Συνθήκες «τύπου Κολομβίας» βίωναν κυρίως οι εύποροι κρατούμενοι μέσα στις φυλακές Κορυδαλλού, από την εγκληματική συμμορία των βαρυποινιτών, που τους είχαν βάλει στόχο για να αποκομίσουν χρήματα και είχαν επιβάλει με τον τρόμο τον νόμο της ισχύος τους και της σιωπής. Η περίπτωση του καταδικασμένου για τις μίζες των εξοπλιστικών και άλλοτε στενού συνεργάτη του Ακη Τσοχατζόπουλου, Ιωάννη Σμπώκου, είναι ενδεικτική του κλίματος κατατρομοκράτησης, που πλανιόταν ακόμα και στη λεγόμενη VIP πτέρυγα, όπου κρατούνται άτομα για οικονομικά εγκλήματα και κρατικοί αξιωματούχοι για καταχρήσεις δημοσίου χρήματος.
Χαρακτηριστικό της απόγνωσης των κρατουμένων, που υπέκειντο, εκόντες άκοντες, στον νόμο των ισχυρών του εγκλήματος, είναι η φράση του Ιω. Σμπώκου στην κατάθεσή του στην Ασφάλεια λίγες μόλις ημέρες πριν αποκαλυφθεί η δράση της συμμορίας. «Μου εμπεδώθηκε η πεποίθηση ότι αυτοί που έκαναν τις ενέργειες αυτές (τοποθετήσεις και εκρήξεις αυτοσχέδιων μηχανισμών στο σπίτι του και στο σπίτι της αδελφής του) είναι ισχυρότεροι από αυτούς που ασχολούνται με την πρόληψη και την καταστολή των ενεργειών τους»!
Ο φόβος της στοχοποίησης συγγενικών τους προσώπων, η φήμη των βαρυποινιτών ως αδίστακτων κακοποιών, αλλά και τα απτά παραδείγματα, που ήταν γνωστά μέσα στις φυλακές, από τοποθετήσεις εκρηκτικών μηχανισμών σε διάφορους, έκαναν τον κρατουμένους-θύματά τους να κρατούν το στόμα κλειστό, ακόμη και αν είχαν υποστεί τις συνέπειες της δράσης των μελών της συμμορίας. Ηχηρό το παράδειγμα του Ιω. Σμπώκου. Αν και ανατίναξαν δύο φορές το σπίτι της αδελφής του προκαλώντας τεράστιες φθορές και τοποθέτησαν βόμβα και στο δικό του, ο ίδιος καταθέτοντας στις αρχές απέφευγε συστηματικά να πει το παραμικρό. Στις καταθέσεις του, όταν τον ρωτούν οι αστυνομικοί για τις βομβιστικές επιθέσεις και για δημοσιεύματα που ανέφεραν ότι η συμμορία Σκαφτούρου – Βλαστού είναι η ηθική αυτουργός των επιθέσεων, μονότονα απαντούσε: «Δεν ξέρω, ρωτήστε τους αρμοδίους», «Είναι θέμα των αρμοδίων αρχών, πολλά λέγονται».
Μόνον, όταν οι αστυνομικοί, πριν από λίγες ημέρες, του παραθέτουν σωρεία στοιχείων που είχαν συλλέξει για την εμπλοκή των βαρυποινιτών στις βομβιστικές επιθέσεις κατά της οικογενείας του, ο Σμπώκος μιλάει για πρώτη φορά και αιτιολογεί την προηγούμενη αρνητική στάση του να καταθέσει. «Εχοντας επίγνωση, λέει, της αδυναμίας μου και για να προστατεύσω τα μέλη της οικογενείας μου, το απέφυγα. Η οποιαδήποτε επιπόλαιη λεπτομερειακή μου ενημέρωση πιθανόν να οδηγούσε σε αντίθετα αποτελέσματα όσον αφορά την ασφάλεια των δικών μου ανθρώπων. Πιστεύω ότι η πολιτεία δεν είναι ακόμη σε θέση να αντιμετωπίσει με επάρκεια τέτοιες καταστάσεις και να διαφυλάξει αυτούς που υφίστανται τις συνέπειες (εννοεί της δράσης των συμμοριών)». Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι ο ίδιος, κατατρομοκρατημένος από τις βομβιστικές επιθέσεις, εγκατέλειψε την ΣΤ΄ Πτέρυγα και πήγε στο Ψυχιατρείο των Φυλακών, ενώ με επιστολή ζήτησε αυξημένα μέτρα ασφαλείας για την οικογένειά του, το περασμένο καλοκαίρι, από τον Αρχηγό της ΕΛΑΣ.
Το κλίμα τρόμου οδηγούσε άλλους επώνυμους ή εύπορους κρατούμενους να υποκύψουν στις πιέσεις ή να συνεργαστούν μαζί τους. Ο Σωτήρης Εμμανουήλ, πρώην διευθύνων σύμβουλος των Ελληνικών Ναυπηγείων και κρατούμενος για τις μίζες των υποβρυχίων, είναι ένα απτό παράδειγμα. Οπως προκύπτει από τη δικογραφία, φρόντισε να τα βρει με τον Βλαστό, να του υποδεικνύει ποιοι κρατούμενοι έχουν λεφτά και να του δίνει πληροφορίες για την οικονομική τους δυνατότητα, ενώ παραμένει στο σκοτάδι τι έκαναν πολλοί κρατούμενοι στη λεγόμενη VIP πτέρυγα, τους οποίους πλησίαζαν τα μέλη της συμμορίας για να τους αναγκάσουν να πληρώσουν. Ο Σμπώκος σε σχετική ερώτηση δίδει την εύγλωττη απάντηση: «Πολλά λέγονται στις φυλακές. Αυτή τη στιγμή δεν επιθυμώ να επεκταθώ. Επιφυλάσσομαι…».