Η αντιαισθητική δημοκρατία

Η αντιαισθητική δημοκρατία

1' 57" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Ο εκπρόσωπος Τύπου των ΑΝΕΛ κατηγόρησε τον κ. Κοτζιά ότι προσβάλλει την «αισθητική». Ισως επειδή είμαι προκατειλημμένος, δεν είχα αντιληφθεί τη βαρύνουσα αισθητική παράμετρο στην πολιτική παρέμβαση του Καμμένου. Οταν ο αρχηγός αντιλαμβάνεται την υπουργική του θητεία σαν πασαρέλα στολών, λοκατζήδων, αλεξιπτωτιστών και λοιπών αεροπόρων, γιατί εμείς οι απλοί Ελληνες πολίτες δεν κάνουμε τον κόπο να αντιληφθούμε ότι το όραμά του δεν είναι απλώς πολιτικό, κοινωνικό και οικονομικό, αλλά και αισθητικό; «Η ομορφιά θα σώσει τον κόσμο», έγραφε ο Ντοστογιέφσκι. Ο περιούσιος, πλην όμως αχάριστος, λαός δεν αντελήφθη ότι ο Καμμένος και ο Τέρενς Κουίκ, για να μην ξεχνιόμαστε, κατέβηκαν στον κόσμο τούτο για να αναπληρώσουν το κενό της αισθητικής γοητείας. Τώρα μπορώ να βλέπω με διαφορετικό μάτι την τελετή στη Σαλαμίνα, όπου ο αισθητής υπουργός κατέθεσε στέφανο στα νερά για τους πεσόντες στη ναυμαχία. Θα μου πείτε, σε έναν κόσμο που θεωρεί τον Αϊ Ουέι Ουέι ομότεχνο του Ντα Βίντσι, ο Καμμένος σου φταίει;

Αντιαισθητικός ο Κοτζιάς; Υπερβολές. Απλώς λίγο, πώς να το πω, δεν βρίσκω τις λέξεις. Να λίγο υπουργός Εξωτερικών της κυβέρνησης Συριζανέλ. Δεν έχει βέβαια την ευαισθησία ενός Καμμένου, όμως διαθέτει και την προπέτεια και την αυταρέσκεια και το θράσος και τη δικομανία που σε κάνουν να σκεφτείς ότι ο άνθρωπος αυτός μπορεί να μη φορέσει ποτέ στολή λοκατζή, αλλά και το ψαθάκι τού πάει μια χαρά και το «We are the world» τραγουδάει με τους ομολόγους του. Είναι και ποιητής. Δεν του λείπει τίποτε του αισθητή. Και τι γίνεται όταν οι δύο γίγαντες της αισθητικής συγκρούονται; Λυπάμαι που θα το πω: χαμένη βγαίνει η αισθητική.

Λυπάμαι ακόμη περισσότερο, αλλά ναι, υπάρχει μια πολιτική αισθητική, μια αισθητική του δημόσιου βίου. Και δεν αναφέρομαι στη δύσμορφη αρχιτεκτονική, στη ρυπαρότητα και στην εν γένει αμέλεια. Αισθητική είναι η εξωτερική μορφή του ήθους. Και υπάρχει και μια πολιτική αισθητική. Είναι συνυφασμένη με την εμφάνιση, τη συμπεριφορά, κυρίως δε με την εκφορά του λόγου. Το χωριό είχε τη δική του αισθητική. Οταν όμως λέμε «χωριατιά» στην πόλη εννοούμε την προσβολή της αισθητικής. Οταν ο Τσίπρας λέει ότι δεν υπάρχουν ΜΑΤ στο γραφείο του ή ότι είναι κατάκτηση να μη φοράει γραβάτα, αυτό είναι «πολιτική χωριατιά».

Οι Συριζανέλ συμπεριφέρθηκαν ως νεόπλουτοι της πολιτικής. Και κατέστρεψαν τα έπιπλα που είχαν αφήσει οι προηγούμενοι, που δεν ήσαν και σπουδαία. Απευθύνονταν σε ένα κοινό που θεωρούσε την αισθητική αστική πολυτέλεια. Και άφησαν την αντιαισθητική δημοκρατία.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή