Μιχάλης Σαμόλης: «Αθήνα δεν είναι μόνο το Εμπορικό Τρίγωνο»
Τα τελευταία χρόνια, είμαι οδηγός στο πρόγραμμα του περιοδικού «Σχεδία» με τίτλο «Αόρατες Διαδρομές», κατά το οποίο ξεναγώ Έλληνες και ξένους στην αθέατη πλευρά του κέντρου της Αθήνας. Χάρη στην καθημερινή τριβή με αυτά τα μέρη, θα ήθελα να παρακαλέσω τον νέο δήμαρχο Αθηναίων να ασχοληθεί με αυτή την υποβαθμισμένη ζώνη στην καρδιά της πόλης. Αλήθεια, γιατί οι περιοχές αυτές δεν φιγουράρουν στα σχέδια του δήμου για την αναζωογόνηση του Εμπορικού Τριγώνου; Δεν θα έπρεπε να υπάρχει μέριμνα, αλλά και σχεδιασμός και γι’ αυτά;
Ας το πιάσουμε όμως από την αρχή. Το πιο φλέγον ζήτημα έχει να κάνει με την προσέγγιση προς τους τοξικοεξαρτημένους, πολλοί εκ των οποίων είναι μετανάστες. Πεσμένοι στο πεζοδρόμιο μετά τη χρήση, κάποιοι τους κλοτσούν ή τους πετούν νερό, ξεχνώντας ότι πρόκειται για ανθρώπινα όντα που ζητούν τη βοήθειά μας. Χρειάζεται άλλη οπτική για να λυθεί το θέμα.
Δεύτερο σημαντικότερο θέμα είναι η ασφάλεια στην πόλη. Πολλές φορές, φοβάμαι ακόμα κι εγώ να περάσω βράδυ από την Ομόνοια και από τα πέριξ, όπου συχνά υπάρχουν βίαια επεισόδια με χρήση μαχαιριών – και όχι μόνο. Εξαιτίας της έλλειψης φωτισμού σε διάφορα σημεία, η κατάσταση γίνεται ακόμα χειρότερη. Στην ίδια περιοχή υπάρχει ανδρική και γυναικεία πορνεία με κοπέλες και αγόρια από διάφορες χώρες. Συχνά βλέπω τις εκδιδόμενες τα βράδια και το επόμενο πρωί να κάνουν βόλτα με τα παιδιά τους. Το κέντρο της Αθήνας δεν σταματά στο Εμπορικό Τρίγωνο. Ελπίζω ότι η νέα δημοτική αρχή θα δει την πόλη στο σύνολό της. Μ.Πουρναρα
Ο Μιχάλης Σαμόλης είναι πωλητής της «Σχεδίας», οδηγός στο πρόγραμμα «Αόρατες Διαδρομές» και ένοικος του ξενώνα του Δήμου Αθηναίων.
Αγγελική Αθανασιάδου – Κατερίνα Βασιλάκου: «Ο δήμος είμαστε εμείς»
Ως αρχιτέκτονες που μας απασχολεί η ανθρώπινη δράση σε όλες τις εκδηλώσεις της, πιστεύουμε ότι το πιο σημαντικό μέλημα της νέας ομάδας που θα αναλάβει την ηγεσία του Δήμου Αθηναίων θα πρέπει να είναι η στροφή προς τον κάτοικο, η χαρτογράφηση των αναγκών και των προοπτικών του και η ευαισθητοποίησή του για τη δημιουργική συμμετοχή του στα θέματα που αφορούν την πόλη του, τον δήμο του, τη ζωή του.
Αυτό έχει αρχίσει τα τελευταία χρόνια να εφαρμόζεται σποραδικά μέσα από δράσεις συμμετοχικού σχεδιασμού σε μικρά κομμάτια της πόλης, μέσα από τον συμμετοχικό προϋπολογισμό (όχι στον δήμο της Αθήνας ακόμη, αλλά σε άλλους δήμους και πόλεις), αλλά και μέσα από πλατφόρμες όπως το «συνΑθηνά» ή τη δημιουργία «καλών πρακτικών» στην πόλη – μία που μας έρχεται στο μυαλό είναι η δημοτική αγορά της Κυψέλης.
Ο δήμος είναι ουσιαστικά η συνέργεια πολιτών και θεσμών και η επιτυχής τους διάδραση ορίζει και τη δυναμική της κοινωνίας και της πόλης. Και η πόλη είναι το «πολλοί», που τροφοδοτούν και δημιουργούν την ίδια την εμπειρία και την εξέλιξή της: το θεσμικό πλαίσιο δράσης, τον δημόσιο χώρο, τις πρωτοβουλίες, την επιχειρηματικότητα, τις ευκαιρίες εμπορικής δράσης, το περιβάλλον, τις στρατηγικές «ανθεκτικότητάς» της, την πολιτιστική της ταυτότητα. Πιστεύουμε, λοιπόν, ότι μια ουσιαστική, με σύγχρονους όρους, συμμετοχή του πολίτη σε ένα συνειδητό «μαζί», με στόχο την ανάκτηση της πόλης από όλους τους κατοίκους της, θα φέρει τελικά και δημιουργικές ιδέες και πρωτοβουλίες για την επίλυση των πραγματικών προβλημάτων, καλύτερη οργάνωση του δημόσιου χώρου, καθαριότητα, ασφάλεια, μια φιλόξενη πόλη, ευημερία και εν τέλει πολιτισμό.
Η Αγγελική Αθανασιάδου και η Κατερίνα Βασιλάκου είναι αρχιτέκτονες, επικεφαλής του αρχιτεκτονικού γραφείου AVW Architecture.
Λευτέρης Γεωργόπουλος: «Δήμαρχος όχι μόνο για τα “μικρά”, αλλά και για τα “μεγάλα”»
Από την πρώτη στιγμή που ανοίξαμε το The Clumsies, ο στόχος μας ήταν να προσελκύσουμε τουρίστες, να φτιάξουμε στο κέντρο της Αθήνας ένα πραγματικά διεθνές μπαρ. Το πρώτο καλοκαίρι πριν από τα βραβεία είχαμε πατώσει, ήμασταν πολύ κάτω σε σχέση με τους χειμερινούς μήνες. Μετά τα βραβεία, ο Αύγουστος, από άποψη εσόδων και προσέλευσης, ήταν συγκρίσιμος με τους καλύτερούς μας μήνες, όπως ο Φεβρουάριος. Οι περισσότεροι πελάτες ήταν ξένοι επισκέπτες.
Συνεχίσαμε να διαφημίζουμε την πόλη φέρνοντας δημοσιογράφους από το εξωτερικό και ανθρώπους από τη διεθνή βιομηχανία της εστίασης. Από την εμπειρία μου όλα αυτά τα χρόνια, πιστεύω ότι η Αθήνα είναι έτοιμη για κάτι πολύ μεγαλύτερο, να συνδέσει το όνομά της με το καλό φαγητό, το street food, τα καφέ της, τα μπαρ. Δεν χρειάζεται να ανακαλύψουμε την πυρίτιδα, ας δούμε τι έχουν καταφέρει οι Ισπανοί με τις καταπληκτικές γαστρονομικές αγορές στη Μαδρίτη και αλλού. Ο επόμενος δήμαρχος πρέπει να δει σοβαρά το ενδεχόμενο να δημιουργηθεί στην Αθήνα ένα μεγάλο, σύγχρονο food market, που θα απευθύνεται τόσο στους κατοίκους όσο και στους επισκέπτες. Έχουμε συνηθίσει να συνδέουμε τους ανθρώπους της Τοπικής Αυτοδιοίκησης με τα «μικρά», αλλά χρειάζεται και λίγο όραμα.
Μιλώντας για τα, ας πούμε, «μικρά», θα τονίσω οπωσδήποτε το πρόβλημα στάθμευσης στο Εμπορικό και Ιστορικό Τρίγωνο, πρόβλημα που επιδεινώθηκε μετά την παύση λειτουργίας του υπόγειου πάρκινγκ στην πλατεία Κλαυθμώνος. Ο κόσμος παρκάρει στους πεζόδρομους, η Δημοτική Αστυνομία παίρνει πινακίδες, είναι φαύλος κύκλος. Αλλά αν σου πάρουν τις πινακίδες μία ή δύο φορές, δύσκολα θα προτιμήσεις το κέντρο για την έξοδό σου. Μετά είναι η παραβατικότητα· από την πλατεία Αγίων Θεοδώρων η κατάσταση αγριεύει. Με λίγα λόγια, ή θα σε γράψουν ή θα σου σπάσουν το αυτοκίνητο. Και φυσικά δεν θα πρέπει να ξεχνάμε το ζήτημα της καθαριότητας. Στην Πραξιτέλους έχουμε πια επτά μπαρ, αλλά οι κάδοι δεν αυξάνονται. Πώς μπορεί η πόλη να παραμείνει καθαρή;
O Λευτέρης Γεωργόπουλος είναι συνιδιοκτήτης του πολυβραβευμένου μπαρ The Clumsies και άλλων τεσσάρων χώρων εστίασης στο κέντρο της Αθήνας και στο Χαλάνδρι.
Μενέλαος Καραμαγγιώλης: «Να συμπάσχει με τους πολίτες»
Θέλω ο επόμενος δήμαρχος να έρθει στη γειτονιά μου δίχως συνοδεία, μόνος του, δίχως χειραψίες, να περπατήσει, να τον σπρώξουν σε ανύπαρκτα ή στενά πεζοδρόμια, να σκοντάψει στα παρκαρισμένα δίτροχα πάνω τους, να εμποδιστεί από τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα (κι αυτός μαζί με τα αναπηρικά αμαξίδια και τα καρότσια των μωρών), να απειληθεί από τα μηχανάκια που διασχίζουν σαν τρελά τον πεζόδρομο, να αναρωτηθεί γιατί οι δημοτικοί αστυνόμοι συνήθως λείπουν και, όταν εμφανίζονται, γιατί δίνουν κλήσεις επιλεκτικά. Να στριμωχτεί η ψυχή του από τις αυθαίρετες μόνιμες κατασκευές των μαγαζιών, να φοβηθεί για το πόσο γρήγορα θα καταστραφούν τα αμορτισέρ του αυτοκινήτου του από τις λακκούβες των δρόμων και, όσο θα «φουντώνει» κι ο ίδιος από τα παράπονα και τα νεύρα που όλοι νιώθουμε κάθε μέρα, να αφουγκραστεί –συμπάσχοντας– τις ομάδες των πολιτών που αυτοοργανώνονται, γιατί νιώθουν μόνοι κι εγκαταλελειμμένοι όλες τις υπόλοιπες μέρες πλην των εκλογών. Πάω να ψηφίσω και φαντασιώνομαι έναν δήμαρχο που νιώθει ότι ο ξένος είναι ένας πολύτιμος Αθηναίος και τριγυρνώντας ως άγνωστος μεταξύ αγνώστων οσμίστηκε όλα όσα πονάνε αυτή την πόλη και τον πόνεσαν και τον ίδιο τόσο πολύ, που άρχισε να επεξεργάζεται τις λύσεις.
Ο Μενέλαος Καραμαγγιώλης είναι σκηνοθέτης, κάτοικος Κυψέλης.
Γιώργης Γερόλυμπος: «Να μας αλλάξει νοοτροπία»
Τα σπίτια, οι αυλές μας, οι κήποι μας είναι τακτοποιημένοι, φροντισμένοι και καθαροί. Αντίθετα, ο δημόσιος χώρος υποφέρει. Έχοντας ζήσει σε χώρες της δυτικής Ευρώπης, έχω δει ότι εκεί συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο: λιγότερο φροντισμένα σπίτια, αψεγάδιαστοι κοινόχρηστοι χώροι. Επομένως, θέλω ο επόμενος δήμαρχος να μας πείσει ότι οφείλουμε να φερόμαστε στην πόλη μας όπως φερόμαστε στο σπίτι μας. Θέλω να ηγηθεί μιας συνολικής προσπάθειας, καθώς κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να το κάνει μόνος, να σεβαστούμε την πόλη όπως σεβόμαστε τον προσωπικό μας χώρο. Αφήνοντας ανοιχτές τις διαβάσεις για τα αναπηρικά αμαξίδια ή τα παιδικά καρότσια. Επιτρέποντας σε όλους να μπορούν να κινηθούν στον δημόσιο χώρο ανεμπόδιστοι. Θέλω να μας καθοδηγήσει σε μια προσπάθεια για μια καθαρή, αξιοπρεπή και πολιτισμένη πόλη. Προσμένω έναν δήμαρχο που θα ξεκινήσει μια αλλαγή στη νοοτροπία μας, σύμφωνα με την οποία περιμένουμε τα πάντα από έναν, χωρίς εμείς να είμαστε διατεθειμένοι να κάνουμε τίποτα. Θέλω μια πόλη που ο πολίτης της θα τη σέβεται, θα την προσέχει και θα τη φροντίζει, όχι γιατί σε αντίθετη περίπτωση θα φοβάται την τιμωρία του νόμου, αλλά γιατί απλώς θα ντρέπεται.
Ο Γιώργης Γερόλυμπος είναι αρχιτέκτων-φωτογράφος, κάτοικος Παγκρατίου.
Επιστήμη Μπινάζη: «Να περνάει περισσότερο χρόνο στις Βρυξέλλες»
Από τον αυριανό δήμαρχο έχω πια λιγότερες απαιτήσεις. Και εξηγούμαι: Το σύνθημα «Αθήνα ζωντανή πόλη» που χρησιμοποίησαν κάποιοι από τους υποψηφίους ήταν, θα μου επιτρέψετε, άστοχο. Όποιος έχει ταξιδέψει εκτός Αττικής, εκτός Ελλάδας, αλλά και εκτός Ευρώπης, εύκολα αντιλαμβάνεται ότι η Αθήνα είναι ασυναγώνιστη όσον αφορά τη ζωντάνια. Η πρόκληση για τον επόμενο δήμαρχο είναι να διατηρήσει αυτή τη ζωντάνια, βάζοντας όμως παράλληλα και τάξη.
Από τον δήμαρχο ζητάμε καθαριότητα, επαρκή φωτισμό, συντήρηση των χώρων πρασίνου, συντήρηση των κτιρίων που τελούν υπό τη δικαιοδοσία του και ανταποδοτικά δημοτικά τέλη. Τελεία και παύλα. Προσωπικά, θα ήμουν ευγνώμων αν ο επόμενος δήμαρχος μετέφερε κονδύλια από άλλους κωδικούς και τα επένδυε σε αυτά που προανέφερα. Θα ήταν η μεγαλύτερη πολιτιστική προσφορά προς τους δημότες. Δεν απαιτώ συναυλίες και φιέστες. Από την Αθήνα δεν λείπει αυτό. Έχοντας εργαστεί οκτώ ολόκληρα χρόνια στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, θα σας πω ότι ένας επιτυχημένος δήμαρχος είναι αυτός που περνά πάνω από τον μισό χρόνο της θητείας του στις Βρυξέλλες. Κυνηγά προγράμματα και αντλεί χρηματοδότηση από κονδύλια της Ευρωπαϊκής Ενωσης και, δεύτερον, αξιοποιεί υπάρχουσες εθελοντικές οργανώσεις και τις ρίχνει στη μάχη της πόλης.
Ως κάτοικος Εξαρχείων, έχω εξαντληθεί από το κενό νοήματος εξεγερσιακό όραμα των νέων της περιοχής. Εξέγερση που πλήττει αποκλειστικά τους κατοίκους και τις περιουσίες τους. Οι πολίτες ζητούν από τους υποψήφιους δημάρχους να παίξουν τον ρόλο του υπουργού Προστασίας του Πολίτη. Το ξέρω, είναι λάθος, αλλά έχουμε μεγάλη ανάγκη να δούμε μια πρωτοβουλία που θα προσπαθήσει να μας βγάλει από την αιχμαλωσία της βίας και της ανομίας.
Τέλος, η τεχνολογία μπορεί να φέρει πιο κοντά δημότη και δημοτική αρχή. Το app «novoville» είναι ένα καλό παράδειγμα. Φωτογραφίζω, καταγράφω, αποστέλλω και αναμένω άμεσα να ικανοποιηθεί το αίτημά μου. Είτε πρόκειται για μια καμένη λάμπα είτε για κατάληψη πάρκου ή παιδικής χαράς από άστεγο με επιθετική συμπεριφορά, που χρειάζεται βοήθεια και περίθαλψη.
Η Επιστήμη Μπινάζη εργάζεται στο τμήμα Μάρκετινγκ τηλεοπτικού σταθμού και είναι κάτοικος Εξαρχείων.
Ρεβέκκα Καμχή: «Ανακύκλωση, πεζοδρόμια, ποδήλατα!»
Το πρώτο τηλεφώνημα που περιμένω να κάνει ο δήμαρχος που θα εκλεγεί είναι στο Υπουργείο Παιδείας. Πάντα λέμε ότι για όλα φταίει η παιδεία ή μάλλον η έλλειψη παιδείας. Επομένως, αρχή με πρόγραμμα για την ανακύκλωση σε κάθε σχολείο της Αθήνας, σε κάθε δημοτικό και νηπιαγωγείο: τα παιδιά φτιάχνουν μόνα τους τα φυλλάδια, τα μοιράζουν στους γονείς και στους παππούδες τους. Τα κολλάνε στα ψυγεία τους με μαγνητάκια.
Έτσι ξεκινάει το πρώτο βήμα για μια καθαρή Αθήνα. Βάζουμε κάδους ανακύκλωσης έξω από κάθε σχολείο, άλλον για χαρτιά, άλλον για μέταλλα, άλλον για πλαστικά. Τα παιδιά μπορούν να φέρνουν κάθε μέρα στο σχολείο και ένα μέρος των οικιακών τους απορριμμάτων.
Έτσι μαθαίνουν και το σπίτι και τα παιδιά πώς να ανακυκλώνουν. Έτσι μειώνονται τα σκουπίδια και ξεκινάει η λύση του μεγαλύτερου προβλήματος της Αθήνας: των σκουπιδιών. Μετά, θα ήθελα να φτιαχτούν θέσεις στάθμευσης δικύκλων σε κάθε τετράγωνο, αν είναι δυνατόν. Έτσι δεν θα παρκάρουν όπου τους κατέβει και κυρίως δεν θα παρκάρουν πάνω στα πεζοδρόμια.
Επίσης, θα ήθελα ένα πρόγραμμα για τα πεζοδρόμια: να φύγουν τα τρικολόρ πλακάκια και να αντικατασταθούν σιγά σιγά με τσιμέντο (άγριο, που να μη γλιστράει), να μη σκοτώνεσαι, να μην περπατάς και πέφτεις σε τρύπες! Και τέλος, χρειάζεται επειγόντως ένα πλάνο για ποδηλατόδρομους. Αλλά, μέχρι να κατασκευαστούν, θα μπορούσαμε να ξεκινήσουμε βάφοντας τη δεξιά μεριά των δρόμων με κύκλους που να παραπέμπουν σε ποδηλατόδρομο. Θα πρόσθετα στα προβλήματα και τις ακατάπαυτστες διαδηλώσεις και τις αθλητικές εκδηλώσεις που κλείνουν το κέντρο συνεχώς. Αυτό πρέπει να αλλάξει. Νομίζω ότι αν γίνουν αυτά τα πέντε πράγματα μπορούμε να κάνουμε προτομή στον επόμενο δήμαρχο!
Η Ρεβέκκα Καμχή είναι ιδιοκτήτρια αίθουσας τέχνης, επιμελήτρια και σύμβουλος συλλογών, κάτοικος Μεταξουργείου.