Μάνδρα – Μάτι με ταξί

1' 45" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Τι σημαίνει «ανυπαρξία του κρατικού μηχανισμού» για μια χώρα; Και τα δύο εισαγγελικά πορίσματα, για τη φωτιά στο Μάτι και την πλημμύρα στη Μάνδρα (σύνολο 125 νεκροί), είναι καταπέλτες για την πολιτική ηγεσία και τη δημόσια διοίκηση της χώρας, είτε αναφέρονται στο σύστημα πολιτικής προστασίας είτε αποτιμούν ευθύνες αυτοδιοικητικών παραγόντων. Λάθη, παραλείψεις, έλλειψη συντονισμού, κι από κοντά καταπατήσεις, ημιτελή έργα, μπαζώματα. «Εάν είχε κατ’ ελάχιστον λειτουργήσει το σύστημα πολιτικής προστασίας», γράφουν οι εισαγγελείς για το Μάτι, «και είχε ενεργοποιηθεί ένας μηχανισμός ενημέρωσης – προειδοποίησης των κατοίκων των περιοχών που απειλούνταν, εκείνοι θα είχαν τον χρόνο να απομακρυνθούν πριν πλησιάσει η φωτιά, ακόμη και με ίδια μέσα και όχι απόλυτα οργανωμένα, ή να λάβουν μέτρα αυτοπροστασίας έγκαιρα». Οσο για τη Μάνδρα: «Η ολοκλήρωση των αντιπλημμυρικών έργων θα επιδρούσε αποτελεσματικά στην πρόληψη και προστασία της πόλεως της Μάνδρας από την πλημμύρα».

Ούτε η πρόληψη (Μάνδρα) ούτε η αντιμετώπιση (Μάτι) δύο συμβάντων, που εξελίχθηκαν σε εθνικές τραγωδίες, λειτούργησαν στην Ελλάδα του 2017 και του 2018. Το κράτος, στην ομηρία του εκάστοτε κομματικού μηχανισμού, είναι καταδικασμένο να παράγει, κυρίως, δύο πράγματα: από τη μια, βόλεμα και προσλήψεις ημετέρων και, από την άλλη, τραγωδίες.

Υπάρχει και μια τρίτη συνέπεια της «ανυπαρξίας» κράτους: ο κυνισμός. Η απουσία κανόνων και η μη ανάληψη ευθύνης, αρμοδίως, για αυτήν ακριβώς την απουσία, ανοίγουν τον δρόμο στην αυθαιρεσία. Σε μια διαρκή κατάλυση αξιών, στοιχειωδών για την ανθρώπινη, την κοινωνική συνύπαρξη. Η αποχαλίνωση, οι ακραίες συμπεριφορές που οδηγούν στην αποθηρίωση δεν αφορούν μόνο οπαδούς των άκρων, υπερασπιστές της βίας, φοβισμένους μικροαστούς. Οταν η πολιτική εξουσία αποποιείται τις ευθύνες της, δίνει άλλοθι στον κάθε πολίτη να θεωρήσει την αναλγησία κανονικότητα. Σε έναν από τους διαλόγους που δημοσιοποιήθηκαν από εκείνο το μοιραίο απόγευμα του καλοκαιριού στο Μάτι, ανάμεσα στους χειριστές του 199 και σε πολίτες που τηλεφωνούσαν σε απόγνωση, ακούγεται η φράση: «Εντάξει, δεν είναι και ταξί να το παραγγείλουμε…». Μερικούς μήνες μετά, ένα άλλο, πρόσφατο, περιστατικό δεν εξασφαλίζει ούτε τη μεταφορά πάσχοντος με ταξί. Ειδικά αν είναι τραυματισμένος από σφαίρα και αιμορραγεί, μπορεί ο οδηγός να του ζητήσει αυστηρά να βγει έξω αμέσως. Τι σχέση έχει το ένα με το άλλο; Ας αναρωτηθούμε.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή