Ο Ρωμανός είναι τριτοετής φοιτητής στο Πανεπιστήμιο του Πειραιά. Τα δύο πρώτα χρόνια συγκατοικούσε με την αδερφή του στην περιοχή του Ζωγράφου. «Το ενοίκιο ήταν υψηλό, δίναμε 650 ευρώ, το διαμέρισμα όμως ήταν ανακαινισμένο και ευρύχωρο με δύο υπνοδωμάτια» λέει στην «Κ».
Όταν η αδερφή του έφυγε από την Αθήνα, ξεκίνησε να ψάχνει να νοικιάσει μόνος του ένα διαμέρισμα στον Πειραιά, ώστε να είναι κοντά στη σχολή του. Θεώρησε πως αφού για δύο άτομα έδιναν 650 ευρώ, θα μπορούσε να ρίξει το ενοίκιο στα 400 ευρώ. Γρήγορα όμως διαψεύσθηκε. «Η μόνη επιλογή που είχα με αυτά τα χρήματα και σε καλή κατάσταση ήταν κάτι γκαρσονιέρες των 25-35 τετραγωνικών. Ακόμα και αυτές είχαν αρχική τιμή τα 450 ευρώ. Κάτω από 400 ευρώ το μόνο που βρίσκεις είναι υπόγειο σε κακή κατάσταση, ή στην καλύτερη κατάσταση ημιόροφο», περιγράφει.
Η μέση τιμή ανά τ.μ. στις αγγελίες της Χρυσής Ευκαιρίας για ενοικίαση διαμερίσματος στον Πειραιά είναι στα 7,94Ε, ενώ η ποσοστιαία αύξηση της μέσης ζητούμενης τιμής (ευρώ/τ.μ.) στα ενοικιαστήρια, σύμφωνα με τον Spitogato, έχει ανέβει κατά 5% σε σχέση με το 2022. Αντίστοιχα, για τα προάστια του Πειραιά η άνοδος είναι 4,7%. Ο Ρωμανός μπορεί να έχει ζήσει μόλις δυο χρόνια στην Αθήνα, έχει όμως προλάβει να γίνει μάρτυρας της αυξητικής τάσης των ενοικίων. «Τελικά βρήκα και νοίκιασα ένα αξιοπρεπές διαμέρισμα 52τ.μ. στα 500Ε ευρώ. Είναι ανακαινισμένο, σε παλιά όμως πολυκατοικία. Δεν είχε ηλεκτρικές συσκευές, μόνο φούρνο. Αντίστοιχα, συμφοιτητές μου που διατηρούν τα σπίτια που νοίκιασαν στο πρώτο έτος δίνουν 100 ευρώ λιγότερα από μένα, για καλύτερα διαμερίσματα, σε νεόδμητες πολυκατοικίες» σημειώνει.
Το θέμα της παλαιότητας απασχολεί και τον Τάσο, ιδιωτικό υπάλληλο 30 χρονών, που ζει στην Αθήνα την τελευταία δεκαετία. «Θέλω να ζω κοντά στο κέντρο της πόλης, ένα εγχείρημα που έχει αποδειχθεί εξαιρετικά δύσκολο. Δεν ήταν όμως πάντα έτσι. Το 2018 νοίκιασα το διαμέρισμα που ζω μέχρι και σήμερα. Βρίσκεται στους Αμπελόκηπους και η τιμή του ήταν στα 300 ευρώ. Εκείνη την περίοδο ήταν μια φυσιολογική τιμή, δεν θεωρούταν ούτε χαμηλή ούτε υψηλή για ένα διαμέρισμα με τα χαρακτηριστικά του δικού μου. Πρόκειται για ένα σπίτι που χαριτολογώντας το αποκαλώ… βίνταζ. Με αυτό εννοώ πως τα κουφώματά του, το μπάνιο και η κουζίνα είναι παλιά. Τουλάχιστον τα ηλεκτρολογικά και τα υδραυλικά του είναι σε καλή κατάσταση. Πλέον η ιδιοκτήτρια θέλει να ανεβάσει το ενοίκιο στα 450 ευρώ. Και μεταξύ μας, δεν έχω καμία αμφιβολία πως όταν φύγω εγώ, θα βρει να το νοικιάσει».
Πράγματι, η μέση τιμή ανά τ.μ. στις αγγελίες της Χρυσής Ευκαιρίας για ενοικίαση διαμερίσματος στους Αμπελόκηπους είναι στα 9,04 ευρώ, άρα ένα διαμέρισμα 60 τ.μ. όπως είναι αυτό του Τάσου έχει ως μέση τιμή ενοικίασης τα 540 ευρώ. Στα γειτονικά Ιλίσια η αντίστοιχη τιμή είναι τα 600 ευρώ. Η περιοχή βέβαια που αποτελεί πλέον σημείο αναφοράς της αύξησης που σημειώνουν τα διαμερίσματα του κέντρου δεν είναι άλλη από το Παγκράτι, καθώς πλέον η μέση τιμή του τ.μ. έχει φτάσει τα 9,68 ευρώ, άρα για 60 τ.μ. ο ενοικιαστής καλείται να πληρώσει 580 ευρώ.
«Αγχώνομαι για το τι σπίτι θα μπορέσω να βρω, και πόσα τετραγωνικά θα αντέξει η τσέπη μου. Και σκεφτείτε πως έχω έναν μισθό αρκετά πάνω από τον βασικό, που είναι 780 ευρώ. Απορώ, πώς οι συνομήλικοί μου που στην πλειονότητά τους αμοίβονται με μισθούς χαμηλότερους από τον δικό μου, πώς μπορούν και πληρώνουν τόσο υψηλά ενοίκια», σχολιάζει ο Τάσος. Ο ίδιος δεν εξετάζει το σενάριο της συγκατοίκησης, καθώς όπως λέει στην «Κ» θα το θεωρούσε ως ένα πισωγύρισμα της προσωπικής του εξέλιξης. Παρόμοια είναι και η στάση του Ρωμανού που συμπληρώνει ότι, στον δικό του κύκλο τουλάχιστον, η συγκατοίκηση είναι μια σπάνια συνθήκη. «Γνωρίζω μόνο αδέρφια που συγκατοικούν, δεν θυμάμαι να έχω γνωρίσει φίλους συγκατοίκους».
Σε αναζήτηση σπιτιού για μήνες
«Α, αυτό; Έχει νοικιαστεί!», είναι μια από τις πιο χαρακτηριστικές φράσεις που ακούν όσοι και όσες βρίσκονται σε αναζήτηση σπιτιού και τηλεφωνούν σε μεσίτες ή ιδιοκτήτες για να μάθουν περισσότερες πληροφορίες. Τα διαμερίσματα που βγαίνουν προς ενοικίαση μοιάζουν να εξαφανίζονται εν ριπή οφθαλμού, ενώ οι ενδιαφερόμενοι νιώθουν πως δεν έχουν την πολυτέλεια της επιλογής. Ο Τάσος θυμάται χαρακτηριστικά πως το 2018 είχε δει 21 σπίτια μέσα σε 2 μήνες μέχρι να καταλήξει σε αυτό που τον κέρδισε. «Έχω γνωστούς που ψάχνουν 7-8 μήνες και δεν έχουν καταφέρει να βρουν ένα διαμέρισμα της προκοπής, καθώς τα διαθέσιμα διαμερίσματα είναι πλέον ελάχιστα» λέει.
