χωρίς ένταλμα σε κάθε σπίτι όπου υποψιάζονται ότι κρύβεται ο φυγόδικος, χρησιμοποιούν βαρύ οπλισμό, χημικά και δακρυγόνα και συλλαμβάνουν τον φυγόδικο χωρίς ένταλμα εισαγγελέα.
Κάποιος διάσημος «κυνηγός» στη Φλόριντα, πρώην πράκτορας του FBI, έχει το παρατσούκλι Κόμπρα, επειδή πλησιάζει τον στόχο του ύπουλα, αθόρυβα σαν το φίδι. Ο ίδιος αναπολεί κάποιες περιπτώσεις που οι φυγόδικοι αυτοκτόνησαν για να μην πέσουν στα χέρια του. Το ύφος, η πόζα, τα λόγια των κυνηγών ξεχειλίζουν τραμπουκισμό και ψευτοπαλικαριά. Επιπλέον, οι άνθρωποι αυτοί είναι οι «καλοί» της ιστορίας, αυτοί που εκπροσωπούν τον νόμο και την τάξη, αλλά και εκφράζουν το δόγμα του «λιγότερου κράτους» που σημαίνει ότι κάποιες «φέτες» της τήρησης του νόμου εκχωρούνται στον ιδιωτικό τομέα. Παράπλευρα κέρδη: λιγότεροι δημόσιοι υπάλληλοι (αστυνομικοί), αποσυμφόρηση των φυλακών.
Ενας νομικός και ένας δικαστής μιλούν για τις σκοτεινές ηθικές και πολιτικές πτυχές αυτού του συστήματος (διαπλοκή, ανθρώπινα δικαιώματα, υπονόμευση της ανεξαρτησίας της δικαιοσύνης).
Δεν μας καθησυχάζει η σκέψη ότι αυτά συμβαίνουν πολύ μακριά από εμάς. Οταν η πιο δυνατή χώρα του κόσμου ανέχεται, νομιμοποιεί τη βία σε βάρος των δικών της υπηκόων, αναλογίζεσαι τι είναι ικανή να διαπράξει σε βάρος άλλων λαών. Σήμερα ο κόσμος είναι ένας. Οταν ο άνθρωπος ταπεινώνεται, εκφοβίζεται, εξευτελίζεται σε οποιαδήποτε γωνιά του πλανήτη, ο αντίλαλος της βίας φτάνει και στη δική μας αυλή, ακόμα και όταν τον αντιλαμβάνονται μόνο τα πουλιά που σκιάζονται και σκορπίζουν τρομαγμένα.