Κύριε διευθυντά
Στο φύλλο της 4ης Απριλίου της «Κ», δύο αρθρογράφοι (Ν. Βέττας και Ν. Μαραντζίδης) συνιστούν να προσελκύσουμε στη χώρα μας ανθρώπινο δυναμικό από ξένες χώρες. Συναφώς και ο κ. Μουμτζής επικροτεί τη δημιουργία αγγλόφωνου προπτυχιακού τμήματος στην Ιατρική Σχολή της Θεσσαλονίκης. Ουδείς εχέφρων μπορεί να διαφωνήσει με αυτές τις απόψεις. Ωστόσο, έχω τη γνώμη ότι η κοινή λογική επιτάσσει να μη διώχνουμε τα δικά μας παιδιά, πριν προσπαθήσουμε να προσελκύσουμε ξένους.
Αναφέρομαι στους πολλούς νέους γιατρούς, που κάθε χρόνο εγκαταλείπουν την Ελλάδα για να μετεκπαιδευτούν σε άλλες, προηγμένες χώρες, όπου εγκαθίστανται συνήθως οριστικά. Φεύγουν, διότι δεν ανέχονται να περιμένουν την έναρξη εκπαίδευσης στην ειδικότητα της επιλογής τους 3-15 χρόνια μετά τη λήψη του πτυχίου τους. Διότι στη χώρα μας η έναρξη της εκπαίδευσης στην ειδικότητα δεν καθορίζεται με αξιοκρατικά κριτήρια, αλλά με σειρά προτεραιότητας. Αυτή είναι η κύρια αιτία του ιατρικού brain drain, που δεν οφείλεται στην πανδημία ούτε στην προηγηθείσα οικονομική κρίση, αλλά σε ιδεοληψία. Μοιάζει σαν η χώρα να διώχνει τους αρίστους επιδιώκοντας να διαθέτει γιατρούς μόνον δεύτερης διαλογής.
Οι φωνές όσων υποστηρίζουν ότι πρέπει κάποτε να τεθεί τέλος σε αυτή την παθογένεια, δεν εισακούονται. Περίμενα ότι τουλάχιστον στο εθνικό σχέδιο ανάκαμψης και ανθεκτικότητας θα υπήρχε πρόβλεψη για ριζική αναδιάρθρωση της μεταπτυχιακής ιατρικής εκπαίδευσης στον τόπο μας, η οποία θα περιελάμβανε και την εφαρμογή της αξιοκρατίας στην επιλογή των νέων γιατρών για εκπαίδευση στις ειδικότητες. Δυστυχώς η προσδοκία μου δεν ευοδώθηκε.