Μια παράσταση ξεπερνά γλώσσα, θρησκείες και πολιτισμούς

Μια παράσταση ξεπερνά γλώσσα, θρησκείες και πολιτισμούς

2' 9" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Μια Ελληνίδα δημιουργός, δύο Τούρκοι ερμηνευτές, ένας Ιρανός αφηγητής της ιστορίας και ένα έργο για τη δυσκολία επικοινωνίας όταν μιλάμε διαφορετική γλώσσα -και όχι μόνο- τότε… «And God said» («και ο Θεός μίλησε») είναι η παράσταση της πολυπολιτισμικής θεατρικής ομάδας «Persona» που αφού φιλοξενήθηκε στην Κωνσταντινούπολη, παρουσιάστηκε πριν από λίγες μέρες στο 28ο Διεθνές Φεστιβάλ Θεάτρου Fadjr στην Τεχεράνη.

«Ενας άνδρας και μια γυναίκα με ένα μωρό είναι οι μοναδικοί επιζήσαντες μιας οικολογικής καταστροφής», εξηγεί στην «Κ» η κ. Αύρα Σιδηροπούλου, σκηνοθέτις- θεατρολόγος και διδάσκουσα στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου και στο ΑΠΘ. «Ανήμποροι να επικοινωνήσουν, καλούνται να συνεργαστούν για να αναθρέψουν το μωρό». Η παράσταση ερμηνεύεται στα αγγλικά, αλλά η τελευταία σκηνή παίζεται κάθε φορά στη μητρική γλώσσα του κοινού.

Η ιδέα για τη ίδρυση του θιάσου γεννήθηκε το 2003. «Γνώριζα την Αύρα, καθώς δίδασκε στο Πανεπιστήμιο του Βοσπόρου», θυμάται σήμερα η Τουρκάλα ηθοποιός και ακτιβίστρια, Derya Durmaz. «Η πρότασή της ήταν μια πρόκληση και γι’ αυτό δέχθηκα. Η σκηνοθέτις προερχόταν από μια άλλη χώρα, γνώριζε, ωστόσο, τη δική μου χώρα και παράδοση». Στην ομάδα συμμετέχουν μεταξύ άλλων Αμερικανοί και Γερμανοί καλλιτέχνες.

«Είναι μια δημιουργική διαδικασία κατά την οποία ο καθένας υπερβάλλει εαυτόν, καθώς τα όρια της επικοινωνίας είναι δεδομένα», σχολιάζει η κ. Σιδηροπούλου. «Η συνεργασία με μεσογειακούς λαούς κυλάει πιο εύκολα, αλλά είναι και πιο εκρηκτική», αναφέρει ο συνθέτης, κ. Βάνιας Απέργης, που μετατρέπει τη μουσική ανάλογα με τον τόπο της παράστασης. «Ζητώ από την Αύρα να μου ηχογραφεί την κάθε καινούργια γλώσσα, για να νιώθω τον ρυθμό της και να συνθέτω αναλόγως». Το καλλιτεχνικό ταξίδι της ομάδας θα συνεχιστεί στο Μαρόκο, την Αλγερία και τη Βουλγαρία, ευχόμαστε όμως να τους δούμε σύντομα και στην Αθήνα.

Προκειμένου να ανεβεί η παράσταση στο Ιράν οι συντελεστές υποχρεώθηκαν να κάνουν τροποποιήσεις. «Συνεργαστήκαμε με έναν Ιρανό ηθοποιό, που ήταν ο αφηγητής της ιστορίας στα φαρσί, με τον οποίο αρχικά κάναμε πρόβες μέσω τηλεδιάσκεψης. Προσαρμοστήκαμε στις πολιτισμικές συνήθειες της χώρας: αναζητήσαμε νέους τρόπους έκφρασης, ώστε οι ερμηνευτές να μην αγγίζονται, ενώ η γυναίκα ηθοποιός κάλυψε το κεφάλι της». Η υποδοχή της παράστασης (που είχε την υποστήριξη της ελληνικής πρεσβείας στην Τεχεράνη) από το ιρανικό κοινό ήταν εξαιρετικά θερμή. «Τρέφουν μεγάλο σεβασμό προς οτιδήποτε ελληνικό, μας αντιμετώπισαν με δέος», επισημαίνει η κ. Σιδηροπούλου. «Και για εμένα η εμπειρία ήταν συγκλονιστική. Συνειδητοποίησα ότι η ελληνική ταυτότητα είναι το καλύτερο διαβατήριο στα μέρη αυτά…», λέει στην «Κ» η νεαρή σκηνοθέτις.

«Αναφέρεστε στον δικό σας Θεό, των χριστιανών; με ρώτησε ένας θεατής μετά την παράσταση», διηγείται η κ. Σιδηροπούλου. ««Ο Θεός του έργου, που ακούγεται ως φωνή, είναι η γνώση και η σοφία που αποκομίζουμε από τη ζωή» του απάντησα».

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή