Η επιστολή της κ. Αθηνάς Πέιου για το άρθρο «Καθηγητικό Overdose» του Ανδρέα Δρυμιώτη και η απάντησή του.
Αναφορικά με το έξοχο (15/6), όπως πάντα, χρονογράφημα του φίλου Τάκη Θεοδωρόπουλου, σχετικό με τένις, ελίτ κ.λπ., υπάρχει ένα σημείο που δεν συμφωνώ.
Για χρόνια ως πιστή σας αναγνώστρια, πρόσφατα δε και ως συνδρομήτρια της «Καθημερινής», νιώθω την ανάγκη να της αποδώσω εύσημα.
Λαϊκή εφημερίδα με αποκλειστικότητα στις προφητείες και στις συνωμοσίες προσέφερε στους αναγνώστες της 50(!) μάσκες μαζί με το κυριακάτικο φύλλο της.
Είμαι τακτικός αναγνώστης της «Επιφυλλίδας» του κ. Χρήστου Γιανναρά και απολαμβάνω τόσο το ύφος όσο και τις απόψεις που εκφέρονται, ασχέτως αν δεν συμφωνώ πάντοτε με αυτές.
Η πρόθεση «μετά» μπορεί να συντάσσεται είτε με γενική είτε με αιτιατική.
Συμφωνώ απόλυτα με το άρθρο του συνεργάτη της «Καθημερινής» και συγγραφέα κ. Ν. Βατόπουλου με θέμα «Η Αθήνα του φωτός, η Αθήνα του σκότους».
Με έναυσμα το αξιόλογο άρθρο της συνεργάτιδός σας Τ. Καραϊσκάκη στο φύλλο της 13/12/2020 σχετικά με τα χαμένα ποτάμια και ρέματα της Αθήνας, θυμίζω ότι οι θεοποιημένοι Κηφισός και Ιλισός ήσαν παρόντες στα δύο άκρα του δυτικού αετώματος του Παρθενώνα.
Τον τελευταίο καιρό πολύς θόρυβος γίνεται, και μέσα από τις σελίδες της εφημερίδας σας, για την ακριβή έννοια και/ή τη σημασία των λέξεων επιδειξίας και επιδειξιομανία.
Αναφέρομαι στην επιφυλλίδα του κ. Σ. Μουμτζή «Και ο Ομηρος σεξιστής» («Καθημερινή» 31/12/2020), όπου ο έγκριτος αρθρογράφος και σχολιαστής μας πληροφορεί ότι μία κίνηση, η Disrupt Texts, και ένα σχολείο της Μασαχουσέτης προγράφουν έργα, όπως την «Οδύσσεια», λόγω «σεξισμού» (έπεται προφανώς η προγραφή της ομηρικής αρετής της «ανδρείας» επίσης ως «σεξιστικής» και «πολεμοχαρούς»).
Βαρύ ανάθεμα απαγγέλλεται εναντίον των αντιτιθεμένων στον εμβολιασμό κατά του εστεμμένου ιού.
Δεν εργάζομαι πάνω στο εμβόλιο για τον κορωνοϊό αλλά δουλεύω σε μία από τις εταιρείες που θα εφοδιάσουν τον κόσμο με τα δισεκατομμύρια δόσεις που θα μας επιτρέψουν να εξαλείψουμε αυτή τη λαίλαπα και να πάρουμε πίσω τις ζωές μας και εκείνες των παιδιών μας.
Στην «Κ» της 25ης-27ης/2020 φιλοξενήσατε την πραγματικά εξαιρετική «Αποψη» του Γ. Κουμουτσάκου «Η Δύση μπροστά στο νέο Ανατολικό Ζήτημα».
Οσοι Αθηναίοι βρίσκονται στη ζωή, τα Χριστούγεννα του 1944 θα τα θυμούνται» έγραφε στο άρθρο του με τίτλο Χριστούγεννα 1944 στην «Καθημερινή» της 25/27 Δεκεμβρίου ο Σάκης Μουμτζής.
Ο εκλεκτός και εξάκουστος γλωσσοδιδάσκαλος Γιώργος Μπαμπινιώτης δηλώνει: «με πολλή και σκληρή δουλειά πολλών χρόνων κατάφερα να γίνω τουλάχιστον Μπαμπινιώτης» («Καθημερινή», 1.1.2021), που σημαίνει: κατάφερε να γίνει τουλάχιστον θνητός.
Η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών (όπως άλλωστε και των άλλων δημοσίων υπαλλήλων) αποτελεί ένα «Γεφύρι της Αρτας», που μονίμως και από μακρού σχεδιάζεται, προγραμματίζεται, αναγγέλλεται, αλλά ακόμα δεν έχει αρχίσει να χτίζεται.
[nx_login_form]x