Σε παρόμοια κατάσταση βρίσκεται και η Αλεξάνδρα με τον σύζυγό της, που μένουν στα Μελίσσια μαζί με τον 4 ετών γιο τους. Εδώ και έναν χρόνο βρίσκονται σε αναζήτηση σπιτιού, μια “πίστα” που όπως λέει έχει αποδειχθεί πιο δύσκολη από όσο μπορούσε να φανταστεί. Το σπίτι που μένουν τώρα είναι 80 τ.μ., έχει 3 υπνοδωμάτια, είναι της δεκαετίας του ’90 και το αρχικό του ενοίκιο ήταν 500 ευρώ. «Το νοικιάσαμε πριν από 3 χρόνια και τότε η ιδιοκτήτρια μας είχε πει πως ξέρει ότι η τιμή που μας το δίνει είναι πολύ χαμηλή, αλλά την ίδια την ενδιαφέρει να μπει μια οικογένεια που θα μείνει για πολλά χρόνια. Για εμάς πράγματι ήταν μια καλή τιμή, καθώς όσα βρίσκαμε σε αυτά τα τετραγωνικά ήταν ή πολύ παλιά διαμερίσματα, ή απλησίαστα οικονομικά. Στο μεταξύ μας ζήτησε αύξηση 100 ευρώ, γιατί όπως μας είπε οι συγγενείς της της είπαν πως τα 500 ευρώ ήταν πολύ λίγα. Από αυτά τα μισά τα δίνουμε “μαύρα”, στο χέρι». Πλέον η Αλεξάνδρα και ο σύζυγός της βρίσκονται σε αναζήτηση σπιτιού, καθώς όπως λένε πιστεύουν ότι είναι θέμα χρόνου και η δεύτερη αύξηση ενοικίου.
Αν κρίνουμε από το γεγονός ότι η μέση τιμή ανά τ.μ. στις αγγελίες της Χρυσής Ευκαιρίας για ενοικίαση διαμερίσματος στα Βριλήσσια είναι στα 9,06 ευρώ, το νεαρό ζευγάρι έχει κάθε λόγο να ανησυχεί, καθώς το σπίτι που μένουν τώρα θα μπορούσε θεωρητικά να βγει προς ενοικίαση στην τιμή των 725 ευρώ. «Επειδή δεν είμαστε οι δυο μας, έχουμε και το παιδί, αγχωνόμαστε ακόμα περισσότερο. Λέμε πως είναι καλό να κάνουμε τώρα τις αλλαγές που είναι να γίνουν, πριν ξεκινήσει το Δημοτικό που τότε θα χρειάζεται μια επιπλέον σταθερότητα. Όσο όμως και αν το προσπαθήσαμε η ιδιοκτήτρια ήταν πολύ αρνητική στο ενδεχόμενο ενός πολυετούς συμβολαίου. Η ανασφάλεια πως μπορεί ανά πάσα στιγμή να μας πει να φύγουμε είναι εξαιρετικά στρεσογόνα. Καθώς δεν μπορούμε να αγοράσουμε σπίτι μπήκαμε και πάλι στη διαδικασία να ψάξουμε. Κοιτάμε στη δική μας περιοχή καθώς και σε Χαλάνδρι και Αγία Παρασκευή. Μέχρι στιγμής δεν έχει προκύψει τίποτα προσιτό και αξιόλογο».
Η ποσοστιαία αύξηση μέσης ζητούμενης τιμής (€/τ.μ.) στα ενοικιαστήρια των Βορείων Προαστίων, σύμφωνα με τον Spitogato, είναι στα 6,7% και αποτελεί την δεύτερη υψηλότερη αύξηση της Αττικής, καθώς στην πρώτη θέση βρίσκονται τα Νότια Προάστια, με ποσοστό τα 6,8%, σε σχέση με το 2022. Στην τρίτη θέση βρίσκεται το κέντρο της Αθήνας (5,8%). «Από την εμπειρία μου όλοι οι ιδιοκτήτες θεωρούν πως το σπίτι που σου νοικιάζουν είναι πολύ μεγαλύτερης αξίας από τα χρήματα που το πληρώνεις. Λες και είναι φτιαγμένα όχι από μπετόν, αλλά από χρυσάφι», σχολιάζει η Αλεξάνδρα.
